Historia przedstawiona w tym tomie to świetna przygoda fantasy. Jednak największą zaletą tego komiksu są barokowe rysunki.

Historia przedstawiona w tym tomie to świetna przygoda fantasy. Jednak największą zaletą tego komiksu są barokowe rysunki.

Wróżki w kulturze popularnej kojarzą się z małymi skrzydlatymi ludzikami, które starają się pomagać ludziom. Jednakże w wersji pierwotnej miały też bardziej mroczną i okrutną naturę. Seria „Wika” przedstawia właśnie różnorodne aspekty wróżek.

W Królestwie Elfów królowa Tytania żyje u boku swojego ukochanego księcia Grimma. Jej dawna miłość, król Oberon nie może się z tym pogodzić i przypuszcza zbrojny atak na parę królewską. Udaje się przeżyć jedynie małej córeczce Tytani, która nieświadoma swojego prawdziwego pochodzenia jest wychowywana przez zwykłe elfy. Kiedy dziewczyna dorasta, postanawia ruszyć w świat. Wkrótce też jej pochodzenie da o sobie znać.

Fabuła jest tak sztampowa jak tylko się da. Wykorzystane są tutaj niemal wszystkie klisze fabularne. Bohaterowie są bardzo stereotypowi z główną bohaterką na czele stanowiąca przykład atrakcyjnej szelmy. Wyjątkiem jest pewne grupa przeciwników Wiki, którzy wzorowani są na siedmiu grzechach głównych – na razie jednak stosunkowo niewiele było scen pokazujących ich charakter.

Pomimo tego, że scenariusz nie jest oryginalny, to świat przedstawiony może zrobić wrażenie. Jest to połączenie steampunku z fantasy. Pojawiają się tu naprawdę pomysłowe wynalazki czy stworzenia.

Mam mieszane uczucia co do warstwy graficznej. Wiele jest tu przepięknych kadrów przywodzących na myśl obrazy secesyjne. W to wszystko dobrze wkomponowane są elementy science-fiction i fantasy. Jednakże razić może trochę nadmierne epatowanie erotyzmem – Wika jest bardzo często roznegliżowana.

Jest to przykład komiksu, gdzie atrakcyjna forma rekompensuje błahą treść. Jeśli ktoś szuka czegoś do podziwiana, to dobrze trafił. Niestety pod względem fabuły można tu się bardzo rozczarować.

Wróżki w kulturze popularnej kojarzą się z małymi skrzydlatymi ludzikami, które starają się pomagać ludziom. Jednakże w wersji pierwotnej miały też bardziej mroczną i okrutną naturę. Seria „Wika” przedstawia właśnie różnorodne aspekty wróżek.

W Królestwie Elfów królowa Tytania żyje u boku swojego ukochanego księcia Grimma. Jej dawna miłość, król Oberon nie może się z tym...

Feria kolorów, wspaniała kreska i obrazy Ledroit'a - do tego elfy księżniczki i wróżki - czego chcieć więcej w świecie fantasy?:)

Feria kolorów, wspaniała kreska i obrazy Ledroit'a - do tego elfy księżniczki i wróżki - czego chcieć więcej w świecie fantasy?:)

O kurde. Przejrzałem pobieżnie. Potem przeczytałem. I jeszcze raz przejrzałem, tym razem dokładnie. To chyba najlepsza rekomendacja, bo od dawien dawna nie zdarzyło mi się zaraz po zamknięciu książki czy komiksu, wracać do pierwszej strony. Ale w tym dziele warstwa wizualna oszałamia.

WIĘCEJ:
https://seczytam.blogspot.com/2020/06/thomas-day-olivier-ledroit-wika-i-gniew.html

O kurde. Przejrzałem pobieżnie. Potem przeczytałem. I jeszcze raz przejrzałem, tym razem dokładnie. To chyba najlepsza rekomendacja, bo od dawien dawna nie zdarzyło mi się zaraz po zamknięciu książki czy komiksu, wracać do pierwszej strony. Ale w tym dziele warstwa wizualna oszałamia.

WIĘCEJ:
https://seczytam.blogspot.com/2020/06/thomas-day-olivier-ledroit-wika-i-gniew.html

Zabrakło niewiele. Trochę umiaru, trochę pokory, mniej baroku. Większe zdecydowanie, czy chcemy trafić do umysłu 10-letniej marzycielki o elfickich wróżkach, czy do ludzi dorosłych, których skusi pikantna, steampunkowa wariacja na temat elfiego królestwa, którego władca stroni od magii, lubując się w technice. Gdyby autorzy wykazali więcej konsekwencji w kreacji, już nawet nie scenariusza – bo ten jest tendencyjny, ale w swoim ujęciu nawet przyjemny – co w warstwie graficznej i utrzymali w ryzach swoje rozpasanie, komiks zdecydowanie by na tym zyskał.

Zabrakło niewiele. Trochę umiaru, trochę pokory, mniej baroku. Większe zdecydowanie, czy chcemy trafić do umysłu 10-letniej marzycielki o elfickich wróżkach, czy do ludzi dorosłych, których skusi pikantna, steampunkowa wariacja na temat elfiego królestwa, którego władca stroni od magii, lubując się w technice. Gdyby autorzy wykazali więcej konsekwencji w kreacji, już nawet...

Akcja, przygoda, magia, baśniowe klimaty i cudownie wyglądająca oprawa graficzna. Tak w wielkim skrócie można zaprezentować komiks Wika i gniew Oberona. Tytuł, który zdecydowanie powinien znaleźć się na celowniku każdego miłośnika nietuzinkowych opowieści fantasy.

W pewnym tajemniczym i pełnym magii Królestwie Elfów żyła sobie piękna wróżka Tytania, która poślubiła swojego ukochanego księcia Grimma. Ich związek został pobłogosławiony narodzinami uroczej córki Wiki. Rodzinne szczęście oraz dobrobyt całego królestwa został jednak mocno zakłócony przez oszalałego ze smutku księcia Oberona, którego serce nie potrafiło sobie poradzić z odrzuceniem ze strony Tytanii. Jego armie spustoszyły tętniące życiem ziemie, sprowadzając na nie masę cierpienia i zniszczenia. Śmierć z jego ręki dosięga również księcia Grimma i jego ukochaną. W ostatnim momencie jednemu z wiernych członków dworu udaje się uratować życie malutkiej dziewczynki. Zostaje ona ukryta pośród zwykłych obywateli, nieświadoma do końca swojego pochodzenia do momentu, kiedy jej siły osiągnąć pełnie mocy i będzie gotowa na dokonanie zemsty. Początek jej wielkiego przeznaczenia rozpocznie się trzynaście lat później, kiedy to poznaje ona młodego złodziejaszka Brana.

Mamy tutaj do czynienia z pierwszym albumem tetralogii, w której morderstwo, tyrania, miłość, smutek, żal i zemsta, łączą w jeden spójny i mocno zachwycający baśniowy scenariusz. Dość często komiksy zaliczane do grona szeroko pojętego „fantasy” czerpią mniejszą lub większą inspirację z innych dzieł popkulturowych. Nie inaczej jest i w tym przypadku, gdzie Thomas Day i Olivier Ledroit postanowili dość sporo zapożyczyć z dotychczasowego artystycznego (i nie tylko) dorobku ludzkości, tworząc naprawdę mocno nietuzinkowe dzieło. Znajdziemy tutaj nawiązania do klasycznych opowieści braci Grimm (wilkołaki, trzy małe świnki…),legend arturiańskich (Avalon),twórczości Williama Szekspira (Sen nocy letniej),dzieł Tolkiena (projekty niektórych postaci i miejsc),okresu Wiktoriańskiego (projekty strojów i wnętrz),gotyku (pewne akcenty widoczne w min. w architekturze) i stempunku (technologia i niektóre bronie). Jakby tego wszystkiego było mało, dość wyraźnie zaakcentowany jest tutaj również sensacyjny styl komiksu.

Mocno specyficzna mieszkanka tworząca niesamowitą baśń dla dorosłych, obok której trudno przejść obojętnie. Owszem można zarzucić tytułowi odrobinę zbyt małą autorską odtwórczość w kwestii historii, ale doskonale przykryte jest to umiejętnym łączeniem sprawdzonych już schematów. Wydarzenia ukazana w pierwszym albumie serii następują do sobie w sposób dość dynamiczny, nie pozwalając czytelnikowi ani na sekundę poczuć się znudzonym. Świetnie prezentuje się tutaj główna bohaterka serii, która dopiero odkrywa swój magiczny potencjał tak samo, jak swoje przeznaczenie i wyraźnie jej postać będzie ewoluowała w kolejnych odsłonach. Nie zabrakło tutaj również małych wstawek humorystycznych czy nutki pikanterii.


Cała recenzja na:

https://gameplay.pl/news.asp?ID=121416

Akcja, przygoda, magia, baśniowe klimaty i cudownie wyglądająca oprawa graficzna. Tak w wielkim skrócie można zaprezentować komiks Wika i gniew Oberona. Tytuł, który zdecydowanie powinien znaleźć się na celowniku każdego miłośnika nietuzinkowych opowieści fantasy.

W pewnym tajemniczym i pełnym magii Królestwie Elfów żyła sobie piękna wróżka Tytania, która poślubiła swojego...

Piękna, wypełniona przygodą, walką i magią, baśniowa opowieść fantasy w komiksowej szacie - tak oto przedstawia się niezwykle intrygujące dzieło Oliviera Ledroita i Thomasa Day'a pt. "Wika i gniew Oberona", które to ukazało się w naszym kraju nakładem Wydawnictwa Scream Comics. Dzieło, zasługujące na to miano zarówno w zakresie swojego ciekawego, fabularnego scenariusza, jak i również fantastycznej szaty ilustracyjnej, która to oczarowuje nas w każdym względzie. Poznajmy zatem tę opowieść i doznania, jakie płyną z jej lektury.

Fabuła komiksu przenosi nas do świata Elfów - Królestwa Pana. To właśnie tu pewien zrozpaczony, ale też i zaślepiony zemstą Elf - książę Oberon, dokonał zbrojnego ataku na posiadłość Castelgrimm, by w ten sposób ukarać niekochającą go Tytanię, jej nowego męża, jak i też całą ich rodzinę. I tak też się dzieje, gdy oto Tytania ponosi śmierć wraz z mężem i wszystkimi poddanymi. Jednak oto jej ukochana córeczka - Wika Grimm, uchodzi z życiem za sprawą swojego fechmistrza, który cudem ratuję ją przed niechybną śmiercią... Mijają lata, a Wika - z każdym rokiem silniejsza, potężniejsza i bardziej świadoma swojej magicznej mocy, jest coraz to bardziej gotowa do zemsty na zabójcy swojej matki...

Baśń dla dorosłych - to chyba najbardziej trafne i adekwatne określenie tej pięknej opowieści, w której to znajdziemy tyleż magii, wielkiej przygody, walki i pałacowych intryg, co i też chociażby scen natury erotycznej. Oczywiście, to tytuł także dla - a być może przede wszystkim, starszej młodzieży, która poszukuje w literackim komiksie czegoś pomiędzy bajkową i dziecięcą relacją, a mocną historią o życiu. Jakikolwiek jednak odbiorca sięgnie po tę pozycję, to spotka wspaniałą, niezwykle efektowną w swej formie i porywającą od pierwszych stron, historię o miłości, przeznaczenie i zemście...

Scenariusz Thomasa Day'a przedstawia się bardzo ciekawie, zaskakująco i intrygująco, gdy oto najpierw poznajemy świat i rzeczywistość tej opowieści, następnie kluczowe dla jej biegu wydarzenia z udziałem Oberona, jak i wreszcie losy cudem ocalałej Wiki. I można podzielić tę relację na dwie główne części - pierwszą, skupiającą się na dzieciństwie tytułowej bohaterki i okolicznościach jej ocalenia, jak i drugą, która opisuje już wydarzenia z jej dorosłego życia. Oczywiście, ten drugi wątek jest tu ważniejszym i zaakcentowanym w większym stopniu, gdy oto towarzyszymy córce Tytanii, która nie tylko odkrywa prawdę o swoim przeznaczaniu, ale też i znajduje niezwykle silnych sojuszników ku temu, by dokonać zemsty. Jest ciekawie, nieprzewidywalnie, czasami zabawnie, a niekiedy też i bardzo mrocznie - czyli dokładni tak, jak dobra opowieść winna się przedstawiać...

Zanim o szacie graficznej..., warto poświęcić słów kilka osobie głównej bohaterki - Wice. To niezwykle intrygująca, na swój sposób charakterna i piękna - oczywiście, w "elfim" kanonie urody, postać. Poznajemy ją jako niemowlę, a następnie widzimy jaką dorosłą kobietę, które z czasem odkrywa swoje korzenie, prawdę o przeszłości i przeznaczenie zemsty, jakie to jest jej pisane. I trzeba przyznać, że bohaterka ta w sobie coś takiego, co od pierwszych chwil nas fascynuje, intryguje i ciekawi, a tym samym każe obdarzyć ją wielką sympatią. Myślę, że nie można byłoby wymarzyć sobie lepszej głównej postaci dla tej opowieści...

Ilustracje... - to niewątpliwie najważniejsza i najefektowniejsza część tego komiksu, która decyduje tym samym o jego wyjątkowości. Olivier Ledroit oddał tu bowiem w nasze ręce przepiękne, nasycone sektami kolorów, poprowadzone surową kreską, ale przy tym także i niezwykle baśniowe w swoim charakterze, ilustracje. To również wielka szczegółowość tych rysunków, fascynujący realizm oddawania emocji na twarzach bohaterów, czy też wreszcie znakomite kadrowanie, które potęguje nasz zachwyt nad całością tych obrazów. I to właśnie dzięki nim przedstawiam się tu tak okazale, malowniczo i epicko cały ten elficki świat, który ma w sobie coś z baśni, snu, ale chwilami też i mrocznego koszmaru. Myślę, że każdy miłośnik dobrego komiksu doceni wielkość i jakość tej ilustracyjnej szaty.

Spotkanie z tą opowieścią jest niezwykle intrygującym czasem, który niesie nam z jednej strony znakomitą rozrywkę, przednią zabawę i autentyczną przyjemność, z drugiej zaś naprawdę silne emocje, wobec których nie można przejść zupełnie obojętnym. To również chwile wielkiej ekscytacji - chociażby za sprawą namiętnych scen, których znajdziemy tu naprawdę wiele. Najważniejszym wydaje się jednak to, że lektura tego komiksu porywa nas swoją relacją, wciąga do tego barwnego świata fantazji oraz sprawia, że nie mamy ochoty go opuszczać po dotarciu do ostatniej strony tej pozycji.

Reasumując - komiks "Wika i gniew Oberona", to ze wszech miar udana, mająca nam sobą wiele do zaoferowania i wielce emocjonująca opowieść fantasy dla dorosłego czytelnika. Opowieść, która przedstawia się tak udanie również za sprawą naprawdę efektownego wydania (duży format, twarda okładka, piękne kolory),dzięki czemu lektura ta jest dla nas jeszcze przyjemniejszą. Dlatego też polecam gorąco sięgnięcie po niniejszy tytuł, tym bardziej, iż wkrótce ukaże się w naszym kraju kontynuacja tej historii. Polecam - naprawdę warto!

Piękna, wypełniona przygodą, walką i magią, baśniowa opowieść fantasy w komiksowej szacie - tak oto przedstawia się niezwykle intrygujące dzieło Oliviera Ledroita i Thomasa Day'a pt. "Wika i gniew Oberona", które to ukazało się w naszym kraju nakładem Wydawnictwa Scream Comics. Dzieło, zasługujące na to miano zarówno w zakresie swojego ciekawego, fabularnego scenariusza,...