Bardzo dobrze podana wiedza o ludach Mezoamerykańskich. Pomimo ciężkości oddzielenia mitu od wydarzeń historycznych, fabuła książki jakby utrzymuje chronologie wydarzeń, dzięki temu w opowieści nie ma chaosu. Wyjaśnione zostają systemy kalendarzy azteckich, gdzie nigdy nie słyszałam, żeby były dwa. Co do samych Azteków, to nic nie przekona mnie że tylko składali ofiary dla swoich bogów. To faktycznie, ale robili to na tak wielką skalę, że czułam się jakbym czytała horror, a nie książkę o mitologii.

Bardzo dobrze podana wiedza o ludach Mezoamerykańskich. Pomimo ciężkości oddzielenia mitu od wydarzeń historycznych, fabuła książki jakby utrzymuje chronologie wydarzeń, dzięki temu w opowieści nie ma chaosu. Wyjaśnione zostają systemy kalendarzy azteckich, gdzie nigdy nie słyszałam, żeby były dwa. Co do samych Azteków, to nic nie przekona mnie że tylko składali ofiary dla...

„Aztekowie. Mitologie świata” to jedna z pozycji, która od kilku ładnych lat zalegała na mojej półce czy innymi słowy – stosie hańby. Udało mi się kiedyś złowić ją na kolosalnych promocjach i w końcu doczekała się swojej chwili chwały. Tę pozycję uważam jak najbardziej za kompletną, a że niekoniecznie dla mnie porywającą, to już inna para kaloszy (Inkowie, Aztekowie i Majowie to nie do końca ludy, które mnie fascynują). Nie ulega wątpliwości to, że ludy mezoamerykańskie wykształciły zupełnie odrębne wartości, tradycje i kultury, których nie sposób zestawić ze znanych nam z Europy, gdzie fundamentem są starożytni Grecy i Rzymianie. Nie powinno zatem zaskakiwać przerażenie, które ogarnęło Hiszpanów, gdy weszli do stolicy Azteków i pierwsze co ujrzeli, to głowy nabite na pale. W przypadku Azteków właśnie mamy chociażby do czynienia z rytualnym upuszczaniem krwi, bycie żywym reprezentatem boga, by zostać zabitym z własnej woli czy składaniem krwawych ofiar z jeńców bądź niewolników w ramach boskiego pokarmu, by w ich religijnym przeświadczeniu opóźniło to ostateczną katastrofę ówczesnego świata. Unaocznia to poniekąd to jak istotna była śmierć w tej kulturze i jak bardzo obecna w świadomości, jak i ich życiu, będąc czymś zupełnie dla tych ludów normalnym jak noszenie skór zwierząt czy ludzi. Pod względem merytorycznym, wprowadzeniem, kosmologią, panteonem, zachowanymi mitami, sekcją rytuałów i obrzędów oraz miejsc kultu nie mogłabym niczego temu zbiorowi mitologicznemu zarzucić. Chyba że na upartego byłyby to trudne – przynajmniej dla mnie – do spamiętania, a także poprawnego wymówienia imion bóstw, miast, miesięcy czy bohaterów, ponieważ nierzadko są to po trosze łamacze językowe. Z kolei rok jeden królik czy jeden krzemień — naprawdę mają swój urok i są czymś unikatowym.

@bookywanderlust

„Aztekowie. Mitologie świata” to jedna z pozycji, która od kilku ładnych lat zalegała na mojej półce czy innymi słowy – stosie hańby. Udało mi się kiedyś złowić ją na kolosalnych promocjach i w końcu doczekała się swojej chwili chwały. Tę pozycję uważam jak najbardziej za kompletną, a że niekoniecznie dla mnie porywającą, to już inna para kaloszy (Inkowie, Aztekowie i...

Ksiażka-perełka. Zresztą sama autorka jest świetnym naukowcem, trudno więc, żeby książka była inna.

Ksiażka-perełka. Zresztą sama autorka jest świetnym naukowcem, trudno więc, żeby książka była inna.

wciągająca, świetne opisy

wciągająca, świetne opisy

Tak jak zdecydowana większość książek z tej serii, pozycja świetna. Napisana jest zresztą przez wybitną znawczynię tematu, po raz kolejny wyrazy uznania dla wydawnictwa, które napisanie książek serii zlecało specjalistom, a nie przypadkowym dziennikarzom. Masa ciekawych informacji, lekkość pióra, fantastycznie dobrane mity, aż ma się ochotę samemu zająć kulturą aztecką. Ja w każdym bądź razie mam jeszcze większą niż przedtem ochotę podróży do Ameryki Południowej...

Tak jak zdecydowana większość książek z tej serii, pozycja świetna. Napisana jest zresztą przez wybitną znawczynię tematu, po raz kolejny wyrazy uznania dla wydawnictwa, które napisanie książek serii zlecało specjalistom, a nie przypadkowym dziennikarzom. Masa ciekawych informacji, lekkość pióra, fantastycznie dobrane mity, aż ma się ochotę samemu zająć kulturą aztecką. Ja...

Jako kompendium wiedzy o mitologii Azteków uznał bym ją jako dobrą, lecz ma jedną wadę, gdyż jest to jedyna pozycja z serii mitologicznej Rzeczpospolitej, która nie ma działu ''postaci mitologiczne''.

Jako kompendium wiedzy o mitologii Azteków uznał bym ją jako dobrą, lecz ma jedną wadę, gdyż jest to jedyna pozycja z serii mitologicznej Rzeczpospolitej, która nie ma działu ''postaci mitologiczne''.

Justyna Olko, jako znawczyni kultury Mezoameryki całkiem zgrabnie zebrała wszystko "do kupy". Zaskakujący wysoki poziom takiej książeczki niemalże dla dzieci.

Justyna Olko, jako znawczyni kultury Mezoameryki całkiem zgrabnie zebrała wszystko "do kupy". Zaskakujący wysoki poziom takiej książeczki niemalże dla dzieci.

Z całego cyklu przeczytałam już kilka pozycji. Całość jest napisana przejrzystym, lekkim językiem, dzięki czemu książkę czyta się szybko i przyjemnie. Przybliża nam ona kulturę starożytnych cywilizacji. Według mnie to obowiązkowa pozycja dla każdego fana starożytności i nie tylko - jestem przekonana, że każdemu się spodoba :)

Z całego cyklu przeczytałam już kilka pozycji. Całość jest napisana przejrzystym, lekkim językiem, dzięki czemu książkę czyta się szybko i przyjemnie. Przybliża nam ona kulturę starożytnych cywilizacji. Według mnie to obowiązkowa pozycja dla każdego fana starożytności i nie tylko - jestem przekonana, że każdemu się spodoba :)

To pewnie wina charakteru serii, ale pozycja mało przekonująca. Zbyt często autorka odchodziła od Azteków na rzecz innych plemion dzisiejszego Meksyku. Dlatego tytuł jest nieco mylący. Chyba również dr Olko przesadziła z umieszczaniem przy każdej okazji opisów krwawych ofiar, składanych azteckim bogom. No i zabrakło mi pełnego mitu o Quetzalcoatlu.

To pewnie wina charakteru serii, ale pozycja mało przekonująca. Zbyt często autorka odchodziła od Azteków na rzecz innych plemion dzisiejszego Meksyku. Dlatego tytuł jest nieco mylący. Chyba również dr Olko przesadziła z umieszczaniem przy każdej okazji opisów krwawych ofiar, składanych azteckim bogom. No i zabrakło mi pełnego mitu o Quetzalcoatlu.

To dobra pozycja dla kogoś, kto nigdy nie miał do czynienia z mitologią lub w ogóle z kulturą prekolumbijskiej Ameryki. Jednak oczywiście, jest to bardzo, ale to bardzo okrojona mitologia. Niemniej jest to poczynione w nader skuteczny sposób, dając czytelnikowi możliwość pierwszego, "dziewiczego" spojrzenia na mitologię tego egzotycznego ludu, bez uczucia szybkiego znużenia. Książkę, podobnie jak inne z tej serii, można spokojnie pochłonąć w jeden nieco dłuższy wieczór.

To dobra pozycja dla kogoś, kto nigdy nie miał do czynienia z mitologią lub w ogóle z kulturą prekolumbijskiej Ameryki. Jednak oczywiście, jest to bardzo, ale to bardzo okrojona mitologia. Niemniej jest to poczynione w nader skuteczny sposób, dając czytelnikowi możliwość pierwszego, "dziewiczego" spojrzenia na mitologię tego egzotycznego ludu, bez uczucia szybkiego...