Hmm, ile szczęścia w jednym... Powieść zdobyta, w dodatku z autografem. Ciepła rozmowa z Panią Gabrysią podczas TK w Krakowie. A później? A później możliwość zagrzebania się pod kocem lub kołdrą i przeniesienia się do „Antykwariatu z książką i kawą”, gdzie króluje Bunia. Jak dla mnie – wymarzone a jednocześnie niebezpieczne miejsce. Boję się, ze gdybym tam weszła, klimat budowany przez gospodynię, bogactwo treści, doznań związanych z kontaktem z książkami mającymi już swoją historię spowodowałyby, że zatraciłabym się w tej przestrzeni, bez chęci powrotu do rzeczywistości. Podobnie jak było z powieścią Pani Gabrysi. Czasem choroba służy, choćby jako wymówka, gdy człowiek wyłączy się z życia, aby spotkać bohaterów „Szczęścia przy kominku”, poznać ich historie, zobaczyć jak splatają się. Być może znaleźć rozwiązanie dla problemów niedoświadczonych rodziców, zastanowić się nad relacjami międzypokoleniowymi, współodczuwać, zastanowić się nad trudnościami doświadczanymi przez samotną matkę zmagającą się dodatkowo z nieuleczalną, postępującą chorobą bliskiej osoby. Tyle doświadczeń, wyzwań, a jednak ta powieść tchnie nadzieją. Przekonuje, iż „szczęście nic nie kosztuje. Aniołem można być za darmo”. Jeśli dopada Cię jesienna chandra lub choroba, albo potrzebujesz chwili wytchnienia, sięgnij po „Szczęście przy kominku” usiądź wygodnie i poddaj się klimatowi…

Hmm, ile szczęścia w jednym... Powieść zdobyta, w dodatku z autografem. Ciepła rozmowa z Panią Gabrysią podczas TK w Krakowie. A później? A później możliwość zagrzebania się pod kocem lub kołdrą i przeniesienia się do „Antykwariatu z książką i kawą”, gdzie króluje Bunia. Jak dla mnie – wymarzone a jednocześnie niebezpieczne miejsce. Boję się, ze gdybym tam weszła, klimat...