Bardzo źle napisana książka; liczne powtórzenia, błędy językowe, literówki, w kółko powracające te same wątki, przyczynkarstwo, dyletantyzm, w gruncie rzeczy brak treści. Nieliczne zalety nie są zasługą Autora, tylko redakcji i wydawcy: kredowy papier, ładne ilustracje, twarda okładka.

Chodzi mniej więcej o to, że rządzą nami elity niegodne zajmowanej pozycji. Już w tym jednak miejscu Autor popełnia błąd, nadając terminowi „elita” znaczenie etyczne. Tymczasem „elita” to po prostu wyodrębniona na tle reszty danej zbiorowości grupa, której członkowie przewyższają pozostałych pod jakimś względem. Elita niekoniecznie zatem musi być cechowana przez przymioty czyniące ją z natury dobrą; mamy przecież również np. elity złodziejskie, elity więzienne itp. Szewczakowi chodzi w gruncie rzeczy o „aristoi”, tak więc o „najlepszych” w społeczeństwie, biada zaś nad tym, że dzisiejsze elity nie mają charakteru arystokratycznego - tyle że nie umie lub boi się nazwać tego po imieniu. Początkowe partie książki, gdzie Autor stara się zapleść siatkę pojęć jakimi posługuje się w dalszej części pracy, wypadają zdecydowanie najgorzej.

Cała reszta to chaotyczne przywoływanie kolejnych afer i skandali z ostatnich kilkunastu lat, przeplatane cytatami z papieży, Biblii i myślicieli katolickich, oraz uwagami, że potrzebujemy powrotu do cnót chrześcijańskich i odrzucenia globalizacji i neoliberalizmu, w miejsce czego gospodarkę winno się urządzić na zasadach dystrybucjonizmu. Wnioski jak najbardziej słuszne, wyrażone jednak w sposób banalny, fatalny literacko, bez polotu, bez jakichś ciekawych (lub choćby nawet przejrzyście uporządkowanych i merytorycznie rozwiniętych) informacji ilustrujących ich słuszność. Nie rozumiem, po co w ogóle pisać takie bełkotliwe książki, jeśli ewidentnie nie ma się w nich nic istotnego do powiedzenia?

Bardzo źle napisana książka; liczne powtórzenia, błędy językowe, literówki, w kółko powracające te same wątki, przyczynkarstwo, dyletantyzm, w gruncie rzeczy brak treści. Nieliczne zalety nie są zasługą Autora, tylko redakcji i wydawcy: kredowy papier, ładne ilustracje, twarda okładka.

Chodzi mniej więcej o to, że rządzą nami elity niegodne zajmowanej pozycji. Już w tym...