Przy tym tomie już mniej wzruszeń, ale jeśli chodzi o „Furubę”, to nie potrzebuję wiele, by się zadowolić, bo czerpię radość z absolutnie wszystkiego.

Ogólnie to był dość spokojny tom. Poznajemy gangsterską przeszłość Uotani oraz jej pierwszą styczność z Toru oraz Kyoko. To niezwykle interesująca historia, jak inni ludzie stają się motorem napędowym do zmiany naszego życia. A ten temat Natsuki porusza nieraz! I za każdym razem trafia w sedno.
Bardzo spodobała mi się jej myśl, by szukać celu swojego życia w innej osobie. Aż się ciepło na sercu robi. Ta mangaka potrafi rozczulić i robi to bez przerwy.

Ale nie ma tak, że nie pojawiły się trudniejsze tematy, głównie rodzinne. To boli, co dzieci zodiaków wyniosły ze swoich domów. I te ciągłe zmartwienia dotyczące przyszłości. Kto przez to nie przechodził lub nie przechodzi obecnie?

Niektórzy mogą odbierać „Fruits Basket” jako naiwne, ale ta naiwność tak bardzo mi się podoba. Jest w tym prostota, która jednak daje do myślenia i poniekąd daje nadzieję.

Co do obwoluty muszę powiedzieć, że ten fioletowy jest prześliczny!

Przy tym tomie już mniej wzruszeń, ale jeśli chodzi o „Furubę”, to nie potrzebuję wiele, by się zadowolić, bo czerpię radość z absolutnie wszystkiego.

Ogólnie to był dość spokojny tom. Poznajemy gangsterską przeszłość Uotani oraz jej pierwszą styczność z Toru oraz Kyoko. To niezwykle interesująca historia, jak inni ludzie stają się motorem napędowym do zmiany naszego...

KOLEJNI CZŁONKOWIE RODZINY

Z „Fruits Basket” jest, jak z wszystkimi kultowymi seriami, których kultowość trudno jest zrozumieć. Z jednej strony są tu sceny, pokazujące potencjał całości, bawiące, wciągające, intrygujące, z drugiej masa pomysłów i rozwiązań fabularnych jest nietrafionych, naciąganych czy dziwacznych wcale nie w ten pozytywny sposób. Na początku nie rzucało się to jeszcze tak bardzo w oczy, ale z tomiku na tomik widać, że autorce chyba brakuje pomysłów i rzuca się na każdy, który tylko przyjdzie jej do głowy, nie ważne jak absurdalny by nie był. Oczywiście niejednego czytelnika to kupi, w to nie wątpię, ale znajdą się też tacy, którzy odrzucą tę serię po kilku stronach i nigdy nie zechcą do niej wrócić.

Jeśli chodzi o fabułę, to dzieje się sporo. Uotani zanurza się we wspomnieniach o pierwszym spotkaniu z Toru. Przypomina sobie także o pewnym wydarzeniu związanym z jej idolką. Jednocześnie czeka na nią poznawanie kolejnych członków rodziny Soma. A to, jak się domyślacie, zaledwie początek tego, co czeka na bohaterów i na nas w tym tomie.

Całość recenzji na moim blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2020/06/fruits-basket-4-natsuki-takaya.html

KOLEJNI CZŁONKOWIE RODZINY

Z „Fruits Basket” jest, jak z wszystkimi kultowymi seriami, których kultowość trudno jest zrozumieć. Z jednej strony są tu sceny, pokazujące potencjał całości, bawiące, wciągające, intrygujące, z drugiej masa pomysłów i rozwiązań fabularnych jest nietrafionych, naciąganych czy dziwacznych wcale nie w ten pozytywny sposób. Na początku nie rzucało...

Za dużo się nie działo, było spokojnie i poznaliśmy nowe postacie (dopiero teraz widać jak inaczej były rozmieszczone wydarzenia w anime i mandze i rozwiązanie z anime bardziej mi się podoba).
Końcówka sugeruje, że to wszystko to była cisza przed burzą i jestem bardzo ciekawa co autorka przyniesie z kolejnymi tomami.

Za dużo się nie działo, było spokojnie i poznaliśmy nowe postacie (dopiero teraz widać jak inaczej były rozmieszczone wydarzenia w anime i mandze i rozwiązanie z anime bardziej mi się podoba).
Końcówka sugeruje, że to wszystko to była cisza przed burzą i jestem bardzo ciekawa co autorka przyniesie z kolejnymi tomami.