Mojmira Dominiki „DodoDan” Danieluk to krótkie fantastyczne opowiadanie, w którym razem z Mojmirą i jej przyjaciółką Mary będziemy próbowali rozwiązać zagadkę tajemniczego morderstwa w lesie.

Autorka ma wciągający styl. Już od pierwszej strony wchodzi się w stworzony przez nią świat, który trudno opuścić przed dotarciem do ostatniego zdania. Szczególną uwagę przykuwa tu narrator, który ujawnia się w tej książce, ale sam nie bierze udziału w opisanych wydarzeniach. Od razu nasuwa na myśl staropolskiego bajarza, który wędrował i opowiada różne historie.

Sami bohaterowie są żywi i odważnie wkraczają w przygodę. Spodobało mi się zwłaszcza przedstawienie jednego, którego już wcześniej znałam, a Danieluk pokazała go tutaj z innej strony.

Niestety pod względem technicznym książka mogła zostać lepiej dopracowana. Rzuca się w oczy zwłaszcza słaba redakcja i korekta. Choć sama opowieść jest wciągająca, to niedopracowanie może zniechęcać do lektury.

Książka jednak jest warta przeczytania. Autorka miała ciekawy pomysł, dobrze go zrealizowała. Pojawiło się też trochę kultury słowiańskiej. Gdyby została jeszcze dopracowana pod względem technicznym, to stałaby się o wiele lepszą lekturą.
------------
Pełna recenzja: https://szmaragdowepioro.wordpress.com/2020/02/15/recenzja-mojmira-dominika-dododan-danieluk/

Mojmira Dominiki „DodoDan” Danieluk to krótkie fantastyczne opowiadanie, w którym razem z Mojmirą i jej przyjaciółką Mary będziemy próbowali rozwiązać zagadkę tajemniczego morderstwa w lesie.

Autorka ma wciągający styl. Już od pierwszej strony wchodzi się w stworzony przez nią świat, który trudno opuścić przed dotarciem do ostatniego zdania. Szczególną uwagę przykuwa tu...