Niestety, zmęczyłem. Ilość osób i nazwisk, która się tu przewijała była przytłaczająca. Istny chaos. Myślałem, że wyjmę kartkę i będę notował, kto, z kim i dlaczego. W niektórych momentach nie wiedziałem, o co chodzi?. Czy to był sen głównego bohatera, czy jawa? Po kolejną część raczej nie sięgnę.

Niestety, zmęczyłem. Ilość osób i nazwisk, która się tu przewijała była przytłaczająca. Istny chaos. Myślałem, że wyjmę kartkę i będę notował, kto, z kim i dlaczego. W niektórych momentach nie wiedziałem, o co chodzi?. Czy to był sen głównego bohatera, czy jawa? Po kolejną część raczej nie sięgnę.

Nie. Po prostu nie :(. Chaos, za dużo postaci, które nie mają żadnej osobowości ani uzasadnienia w akcji. Nie wiadomo o co chodzi (akcja z wydobywaniem zwłok - naprawdę nie rozumiem co tam się działo).
Tam się dzieje więcej niż w Bondzie.
Nie moja bajka - pod żadnym względem.

Nie. Po prostu nie :(. Chaos, za dużo postaci, które nie mają żadnej osobowości ani uzasadnienia w akcji. Nie wiadomo o co chodzi (akcja z wydobywaniem zwłok - naprawdę nie rozumiem co tam się działo).
Tam się dzieje więcej niż w Bondzie.
Nie moja bajka - pod żadnym względem.

Nie czytałam nigdy kryminałów, jednak wydawało mi się, że gdzieś tam czeka na mnie coś ciekawego... oto znalazłam mój święty nieszablonowy graal z głównym bohaterem, który jest człowiekiem, nie supermenem. Ciekawe zabójstwo, zawirowania i momenty o krok od tragedii. Genialne

Nie czytałam nigdy kryminałów, jednak wydawało mi się, że gdzieś tam czeka na mnie coś ciekawego... oto znalazłam mój święty nieszablonowy graal z głównym bohaterem, który jest człowiekiem, nie supermenem. Ciekawe zabójstwo, zawirowania i momenty o krok od tragedii. Genialne

To już kolejna książka przeczytana w ramach Book Tour, organizowanego przez Ewelina z Zaczytana Ewelka oraz autorkę.

Na samym początku, muszę wam napisać, iż mój wzrok przykuła okładka i tajemniczy tytuł, bo przecież lód nie może być czerwony :) Byłam ciekawa, co się za tytułem kryje i co wymyśliła autorka w swej powieści. A wymyśliła dużo ciekawych wątków...

Sierż. szt. Szadurski, zwany Szadym dostaje wezwanie do zakładu produkującego mrożonki. Na miejscu zdarzenia trafia na halę, gdzie są ślady ludzkiej krwi, ciała jednak nigdzie nie ma. Przed Szadym trudne zadanie odnalezienia winnego i zamordowanej. Wszystko w tym śledztwie jest przeciwko niemu - brak ciała, brak nagrań z monitoringu, zeznania pracowników. Co się tam tak naprawdę wydarzyło? Kto jest winny śmierci brygadzistki? Co ukrywa zarząd firmy?
Na te pytania i inne musicie sami znaleźć odpowiedzi.

Akcja książki wciąga, ciągle coś się dzieje, nie ma czasu na nudę. Próbowałam, sama odkryć kto zabił, ale powiem Wam, że było to trudne. Kiedy już myślałam, że znam zabójcę, okazywało się, że jestem jednak w błędzie. Ciekawa jestem, jak wam pójdzie to typowanie i czy odgadniecie.
Bohaterowie wspaniale wykreowani, chociaż niekiedy patrząc na wyczyny Szadurskiego, czułam obawę, czy spotkam się z nim na końcu książki :),czy zginie gdzieś po drodze.
Z ciekawością sięgnę po kolejną książkę Małgorzaty Radtke.

To już kolejna książka przeczytana w ramach Book Tour, organizowanego przez Ewelina z Zaczytana Ewelka oraz autorkę.

Na samym początku, muszę wam napisać, iż mój wzrok przykuła okładka i tajemniczy tytuł, bo przecież lód nie może być czerwony :) Byłam ciekawa, co się za tytułem kryje i co wymyśliła autorka w swej powieści. A wymyśliła dużo ciekawych wątków...

Sierż. szt....

Motywem zbrodni zazwyczaj jest zazdrość, albo też zemsta. Zabijamy czasem też z bardzo prozaicznych powodów, mimo tego trzeba pamiętać że życie ludzkie jest bezcenne i nie ma niestety możliwości by cofnąć fakt dokonany. Powieść kryminalna "Czerwony lód" przedstawia nam komisarza Szadego, który wespół z partnerem Błońskim próbuje rozwikłać zagadkę tajemniczego zabójstwa. Na miejscu zbrodni, w fabryce mrożonek zostaje prawdopodobnie ktoś zamordowany o czym świadczy krew na podłodze i to w takiej ilości, że nie pozostawia złudzeń iż ktoś został pozbawiony życia.
Śledztwo komplikuje się gdy ginie bardzo wartościowy świadek. Może też okazać się podejrzanym, a w efekcie mordercą.
Jak na debiut kryminał napisany jest bardzo dobrze, świetnie też się go czyta choć warsztat jeszcze musi być trochę dopracowany by zyskać bardzo wysokie noty.
Z ogromnym zainteresowaniem i przyjemnością sięgnę po kolejny tom przygód i mentalnie wezmę udział w iście wariackiej jeździe samochodem z sympatycznym Szadym 😊😊 Lektura odpowiednia na pogodę i niepogodę. Czyta się bardzo dobrze! Polecam!

Motywem zbrodni zazwyczaj jest zazdrość, albo też zemsta. Zabijamy czasem też z bardzo prozaicznych powodów, mimo tego trzeba pamiętać że życie ludzkie jest bezcenne i nie ma niestety możliwości by cofnąć fakt dokonany. Powieść kryminalna "Czerwony lód" przedstawia nam komisarza Szadego, który wespół z partnerem Błońskim próbuje rozwikłać zagadkę tajemniczego zabójstwa. Na...

Osiemnastego czerwca premierę miał „Klucznik”, tom drugi cyklu Szady, Małgorzaty Radtke. Zanim sięgnę po niego, postanowiłam nadrobić tom pierwszy zatytułowany „Czerwony lód”.

Sierż. szt. Marcin Szadurski, zwany Szadym, zostaje wezwany na miejsce zbrodni w fabryce mrożonek Pihon w Szalewie (niedaleko Pucka, gdzie pracuje Szady). W śledztwie pomaga mu jego partner i przyjaciel Błoński, zwany Błoną. Krwi, jest dużo, ciała brak. Śledczy muszę się skupić na odnalezieniu ofiary i sprawcy zbrodni. A ilość podejrzanych i ilość trupów z każdym rozdziałem się zwiększa.

Akcja powieści jest wartka (choć nie zapiera tchu w piersiach),pościgi samochodowe rodem z amerykańskich filmów akcji (np. Bad Boys). Ciekawie opisany proces produkcji mrożonek i sposobów maksymalizacji zysków przez przedsiębiorstwo (chyba muszę się zainteresować, jak są produkowane mrożonki, które wrzucam do zupy). Powieść czyta się szybko, w sam raz na weekendową lekturę.

Jest tylko jedno: ale. Trochę kulała edycja, nie wiem, czy to wina e-booka, czy w papierowej wersji też tak było. Zdarzały się braki w odmianie i używanie gwarowego języka specyficznego dla regionu, czego czytelnicy z innych regionów mogą nie rozumieć bądź rozumieć jako błąd np. kluczyć drzwi, w sensie zamykać na klucz.

Mimo wszystko warto sięgnąć i sięgam właśnie po kolejny tom śledztw Szady’ego.

Osiemnastego czerwca premierę miał „Klucznik”, tom drugi cyklu Szady, Małgorzaty Radtke. Zanim sięgnę po niego, postanowiłam nadrobić tom pierwszy zatytułowany „Czerwony lód”.

Sierż. szt. Marcin Szadurski, zwany Szadym, zostaje wezwany na miejsce zbrodni w fabryce mrożonek Pihon w Szalewie (niedaleko Pucka, gdzie pracuje Szady). W śledztwie pomaga mu jego partner i...

Polubiłam Szadego i czytam kontynuację jego przygód

Polubiłam Szadego i czytam kontynuację jego przygód

Obniżam ocenę ze względu na lektora audiobooka. Nie da się tego słuchać mimo najszczerszych chęci.

Obniżam ocenę ze względu na lektora audiobooka. Nie da się tego słuchać mimo najszczerszych chęci.

Szczerze, to nie wiem jak zacząć. Mam totalną pustkę w głowie. Ale jak już to napisałam to przejdę dalej ;-)
Przyznaje się- rozwiązanie tej zagadki zaskoczyło mnie. Do końca nie wiedziałam, kto?, co?, kiedy? i dlaczego? ... Na swoje usprawiedliwienie mam tylko tyle, że nie mam zbyt dużego doświadczenia kryminalnego (hi,hi). Ale historia pełna zwrotów i niespodziewanych zakrętów rozbudziła moją wyobraźnię. I to sprawiło, że płynęłam przez nią... a tu nagle koniec. Ups... Całe szczęście, że będzie kolejny tom przygód sierż. szt. Szadurskiego, który dla mnie był połączeniem wielu cech bohaterów policyjnych seriali z lat 90-tych ( a były wtedy najlepsze).
Nie będę zastanawiać się czy sięgnąć po kolejny tom. Sięgnę z całą pewnością.
Za możliwość przeczytania dziękuję Ewelinie z Zaczytanej Ewelki oraz autorce.

Szczerze, to nie wiem jak zacząć. Mam totalną pustkę w głowie. Ale jak już to napisałam to przejdę dalej ;-)
Przyznaje się- rozwiązanie tej zagadki zaskoczyło mnie. Do końca nie wiedziałam, kto?, co?, kiedy? i dlaczego? ... Na swoje usprawiedliwienie mam tylko tyle, że nie mam zbyt dużego doświadczenia kryminalnego (hi,hi). Ale historia pełna zwrotów i niespodziewanych...

Katastrofa. Nie polecam. Nie wszyscy powinni brać się za pisanie książek.

Katastrofa. Nie polecam. Nie wszyscy powinni brać się za pisanie książek.