Bluszcz

Siła jest w nas... kobietach w każdym wieku i w każdej sytuacji. Wystarczy impuls i pomocna dłoń przyjaciela, kogoś...kto w ciebie uwierzy, bez względu na to czy jesteś ładna, czy brzydka, gruba , czy chuda.... My kobiety jesteśmy silne i należy nam się wszystko o czym zamarzymy bo po prostu na to zasługujemy :-) O tym jest ta ciepła cudowna powieść.

Siła jest w nas... kobietach w każdym wieku i w każdej sytuacji. Wystarczy impuls i pomocna dłoń przyjaciela, kogoś...kto w ciebie uwierzy, bez względu na to czy jesteś ładna, czy brzydka, gruba , czy chuda.... My kobiety jesteśmy silne i należy nam się wszystko o czym zamarzymy bo po prostu na to zasługujemy :-) O tym jest ta ciepła cudowna powieść.

Pokaż mimo to

"Bluszcz" to opowieść o tym, jakie my, kobiety, potrafimy być naiwne, jak mało wiary w siebie możemy mieć i jak bardzo opinia mężczyzny może mieć na nas wpływ. To też opowieść o tym, jak się zmienić i odnaleźć właściwe priorytety. Oczywiście z wieloma bardzo trafionymi wątkami dodatkowymi, które przypadły mi do gustu. Dawno nie czytałam tak dobrej książki obyczajowej! Jest życiowa, chwilami dramatyczna, ale też z dawką humoru. Bez zbędnego lukru i przerysowania, ale też nie jest za trudna, ani za ciężka. Czegoś takiego szukałam! Bardzo mi się podobała.

"Bluszcz" to opowieść o tym, jakie my, kobiety, potrafimy być naiwne, jak mało wiary w siebie możemy mieć i jak bardzo opinia mężczyzny może mieć na nas wpływ. To też opowieść o tym, jak się zmienić i odnaleźć właściwe priorytety. Oczywiście z wieloma bardzo trafionymi wątkami dodatkowymi, które przypadły mi do gustu. Dawno nie czytałam tak dobrej książki obyczajowej! Jest...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Julita, żona apodyktycznego faceta i matka dwójki nastolatków niszczona psychicznie przez męża. Kobieta zastraszona, bez wiary w siebie, gdyby nie przyjaciółka nawet pobicia syna nie zmieniłoby jej ślepego wpatrzenia w męża

Męczące

Julita, żona apodyktycznego faceta i matka dwójki nastolatków niszczona psychicznie przez męża. Kobieta zastraszona, bez wiary w siebie, gdyby nie przyjaciółka nawet pobicia syna nie zmieniłoby jej ślepego wpatrzenia w męża

Męczące

Pokaż mimo to

Obawiam się, że na kolejny kontakt z prozą, która wyszła spod pióra pasjonatki świadomego życia, której podczas pisania towarzyszy Księżniczka Leia, nie ma szansy. Problem poruszony w książce ( przemoc w rodzinie) jest ważny. Opis przyjaźni dwóch kobiet wiarygodny. Język w jakim napisano książkę nie do zniesienia. Sformułowania typu „radujcie się” i „ nie lękajcie się” , „ udawać się” , „ czynić dobro” trącą kościelną amboną. Po co w treści przepisy kulinarne? Jaką rolę tutaj pełnią? Są też całe modlitwy. Obok śpiewanych mantr. Rzadki duet. I oczywistości typu „po deszczu zawsze wychodzi słońce” słabe są. Podobnie teksty jak „kupię sobie nowe buty bo mam do przejścia nowe życie”. Historia obu kobiet ilustruje podejście do seksu i małżeństwa prawdziwych katoliczek. Cnotę zachować do ślubu a małżeństwo utrzymać za wszelką cenę, bo co Bóg złączył ….. Nigdy więcej.Odradzam.

Obawiam się, że na kolejny kontakt z prozą, która wyszła spod pióra pasjonatki świadomego życia, której podczas pisania towarzyszy Księżniczka Leia, nie ma szansy. Problem poruszony w książce ( przemoc w rodzinie) jest ważny. Opis przyjaźni dwóch kobiet wiarygodny. Język w jakim napisano książkę nie do zniesienia. Sformułowania typu „radujcie się” i „ nie lękajcie się” ,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bluszcz Ani Anny H. Niemczynow to książka która wywołała sporo emocji. Z początkiem była złość na główną bohaterkę potem podziw, wzruszenie i nadzieja że wszystko się jednak ułoży.

Główna bohaterka Julita to prawie 40 letnia żona apodyktycznego faceta i matka dwójki nastolatków. Z wiadomych tylko sobie powodów pozwala by mąż niszczył ją psychicznie. Gerard tylko wymaga a nic nie daje w zamian.
Kobieta jest zastraszona, bez wiary w siebie. Jedyną odskocznią są spotkania z przyjaciółką która próbuje otworzyć jej oczy.
Wydaje się że kobieta jest zbyt słaba by w siebie uwierzyć ... do czasu.
Co wydarzyło się w życiu Julity że zawalczyła o siebie i dzieci o tym opowiada książka.

Bluszcz to książka bardzo życiowa, na czasie. To książka o nas, o kobietach. Wystarczy dobrze się rozejrzeć w około by spotkać wiele kobiet takich jak Julita.
Myślę że to doskonała lektura dla każdej z nas, pokazująca że jednak można żyć inaczej i nie być bluszczem.

Książka pozostawia w myślach wiele pytań na które każda z nas powinna odpowiedzieć sobie sama.
Dziękuję autorce za to że poruszyła tak ważny temat który często w domowym zaciszu zamiatany jest pod dywan.
Polecam!!!

Bluszcz Ani Anny H. Niemczynow to książka która wywołała sporo emocji. Z początkiem była złość na główną bohaterkę potem podziw, wzruszenie i nadzieja że wszystko się jednak ułoży.

Główna bohaterka Julita to prawie 40 letnia żona apodyktycznego faceta i matka dwójki nastolatków. Z wiadomych tylko sobie powodów pozwala by mąż niszczył ją psychicznie. Gerard tylko wymaga a...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Lektura tej książki była jak droga przez mękę - spacer gołymi stopami po szpilkach. Została napisana topornym - strasznie męczącym stylem, o ile w ogóle można mówić o stylu pisarskim. W trakcie lektury zastanawiałam się, czy ktoś w ogóle pracował nad korektą tej książki a autora wie czym jest piękno polskiego języka.. te wszystkie górnolotne zdania zamiast dodać walorów powieści sprawiły, że wyszła sztucznie - nienaturalnie jednocześnie kalecząc język polski... od kiedy matka „kieruje swe kroki do sypialni syna”? Zamiast płaczu „nic nie zdoła powstrzymać szklistej tafli nadciągającej nad jej oczy”... dla mnie to straszne... strasznie nienaturalne, sztuczne, nieprzyjemne.

Do tego fakt w jaki sposób autorka poruszyła i opowiedziała istotny temat - fatalnie, infantylnie, niedojrzale... sporo tutaj banału, infantylności, niedorzeczności, naciągania, opisu wydarzeń i rzeczy, które nie mają znaczenia a są zbędnymi nudnymi zapychaczami. Brakuje lekkości, głębi, przesłania, prawdy. Prawdziwych bohaterów, ich emocji, histori... czegoś co skłoniłoby do refleksji. Zła ksiązka. bardzo zła

Lektura tej książki była jak droga przez mękę - spacer gołymi stopami po szpilkach. Została napisana topornym - strasznie męczącym stylem, o ile w ogóle można mówić o stylu pisarskim. W trakcie lektury zastanawiałam się, czy ktoś w ogóle pracował nad korektą tej książki a autora wie czym jest piękno polskiego języka.. te wszystkie górnolotne zdania zamiast dodać walorów...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jednym słowem historia przedstawiona w książce była dość skomplikowana i niekiedy dziwna, kilka wątków wydawało mi się zbędnych, bo nie wiele wnosiły, ale już się nie czepiam. Generalnie to książkę czytało się dobrze i dość lekko. Urozmaicona była licznymi fragmentami poezji, czy tekstami piosenek, także jak ktoś lubi takie zabiegi to polecam.

Jednym słowem historia przedstawiona w książce była dość skomplikowana i niekiedy dziwna, kilka wątków wydawało mi się zbędnych, bo nie wiele wnosiły, ale już się nie czepiam. Generalnie to książkę czytało się dobrze i dość lekko. Urozmaicona była licznymi fragmentami poezji, czy tekstami piosenek, także jak ktoś lubi takie zabiegi to polecam.

Pokaż mimo to

Autorka w swej powieści porusza aktualne tematy, takie, z którymi borykamy się na co dzień. Niestety. Depresja, kompleksy, niska samoocena, przemoc fizyczna i psychiczna, homoseksualizm. To bardzo mądrze opisana powieść obyczajowa. Napisana płynnym, bardzo przyjemnym w odbiorze językiem.

Bluszcz to prosta, a zarazem skomplikowana historia o przyjaźni i miłości, osadzona w polskich realiach. Opowiada o dwóch przyjaciółkach, które znają się jeszcze z młodości. Julicie i Elżbiecie, które wychowane zostały w głębokiej wierze, co rzutowało na ich życie, w głównej mierze na Elżbietę. Pomimo czterdziestu lat Elżbieta nie założyła rodziny, nie zawierała związków i pozostała dziewicą. Wspiera swą przyjaciółkę, Julitę, która, pomimo głębokiej wiary postanowiła wieść inne życie. Poślubiła Gerarda. Mężczyznę apodyktycznego, typowego pana i władcę, który od kobiety wymaga, ale nic nie daje, oprócz poczucia, że zawdzięcza mu wszystko, więc powinna się absolutnie podporządkować.

Ich związek nie jest szczęśliwy, a Julita żyje w przeświadczeniu, że wszystko jeszcze się ułoży. To przykre, ale niestety w naszych realiach bardzo często takie przypadki mają miejsce, a wiele ludzi po prostu funkcjonuje w takich toksycznych relacjach. Czas przelatuje im przez palce i prawda jest taka, że jeżeli w porę się nie otrząsną, nie będą nawet wiedziały, czym jest szczęście.

Bluszcz to opowieść o nas i dla nas. Jestem przekonana, że wiele kobiet czytając powieść Anny Harłukowicz-Niemczynow, odnajdzie w Julicie siebie. Być może właśnie ta lektura będzie zarzewiem, aby zrobić krok naprzód, zmienić coś w swoim życiu, a właściwie… po prostu zacząć żyć. Myślę, że ta powieść, jest pewnego rodzaju diagnozą, pokazaniem przyczyny i skutku, oraz daniem do zrozumienia, że można coś zmienić. Albo, chociaż przejrzeć na oczy. To nie jest powieść o wielkiej miłości, o zdobywaniu, o przystojnym mężczyźnie i pięknej kobiecie. To powieść o życiu, które nas otacza, to powieźć z morałem. To powieść, którą autorka próbuje pomóc każdej kobiecie, która odnajdzie w sobie Julitę.
Polecam!!!

Autorka w swej powieści porusza aktualne tematy, takie, z którymi borykamy się na co dzień. Niestety. Depresja, kompleksy, niska samoocena, przemoc fizyczna i psychiczna, homoseksualizm. To bardzo mądrze opisana powieść obyczajowa. Napisana płynnym, bardzo przyjemnym w odbiorze językiem.

Bluszcz to prosta, a zarazem skomplikowana historia o przyjaźni i miłości, osadzona w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czytam recenzję na tym portalu bardzo często, ale nigdy nie dodawałam opinii. Dzisiaj nie mogę się powstrzymać, ponieważ z kompletnym niedowierzaniem patrzę jak dobre oceny ma "Bluszcz". Naprawdę??????? Jakże dziwną muszę być kobietą, skoro główna bohaterka powieści budziła we mnie właściwie tylko i wyłącznie irytację, która z kolejnymi rodziałami tylko narastała. Miałam ochotę trzasnąć Julitę wirtualną ścierą przez głowę. I to porządnie.
"Bluszcz" to oderwane od rzeczywistości zdarzenia, postacie i cudowne "zbiegi okoliczności" doprawione cytatami wyciętymi z Paolo Coehlo i okraszone odstającym od życia językiem. Dialogi, które nie mogłyby zostać wypowiedziane przez rzeczywiste osoby, totalnie przerysowane sytuacje i tona zbędnych, nie wnoszących zupełnie nic detali jak na przykład proces parzenia kawy, gotowania itp.
Brrrr ...

Czytam recenzję na tym portalu bardzo często, ale nigdy nie dodawałam opinii. Dzisiaj nie mogę się powstrzymać, ponieważ z kompletnym niedowierzaniem patrzę jak dobre oceny ma "Bluszcz". Naprawdę??????? Jakże dziwną muszę być kobietą, skoro główna bohaterka powieści budziła we mnie właściwie tylko i wyłącznie irytację, która z kolejnymi rodziałami tylko narastała. Miałam...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To moje drugie, zapewniam, że nie ostatnie, spotkanie z twórczością Pani Anny. Lektura dostarcza wielu emocji,wzrusza, denerwuje, rozmiesza, napawa optymizmem. Główna bohaterka zdobyła moją sympatię, chociaż na początku drażniła mnie jej uległość. Skutkiem następujących w jej życiu wydarzeń wszystko się zmieniło. Dzięki przyjaciółce Julita....no właśnie tego nie zdradzę. Przeczytajcie sami. Polecam.

To moje drugie, zapewniam, że nie ostatnie, spotkanie z twórczością Pani Anny. Lektura dostarcza wielu emocji,wzrusza, denerwuje, rozmiesza, napawa optymizmem. Główna bohaterka zdobyła moją sympatię, chociaż na początku drażniła mnie jej uległość. Skutkiem następujących w jej życiu wydarzeń wszystko się zmieniło. Dzięki przyjaciółce Julita....no właśnie tego nie zdradzę....

więcej

mniej

Pokaż mimo to