Niestety kiepska historia. ;/

Niestety kiepska historia. ;/

W mojej opinii kinowa marka Star Wars mocno zeszła na psy i stała się zwyczajnie nudna. W tym roku po raz pierwszy nie jestem pewien czy nawet wybiorę się do kina na najnowszy film osadzony w tym uniwersum. Zwiastun jakoś nie do końca mnie przekonał, a poprzednie dwa epizody oraz samodzielna opowieść o Hanie Solo bardzo mnie rozczarowały. Niemniej w świecie komiksu Star Wars radzi sobie bardzo dobrze. Kocham serię opisującą losy Doktor Aphry, Dartha Vadera czy perypetie Hana, Luke'a i Leia'y. Jedynie historie związane z Poe Dameronem mnie nudzą, ale chyba głównie dlatego, że sam Poe jest zwyczajnie irytujący. No i rozsądkiem nie grzeszy. Sięgając po "Walkę o kryształy" miałem zatem nadzieję na porządną historię, w starym stylu i w praktyce to dostałem. Jest miodna rozwałka, jest sensowny scenariusz, jest stare, dobre Star Wars.

Nie zagłębiając się specjalnie w szczegóły, gdyż historie w tym uniwersum nigdy nie należały do przesadnie skomplikowanych, Rebelia stara się pokrzyżować kolejny z planów Imperium. To wydobywa niezwykle rzadkie kryształy ze świata, który sami zniszczyli, traktując jego powierzchnię strzałem z Gwiazdy Śmierci. Nie rozsadziło to świata, ale w praktyce skazało na powolną agonię destabilizując jego jądro, zatruwając atmosferę i wyrywając porządny kawał skały. Mieszkańcy walczą z Imperium, ale przegrywają na każdym kroku. Do tego posuwają się do taktyk, które Rebelia odrzuca. Sytuacja wymaga jednak pójścia na kompromis, gdyż do umierającego świata przybywa osoba łaknąca zakończyć wydobycie szybkim i zdecydowanym ruchem.

Co tutaj dużo mówić. Miłośnicy Star Wars zapewne będą zachwyceni. Ci którzy tęsknią za wartką akcją wymieszaną z czasami, gdy Luke Skywalker poznawał tajniki mocy też zostaną zaspokojeni. Mamy tutaj bowiem wszystko, co tygryski lubią najbardziej. Nawiązanie do przygód Dartha Vadera na Shu-Torun, klasycznego okrutnika po stronie Imperium, szlachetną Rebelię i krwawą rewolucję rządzącą się własnymi prawami. To ostatnie zresztą świetnie obrazuje okładka tego tomu. Całość czytało mi się bardzo przyjemnie oraz szybko, a wątek z poszukiwaniem ścieżki mocy bił na głowę całe szkolenie Rey. Zatem jeśli ktoś, tak jak ja, woli stare Gwiezdne Wojny od tej nowej... papki, to polecam z całego serca ten album.

W mojej opinii kinowa marka Star Wars mocno zeszła na psy i stała się zwyczajnie nudna. W tym roku po raz pierwszy nie jestem pewien czy nawet wybiorę się do kina na najnowszy film osadzony w tym uniwersum. Zwiastun jakoś nie do końca mnie przekonał, a poprzednie dwa epizody oraz samodzielna opowieść o Hanie Solo bardzo mnie rozczarowały. Niemniej w świecie komiksu Star...

Największą zaletą komiksu jest bardzo dobry klimat umierającej planety i pokazanie ciemniejszej strony ruchu oporu. Ciagnie wątki z Łotra 1.

Największą zaletą komiksu jest bardzo dobry klimat umierającej planety i pokazanie ciemniejszej strony ruchu oporu. Ciagnie wątki z Łotra 1.

https://www.facebook.com/KsiazkiIlubCzasopisma

Bywa tak, że ciągłe odgrzewanie tych samych pomysłów, stosowanie znanych i często ogranych szablonów wydarzeń czy postępowania bohaterów staje się wizytówką danego uniwersum. Tak jest w świecie Gwiezdnych wojen, a kolejny tom Star Wars Komiks to potwierdza. Czy to dobrze, czy źle to już inna sprawa - wszystko zależy jak autorzy chcą nam to sprzedać.

Imperium planuje odzyskać tyle kryształów kyber ile tylko można ze zgliszczy Jedhy, której Święte Miasto stało się pierwszą ofiarą Gwiazdy Śmierci. Znani nam bohaterowie chcą powstrzymać Imperium, aby to zrobić muszą dotrzeć do wciąż działającego na plancie ruchu oporu. Han Solo, księżniczka Leia, Luke Skywalker z pomocą Chewbaccy i ulubionego duetu droidów ruszają na kolejne starcie z siłami zła. Przeciwnicy szykują planecie totalne wyniszczenie. Walka o najważniejsze wartości oraz poszukiwanie tak cennych dla Luke'a informacji na temat natury Mocy zetrą się z wyrachowanym złem Imperialnych dowódców oraz siłami drzemiącymi w jądrze okaleczonej Jedhy.

To że jestem fanem świata Odległej Galaktyki nie znaczy, że mam przyjmować wszystko bez zmrożenia oka czy chwili zastanowienia. Komandor Kanchar to kolejny imperialny złoczyńca o socjopatycznym rysie, mordujący swoich podwładnych za niepowodzenia - zwyczajnie jest to nudne. Taka postać nie ma zupełnie nic do zaoferowania, staje się tylko niebezpiecznym zawalidrogą, przeszkodą do usunięcia, która dla bohaterów pokroju Luke'a Skywalkera jest nikim. Podobnie sprawa wygląda z wykorzystaniem w fabule olbrzymiej maszyny zagłady mającej dokonać destrukcji kolejnego świata, czemu oczywiście sprzeciwiają się siły Jasnej Strony. Wszystko to już było, przynajmniej miejsce akcji to coś ciekawego choć też noszącego znajome rysy. Bo przecież w "napoczętej" przez strzał z Gwiazdy Śmierci planecie Jedha łatwo doszukać się krajobrazów wprost z wulkanicznej Mustafar. Co jest cenne, w fabule nakreślonej przez Gillena, to rzut oka na poszukiwanie miejsc Mocy przez wciąż uczącego się Luke'a, który jeszcze nie stanął twarzą w twarz z Vaderem, jeszcze nie spotkał Yody. Chłopak poznaje dopiero świat mistyki, pierwotnego dobra i zła, które walczą o dominację po różnych stronach Mocy. Ciekawe jest także wykorzystanie w fabule buntowników Saw'a Garrery nadal przebywających na zgliszczach Jedhy, raz jeszcze możemy usłyszeć o poświeceniu załogi Łotra 1 i doświadczyć różnic w łonie rebeliantów, których czyny często nie różnią się od tych dokonywanych przez Imperium.

https://ksiazkiilubczasopisma.blogspot.com/2019/07/star-wars-komiks-walka-o-krysztay.html

https://www.facebook.com/KsiazkiIlubCzasopisma

Bywa tak, że ciągłe odgrzewanie tych samych pomysłów, stosowanie znanych i często ogranych szablonów wydarzeń czy postępowania bohaterów staje się wizytówką danego uniwersum. Tak jest w świecie Gwiezdnych wojen, a kolejny tom Star Wars Komiks to potwierdza. Czy to dobrze, czy źle to już inna sprawa - wszystko zależy jak...