Wreszcie nadszedł oczekiwany i przełomowy moment, który sprawił, że podekscytowanie aż mnie rozsadzało. Zarówno historia Kyo, odkrycie jego sekretu oraz przede wszystkim reakcja jego i Toru mnie zniszczyła a potem poskładała na nowo. To przepiękny i bolesny moment, który pragnęłam celebrować i nieustannie do niego wracać. W takich chwilach mam namacalny dowód, że przedstawiona historia była fenomenalna – w końcu poleciały też łzy, bo jestem kulką ryżową. Rozdziały 33-34 zdecydowanie należą do moich ulubionych.

W ogóle wszystkie chwile Kyo-Tohru czy Yuki-Tohru sprawiają, że mięknie mi serce. Cudownie się na to patrzy, jak ludzie się wspierają i próbują siebie zrozumieć mimo licznych trudności.

Nie zabrakło też rozbrajających momentów, które sprawiły, że śmiałam się na głos. Mam słabość do takiego humoru.
Policzki aż mnie bolą od ciągłego uśmiechania się, Nie umiem wyjaśnić, czemu tak bardzo czerpię radość z „Fruits Basket”, ale tu chyba nie są potrzebne wyjaśnienia – przecież to się czuje.

I przyznaję, że jednak to najechanie tekstu na tekst w podziękowaniach nie powinno mieć miejsca. Jednak to nie umniejsza tego, że jestem zakochana w tym tomie.

"Według mnie pokochasz siebie... gdy pierwszy raz usłyszysz od kogoś, że cię kocha. Kiedy ktoś cię zaakceptuje, zaczniesz sobie po trochu wybaczać... i polubisz to... kim jesteś."

Wreszcie nadszedł oczekiwany i przełomowy moment, który sprawił, że podekscytowanie aż mnie rozsadzało. Zarówno historia Kyo, odkrycie jego sekretu oraz przede wszystkim reakcja jego i Toru mnie zniszczyła a potem poskładała na nowo. To przepiękny i bolesny moment, który pragnęłam celebrować i nieustannie do niego wracać. W takich chwilach mam namacalny dowód, że...

Nie mam za dużo do powiedzenia, bo poza dwoma ostatnimi rozdziałami wszystko widziałam już w anime. Mimo to sceny między Kyo i Toru zawsze mnie rozczulają (mam nadzieję, że będzie dla nich happy end).
Patrząc ile jeszcze przed nami jestem ciekawa co przed nami! Na pewno historia Uo (która była w anime wcześniej),tajemnica Yukiego i o co chodzi z Akito. Nie mogę się doczekać co dalej.
Jedyne co mi przeszkadzało to własnie te nieszczęsne podziękowania, w których linijka nachodzi na inną.

Nie mam za dużo do powiedzenia, bo poza dwoma ostatnimi rozdziałami wszystko widziałam już w anime. Mimo to sceny między Kyo i Toru zawsze mnie rozczulają (mam nadzieję, że będzie dla nich happy end).
Patrząc ile jeszcze przed nami jestem ciekawa co przed nami! Na pewno historia Uo (która była w anime wcześniej),tajemnica Yukiego i o co chodzi z Akito. Nie mogę się...

KOLOROWY ŚWIAT OWOCKÓW

Naiwna, przesłodzona, prosta i oczywista manga, jaką jest „Fruits Basket” powraca z trzecim tomem. Już same te hasła powinny sprawić, że fankom szojek zaświecą się oczy, a przeciwnicy dostaną ataku mdłości. Ale cóż, taki już urok podobnych mang i jego bynajmniej nie brak tej serii. I choć trzeba przyznać, że zdarzają się w niej bardzo naiwne czy wręcz męczące momenty, całość nadal pozostaje bardzo sympatyczna.

Dla bohaterów nadszedł czas wytchnienia… Ale czy aby na pewno? Wszyscy, włącznie z panem Hatori, przyjeżdżają do domku letniskowego Somów, jednak coś jest nie tak, bo od czasu powrotu z wizyty na grobie mamy Toru, Yuki i Kyo dziwnie się zachowują. Co się dzieje? Jak przebiegnie ich wizyta tutaj? I czego jeszcze dowie się dziewczyna na temat rodziny?

Całość recenzji na moim blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2020/02/fruits-basket-3-natsuki-takaya.html

KOLOROWY ŚWIAT OWOCKÓW

Naiwna, przesłodzona, prosta i oczywista manga, jaką jest „Fruits Basket” powraca z trzecim tomem. Już same te hasła powinny sprawić, że fankom szojek zaświecą się oczy, a przeciwnicy dostaną ataku mdłości. Ale cóż, taki już urok podobnych mang i jego bynajmniej nie brak tej serii. I choć trzeba przyznać, że zdarzają się w niej bardzo naiwne czy...

Doprawdy to już przegięcie, żeby w "podziękowaniach" najechać linijką na linijkę.

Doprawdy to już przegięcie, żeby w "podziękowaniach" najechać linijką na linijkę.

Z tego tomu na pewno zapamiętam prawdziwą formę Kyo jak i to, że Honda jak zwykle dała radę. Jednym z bardziej słodkich momentów był ten, w którym Honda została przebrana w ubranie przygotowane przez brata Yukiego.

Z tego tomu na pewno zapamiętam prawdziwą formę Kyo jak i to, że Honda jak zwykle dała radę. Jednym z bardziej słodkich momentów był ten, w którym Honda została przebrana w ubranie przygotowane przez brata Yukiego.