Ta książka to szereg coraz to nowych ciekawostek na tematy około-uzależnieniowe. Bardzo ciekawe, ale jednak brak mi trochę, może bardziej naukowego podejścia? Mam wrażenie, że autor bardzo starał się (a może tłumacz?) przedstawić nam to w niezwykle luźnej formie i mimo kilku statystyk, motyw uzależnienia od technologii i nie tylko, wcale nie wydaje się taki zły, wydaje się być właśnie taką kolejną ciekawostką, a chyba nie tak powinno być?
Mimo tego, książkę czyta się bardzo przyjemnie, a każdą kolejną informacją chciałam się dzielić z ludźmi, bo co następna, to wydawała mi się fascynująca i miałam wrażenie, że wszyscy wokół mnie też powinni się dowiedzieć o tych rzeczach.
Polecam, jednocześnie myśląc, że gdyby autor był trochę... poważniejszy (?),może bardziej stanowczy w niektórych momentach, to książka nic by nie straciła na wartości, a może by nawet dała coś więcej.

Ta książka to szereg coraz to nowych ciekawostek na tematy około-uzależnieniowe. Bardzo ciekawe, ale jednak brak mi trochę, może bardziej naukowego podejścia? Mam wrażenie, że autor bardzo starał się (a może tłumacz?) przedstawić nam to w niezwykle luźnej formie i mimo kilku statystyk, motyw uzależnienia od technologii i nie tylko, wcale nie wydaje się taki zły, wydaje się...

Generalnie ciekawa, choć zależy na co się czytelnik nastawia. O samych technologiach spod Web 2.0 wcale nie ma tak wiele, bardziej o uzależnieniach behawioralnych jako takich. Też jestem sceptycznie nastawiona wobec używania nowych gadżetów technologicznych, aby wyzbyć się uzależnień od innych - chyba to nie w tę stronę powinno iść

Generalnie ciekawa, choć zależy na co się czytelnik nastawia. O samych technologiach spod Web 2.0 wcale nie ma tak wiele, bardziej o uzależnieniach behawioralnych jako takich. Też jestem sceptycznie nastawiona wobec używania nowych gadżetów technologicznych, aby wyzbyć się uzależnień od innych - chyba to nie w tę stronę powinno iść

Najpierw chcę podziękować panu autorowi, że zaspoilerował mi zakończenie "Rodziny Soprano" i parę innych rzeczy. Ja rozumiem, że to stare jest i, że to książka, która serial traktuje jako element analizy jakiegoś zachowania, ale chyba można pójść na ustępstwo i takie treści okraszać jakąś uwagą?

A co do konstruktywnej krytyki...

Dużym plusem jest, że "Uzależnienia 2.0" obudowane są solidnym researchem, a literatura, jaką posiłkował się Alter jest spora. Pisarz przywołuje pokaźną liczbę różnych badań z psychologii, neurologii czy innych dziedzin, tłumacząc uzależnienia.

W wielu miejscach, jednak dopuszcza się uproszczeń i nadinterpretacji, a dla wielu tez nie ma zwyczajnie podparcia dowodowego. Dotyczy to zwłaszcza uzależnienia od gier komputerowych. Autor powołuje się na wątpliwe statystyki, nie rozróżnia przy tym gier przeglądarkowych od, dajmy na to, fabularnych tytanów jak The Last of Us czy Skyrima. Nie, nie jest to czepialstwo, bo różne gatunki mają swoją specyfikę, a cechą charakterystyczną dla gier przeglądarkowych jest właśnie stosowanie przez twórców mnóstwa uzależniających praktyk oraz takich wymuszających płatności. To jest jednak tylko jakaś tam gałąź całej branży (traktowana zresztą przez nią samą dość pogardliwie),a tymczasem Alter generalizuje swoje wnioski na gry w ogóle.

Dziwi też traktowanie gier komputerowych jako rozrywki z gruntu męskiej, co też kilkukrotnie jest przez autora sugerowane. Znów - przeczą temu statystyki i praktyka, która pokazuje, że kobiety są wcale pokaźną grupą graczek.

Sama treść książki zawiera całkiem interesujące relacje uzależnionych osób czy to od internetu, seriali, gier czy innych technologicznych nowinek; są i wywiady z dziennikarzami, badaczami etc. Niestety, ja osobiście nie wyniosłam z lektury niczego nowego. Być może powodem jest fakt, że mnóstwo już w sieci artykułów, dokumentów, publikacji, które temat stale zgłębiają i dość łatwo na nie trafić. Pozycja Altera nie wnosi do tematu niczego nowego.

Wydaje się, że ta książka jest ofiarą tego, o czym sama traktuje. Problemy, o których pisze są dość dobrze poznane i znajome nawet osobom, zmagającym się z niemożnością oderwania od smartfona czy zmuszonym obejrzeć jeszcze jeden odcinek serialu. Nie wiem dla kogo ta książka może być odkrywcza czy inspirująca. Chyba dla kogoś, kto nie korzysta w ogóle z internetu i technologii jako takiej (istnieją takie jednostki?).

Najpierw chcę podziękować panu autorowi, że zaspoilerował mi zakończenie "Rodziny Soprano" i parę innych rzeczy. Ja rozumiem, że to stare jest i, że to książka, która serial traktuje jako element analizy jakiegoś zachowania, ale chyba można pójść na ustępstwo i takie treści okraszać jakąś uwagą?

A co do konstruktywnej krytyki...

Dużym plusem jest, że "Uzależnienia 2.0"...

Rewelacyjna książka z której można się dużo dowiedzieć. Otwiera oczy na wiele spraw związanych z uzależnieniami obecnych czasów.

Rewelacyjna książka z której można się dużo dowiedzieć. Otwiera oczy na wiele spraw związanych z uzależnieniami obecnych czasów.

Po opiniach o książce spodziewałam się wciągającej lektury, która odkryje dla czytelnika tajniki mechanizmów uzależnień. Niestety książka ani mnie nie pochłonęła, ani nie była specjalnie odkrywcza (z psychologią nie mam i nie miałam nic wspólnego). Autor w bardzoo przystępny sposób opisuje otaczający nas współcześnie świat i zagrożenia wynikające z uzależnień behawioralnych, jednak odniosłam wrażenie, że "skacze" po tematach i nie analizuje dogłębnie żadnego z opisywanych zagadnień.

Po opiniach o książce spodziewałam się wciągającej lektury, która odkryje dla czytelnika tajniki mechanizmów uzależnień. Niestety książka ani mnie nie pochłonęła, ani nie była specjalnie odkrywcza (z psychologią nie mam i nie miałam nic wspólnego). Autor w bardzoo przystępny sposób opisuje otaczający nas współcześnie świat i zagrożenia wynikające z uzależnień...

Nie tylko o uzależnieniach "cyfrowych", ale o mechanizmach wszystkich uzależnień, i w ogóle o psychice człowieka. Ale też o nowoczesnych technologiach i społeczeństwie. Niesamowicie wciąga, by nie powiedzieć: UZALEŻNIA ;)

Nie tylko o uzależnieniach "cyfrowych", ale o mechanizmach wszystkich uzależnień, i w ogóle o psychice człowieka. Ale też o nowoczesnych technologiach i społeczeństwie. Niesamowicie wciąga, by nie powiedzieć: UZALEŻNIA ;)

Świetne i w ciekawy (nie nudny, nie skomplikowanym językiem) sposób ujęte zagadnienie uzależnień behawioralnych od telefonu, poczty mailowej, mediów społecznościowych, gier komputerowych, opasek mierzących aktywność itp. Autor przytacza wiele badań, naukowych, ale opiera się również na historiach ewidentnych uzależnień pojedynczych osób. Ta książka naprawdę daje do myślenia i pomaga zrozumieć, że to co nam się może wydawać normalne np. trzymanie telefonu zawsze zasięgu ręki, czy skrolowanie facebooka przez kilka godzin normalne nie jest.

Świetne i w ciekawy (nie nudny, nie skomplikowanym językiem) sposób ujęte zagadnienie uzależnień behawioralnych od telefonu, poczty mailowej, mediów społecznościowych, gier komputerowych, opasek mierzących aktywność itp. Autor przytacza wiele badań, naukowych, ale opiera się również na historiach ewidentnych uzależnień pojedynczych osób. Ta książka naprawdę daje do myślenia...

Po prostu świetna! Nie pamiętam kiedy czytało mi się książkę z dziedziny naukowej napisanej tak ciekawie, przepełnionej przykładami i jeszcze do tego bardzo aktualną. Długo czekałam na nią w bibliotece, ale nie żałuję. Czytało się ją super. Jestem pod wielkim wrażeniem. Bardzo dobrze opracowane rozdziały, tematyka, przywoływanie zdarzeń i postaci z przeszłości. Naprawdę warto poświęcić swój czas na jej lekturę. Mam nadzieje że autor napisze kolejne książki. Sądzę że książka jest na tyle rozległa tematycznie że każdy znajdzie coś dla siebie.

Po prostu świetna! Nie pamiętam kiedy czytało mi się książkę z dziedziny naukowej napisanej tak ciekawie, przepełnionej przykładami i jeszcze do tego bardzo aktualną. Długo czekałam na nią w bibliotece, ale nie żałuję. Czytało się ją super. Jestem pod wielkim wrażeniem. Bardzo dobrze opracowane rozdziały, tematyka, przywoływanie zdarzeń i postaci z przeszłości. Naprawdę...

Książka „Uzależnienia 2.0.” opowiada o tym, jak kroplówka ratująca życie została wyparta przez ładowarkę do telefonu.

Adam Alter to znany amerykański specjalista ds. marketingu, będący autorem m.in. „Siły podświadomości". Jego nazwisko często pojawia się w New York Timesie. Dziś kojarzony jako odkrywca uzależnień behawioralnych.

Mistrzowski utwór wydany przez niego w 2018 roku jest przełomowym dziełem dla zainteresowanych i świadomych swoich wyborów ludzi. Współczesność nie tylko określa epokę, ale także rozwój cywilizacji i manipulację użytkowników mobilnego świata. Z każdej strony jesteśmy otoczeni reklamami, hasłami, wykreowanymi ideałami czy też postami na Instagramie. Chcąc być na bieżąco, zapominamy o realnym życiu i dbamy o bycie ważnym w Internecie. Autor w swojej książce w bardzo prosty sposób przekazuje czytelnikom przyczyny i skutki takich zachowań. Opierając się na wykresach i sondach, stał się wiarygodny.

„Uzależnienia 2.0.” uświadamiają, jak postępować, aby nie ulec technologicznym udogodnieniom. Warto, chociaż na chwilę, odłożyć przyklejone do ręki urządzenie i przebrnąć przez kilkaset stron - dla własnego pożytku.

Książkę Adama Altera poleciłabym czytelnikom popadającym w „siecioholizm”. Mimo że nie jest uznany za chorobę, nie można określić przybliżonej granicy między „wejściem” a „zatraceniem” się w uzależnieniu. Dlatego tak ważne jest odnalezienie siebie w rzeczywistości i posiadanie prawdziwych, a nie fikcyjnych przyjaciół.
Zuzia, lat 17
źródło: www.szkolnyklubrecenzenta.pl

Książka „Uzależnienia 2.0.” opowiada o tym, jak kroplówka ratująca życie została wyparta przez ładowarkę do telefonu.

Adam Alter to znany amerykański specjalista ds. marketingu, będący autorem m.in. „Siły podświadomości". Jego nazwisko często pojawia się w New York Timesie. Dziś kojarzony jako odkrywca uzależnień behawioralnych.

Mistrzowski utwór wydany przez niego w 2018...

Utyskujemy powszechnie, że wszyscy, wszędzie gapią się w swoje ekrany. Na przystankach, w tramwajach, chodząc po ulicach, ba nawet jeżdżąc samochodami. Tak, to się dzieje wokół nas i stwarza dziesiątki zagrożeń. Nie miejmy jednak złudzeń – a takie głosy się czasem pojawiają – że czas spędzony bez tych urządzeń byłby bardziej “wartościowy”. Część ludzi czytała gazety z codzienną papką nic nie wnoszącą do jakości życia. Część gapiła się bezmyślnie w przestrzeń, ewentualnie rozglądała na boki przyglądając innym i w duchu oceniając, czy im się ktoś/coś podoba, lub nie.

Czytając wydawniczą notkę na okładce książki Uzależnienia 2.0 Adama Altera obawiałem się, że będzie to gromienie nowoczesnych technologii, w stylu zły Facebook/Instagram/Youtube/Netflix odbiera nam życie. Coś w stylu Antisocial Media. Tymczasem okazało się, że to dosyć szczegółowa analiza uzależnień behawioralnych, które są w zasadzie pewną nowością, w związku z tym dopiero uczymy się sobie z nimi radzić. Przy czym nie chodzi wyłącznie o serwisy społecznościowe, czy kanały filmowe umożliwiające na raz obejrzeć cały sezon jakiegoś serialu. To również uzależnienie od sportu i wysiłku fizycznego, pracy, stawianych celów (w korporacjach, ale również prywatnym życiu),hazardu, gier komputerowych, czy telefonicznych, w zasadzie wszystkiego tego, co ma szansę nas zająć, dać nam przyjemność a wcale nie jest używką wpływającą na chemię mózgu. Naturalnie nie oznacza to, że współczesne technologie nie są bez winy. Są – specjalnie zaprojektowane gry, aplikacje i media, wykorzystują wręcz skłonność człowieka do uzależniania się. To już nie jest wyłącznie kwestia słabości woli.

[...]
całość:
https://www.speculatio.pl/uzaleznienia-2-0/

Utyskujemy powszechnie, że wszyscy, wszędzie gapią się w swoje ekrany. Na przystankach, w tramwajach, chodząc po ulicach, ba nawet jeżdżąc samochodami. Tak, to się dzieje wokół nas i stwarza dziesiątki zagrożeń. Nie miejmy jednak złudzeń – a takie głosy się czasem pojawiają – że czas spędzony bez tych urządzeń byłby bardziej “wartościowy”. Część ludzi czytała gazety z...