Iluzoryczne ginekokracje to jedna z tych mang, która albo nas momentalnie zauroczy, albo całkowicie od siebie odrzuci i to zaledwie po kilku pierwszych przeczytanych stronach. Dzieło Hiroakiego Samury jest na tyle „nietuzinkowym” tworem komiksowym, że nie można go jednoznacznie zaszufladkować gatunkowo. Twórca stworzył bowiem tytuł wymykający się schematyczności i daleki od „przeciętnej” mangowej „normalności”.

Hiroaki Samura to twórca między innymi mangi Powóz lorda Bradleya, która wywołuje pośród odbiorców skrajne emocje i wzbudza jednocześnie wiele kontrowersji. Nie inaczej jest w przypadku recenzowanego tytuły, który w swoim wnętrzu skrywa pokaźną dawkę różności. Na temat fabuły komiksu trudno jest cokolwiek obszerniej napisać. Mamy tutaj bowiem do czynienia ze zbiorem 23 krótkich niepowiązanych fabularnie ze sobą opowiadań. Częścią wspólną większości zamieszonych w tomiku historii jest postać kobieca (nie zawsze na pierwszym planie) i spora dawka tytułowej „iluzoryczności”. Każdy z rozdziałów w mniejszym lub większym stopniu wpływa również na czytelnika i zapewnia mu całe spektrum najprzeróżniejszych emocji, począwszy od śmiechu, kończąc na zaszokowaniu/obrzydzeniu.

Rodzime wydanie mangi składa się z dwóch części, które w Japonii zostały wydane jako osobne tomiki. Nie zagłębiając się w szczegóły fabularne poszczególnych opowieści, można napisać, że część pierwsza skupia się na cielesności i przyjemności człowieka, druga zaś uwypukla jego potrzeby prokreacyjne. Może się więc wydawać, że całość treści skupia się tutaj tylko na erotyce. Jest to jednak tylko ułamek prawdy, nagość, seks, prokreacja – wszystko to ma tutaj znaczącą rolę, które jednak nie zawsze są podane bezpośrednio...

Całą recenzja na:

https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-mangi-iluzoryczne-ginekokracje/

Iluzoryczne ginekokracje to jedna z tych mang, która albo nas momentalnie zauroczy, albo całkowicie od siebie odrzuci i to zaledwie po kilku pierwszych przeczytanych stronach. Dzieło Hiroakiego Samury jest na tyle „nietuzinkowym” tworem komiksowym, że nie można go jednoznacznie zaszufladkować gatunkowo. Twórca stworzył bowiem tytuł wymykający się schematyczności i daleki od...