Opinię mam identyczną jak w stosunku do książki "Uwikłana". Długo nie mogłam się pozbierać. Szczególnie, że historia została przedstawiona w tak realistyczny sposób. Przez zakończenie zastanawiałam się co by było gdyby wydarzyła się w prawdziwym życiu. Co stałoby się z życiem takiej osoby...

Opinię mam identyczną jak w stosunku do książki "Uwikłana". Długo nie mogłam się pozbierać. Szczególnie, że historia została przedstawiona w tak realistyczny sposób. Przez zakończenie zastanawiałam się co by było gdyby wydarzyła się w prawdziwym życiu. Co stałoby się z życiem takiej osoby...

Podobała mi się ale minus jest taki że nie ma happy endu :/

Podobała mi się ale minus jest taki że nie ma happy endu :/

Nie podobała mi się... Wieje nudą , powtarzające się fragmenty irytują , bohaterowie a szczególnie ojciec i jego podejście do córek jest co najmniej dziwaczne, zakończenie też nie w moim guście . nie polecam

Nie podobała mi się... Wieje nudą , powtarzające się fragmenty irytują , bohaterowie a szczególnie ojciec i jego podejście do córek jest co najmniej dziwaczne, zakończenie też nie w moim guście . nie polecam

Bardzo chciałam ja przeczytac - super książka, ale szczerze to yrochę się rozczarowałam. Spodziewałam się czegoś lepszego miedzy innymi ze względu na inne książki Natashy Preston, wśród których jest jedna z moich ulubionych

Bardzo chciałam ja przeczytac - super książka, ale szczerze to yrochę się rozczarowałam. Spodziewałam się czegoś lepszego miedzy innymi ze względu na inne książki Natashy Preston, wśród których jest jedna z moich ulubionych

Książka, z resztą jak każda Natashy Preston, pisana jest wartkim językiem, fabuła jest niesamowicie wciągająca- dosłownie pochłonęłam ją na dwa posiedzenia.
Idealna na jesienne (lub zimowe) wieczory, z kubkiem herbaty, pod kocykiem.
Wyobraź sobie, że po śmierci mamy musisz zaprzyjaźnić się ze swoją bliźniaczką- z którą de facto się nie znasz. Dziewczyna jest zamknięta w sobie, pierwszy tydzień w Twoim domu spędza w ciszy. Kryje w sobie jakieś tajemnice- jakie?

Książka, z resztą jak każda Natashy Preston, pisana jest wartkim językiem, fabuła jest niesamowicie wciągająca- dosłownie pochłonęłam ją na dwa posiedzenia.
Idealna na jesienne (lub zimowe) wieczory, z kubkiem herbaty, pod kocykiem.
Wyobraź sobie, że po śmierci mamy musisz zaprzyjaźnić się ze swoją bliźniaczką- z którą de facto się nie znasz. Dziewczyna jest zamknięta w...

[recenzja z bookstagrama @slizgonka.czyta]

🌻| „Opinie innych osób na nasz temat mają jakieś znaczenie tylko wtedy, gdy te osoby są dla nas ważne."

Szesnastoletnia Ivy nagle traci mamę, przez co jej siostra bliźniaczka, kompletne charakterowe przeciwieństwo, jest zmuszona zamieszkać z nią i tatą. Dziewczyna miała nadzieję, że nieco odnowi swoją relację z siostrą, nie spodziewała się jednak, że jej życie zmieni się diametralnie.

Szczerze przyznam, że nie miałam w planie w najbliższej przyszłości przeczytać tej pozycji, bo najmniej mnie zachęcała; nawet, jeśli uwielbiam thrillery tej autorki. Musiałam jednak pokonać kaca książkowego, w którego wpadłam po Księżycowym Mieście, a książki Natashy zawsze mi z nim pomagają – dałam więc jej szansę.

Z początku ciężko było mi przebrnąć przez rozdziały, bo główna bohaterka trochę mnie irytowała (nie, wcale ostatnio często się to nie zdarza 😆); starałam się mieć jednak na uwadze fakt jej wieku... chociaż może właśnie to mi przeszkadzało 😖 Tak czy inaczej, nie bardzo lubiłam Ivy, później jednak było mi jej szkoda (dziękujemy, Natasho, za tak cudne zakończenia 🥲)

Ogólnie rzecz biorąc "Bliźniaczka" jest raczej dość przewidywalną pozycją, jeśli chodzi o fakt sprawcy wszystkiego, co się dzieje, to chyba nie zaskoczy nikogo. Jedyne, co mnie tutaj zaskoczyło, to ta "najmroczniejsza" i "najgorsza" zbrodnia Iris; obejrzawszy tyle kryminałów i programów kryminalnych domyślałam się tego od samego początku, chociaż powód, dla którego to wszystko się zdarzyło, mnie zdziwił 🧐

Najbardziej zirytowało mnie to, że najbliższe osoby głównej bohaterki również zostały omamione. Wiem, wiem, tak też się zdarza 😪 Ale no kurcze! 💔

Choć przy każdym zakończeniu thrillera tej autorki mam świadomość, że nie pokusi się o happy end, i tak zawsze moje serce trochę cierpi. Przy "Bliźniaczce" jednak denerwowałam się cały czas. Czy to dobry znak? Nie wiem 😉

Uważam, że jest to moja najmniej ulubiona książka (kryminał) Natashy, choć i tak oczywiście wciągnęła mnie do siebie i na etatowe osiem godzin zniknęłam ze swojego pokoju i salonu do małego amerykańskiego miasteczka 🌷

[recenzja z bookstagrama @slizgonka.czyta]

🌻| „Opinie innych osób na nasz temat mają jakieś znaczenie tylko wtedy, gdy te osoby są dla nas ważne."

Szesnastoletnia Ivy nagle traci mamę, przez co jej siostra bliźniaczka, kompletne charakterowe przeciwieństwo, jest zmuszona zamieszkać z nią i tatą. Dziewczyna miała nadzieję, że nieco odnowi swoją relację z siostrą, nie...

Wow. Niesamowita. Szkoda tylko, że nie ma happy endu. Dla mnie ta książka nie jest skończona. Nie wiadomo skąd u Iris to dziwne zachowanie, pomysły itp. Dziwi mnie sprawa z Meerą. Podobno jest to wbrew etyce zawodowej, by pracować z rodziną/znajomą osobą swojego pacjenta. No ale to książka i jej świat rządzi się inymi prawami - wiadomo.

Wow. Niesamowita. Szkoda tylko, że nie ma happy endu. Dla mnie ta książka nie jest skończona. Nie wiadomo skąd u Iris to dziwne zachowanie, pomysły itp. Dziwi mnie sprawa z Meerą. Podobno jest to wbrew etyce zawodowej, by pracować z rodziną/znajomą osobą swojego pacjenta. No ale to książka i jej świat rządzi się inymi prawami - wiadomo.

Ivy i Iris - bliźniaczki, które nigdy nie były ze sobą bardzo blisko. Teraz jednak po śmierci matki Iris zamieszkuje z Ivy i ich wspólnym ojcem. Nagle jednak nic nie okazuje się być takie jak powinno, a spokojnie życie Ivy przysłaniają komplikajce.

Ivy i Iris - bliźniaczki, które nigdy nie były ze sobą bardzo blisko. Teraz jednak po śmierci matki Iris zamieszkuje z Ivy i ich wspólnym ojcem. Nagle jednak nic nie okazuje się być takie jak powinno, a spokojnie życie Ivy przysłaniają komplikajce.

Mało ciekawa historia, przez większość książki dzieją się podobne rzeczy. Książka raczej dla nastolatków.

Mało ciekawa historia, przez większość książki dzieją się podobne rzeczy. Książka raczej dla nastolatków.

Był potencjał na ciekawą fabułę i zwroty akcji, niestety został zmarnowany. Zbyt wiele niepotrzebnych opisów, co wydłużyło całą opowieść, która i tak okazała się być przewidywalna. Szkoda, bo historia pokazuje do czego może doprowadzić kilka kłamstw i dar manipulacji.

Był potencjał na ciekawą fabułę i zwroty akcji, niestety został zmarnowany. Zbyt wiele niepotrzebnych opisów, co wydłużyło całą opowieść, która i tak okazała się być przewidywalna. Szkoda, bo historia pokazuje do czego może doprowadzić kilka kłamstw i dar manipulacji.