Bluszcz

życie życie jest nowelą ....

życie życie jest nowelą ....

Pokaż mimo to

Cenię Panią Niemczynow za delikatność w przekazie tematów ciężkiego kalibru. Ta niezwykle mądra powieść. Zdecydowanie zasługuje na 8 gwiazdek.

Cenię Panią Niemczynow za delikatność w przekazie tematów ciężkiego kalibru. Ta niezwykle mądra powieść. Zdecydowanie zasługuje na 8 gwiazdek.

Pokaż mimo to

Książka ta zdecydowanie może zostać uznana za rewelacyjną, ponieważ wszystko, co w niej zawarte, ma sens. Rewelacyjne są wszystkie wątki, bohaterowie i dialogi. Co do wątków, czytelnik doświadczy istnej huśtawki nastrojów, autorka zadbała bowiem o to, by było i śmiesznie,
i poważnie, a nawet momentami dramatycznie. Czy jest to wyciskacz łez? Jak najbardziej, tylko niekiedy są to łzy wywołane śmiechem, a niekiedy nostalgią.
Julita Snarska to główna bohaterka powieści. Jej mąż ma na imię Gerard, a dzieci Kamila i Marcin. Kobieta nigdy nie pracowała zawodowo, dlatego jest totalnie uzależniona od męża tyrana. Robi wszystko, aby się mu przypodobać, dlatego można nazwać ją kobietą bluszczem. Osoba tak nazywana to nie tylko ktoś, kto uczepił się kogoś i wszędzie za nim chodzi. W przypadku Julity chodzi bardziej o kogoś, kto zrobi dosłownie wszystko, aby przypodobać się partnerowi, byle tylko go nie stracić. Julita ciągle słyszy od męża złe słowa- jest poniżana, gnębiona, krytykowana na najmniejszą wpadkę. Najlepiej by było, gdyby żona Gerarda lubiła wszystko, co lubi on, itp. Można powiedzieć, że ma być dla Gerarda niemal jak podstawka pod kufel do piwa. Gerard nie traktuje też dobrze swoich dzieci, a zwłaszcza Marcina. Pewnego dnia Gerard dotkliwie bije Marcina. Wieść o odmiennej orientacji seksualnej własnego dziecka może być szokiem, oczywiście, ale czy wyjściem jest dotkliwe pobicie? Julita postanawia odejść od męża i przeprowadza się do swojej przyjaciółki, Eli. Kobieta mieszka sama w dużym domu, ma w nim wiele zwierząt, jest lekarzem. Julita czuje się skrępowana faktem, że mieszka u kogoś i nie dokłada się do czynszu, dlatego zajmuje się domem przyjaciółki. Pewnego dnia dostaje propozycję, by wyjechać za granicę w charakterze opiekunki osób starszych. Czy Julita odważy się podjąć pracę, w dodatku pierwszy raz w życiu? Warto się tego dowiedzieć.
Poza problemem dyktatury domowej i homoseksualizmu autorka porusza jeszcze inne kwestie. Przez barwne opisy dowiadujemy się, że starość rzeczywiście nie udała się Bogu. Jacy my będziemy na starość- czy będziemy zgryźliwi, zaczniemy zachowywać się jak dzieci, a może stracimy pamięć? Pani Niemczynow podjęła się jeszcze jednego, rzadko poruszanego problemu. Są bowiem kobiety, które postanawiają zachować dziewictwo do ślubu. Bywa, że do owego ślubu nie dochodzi i kobieta pozostaje czysta np. do czterdziestki. Frustracja, ból psychiczny, strach przed wyśmianiem to tylko niektóre cechy tego problemu. Kto się z nimi zmierzy w powieści- przeczytajcie.
Książka jest rewelacyjna i cieszę się, że dzięki portalowi LC na nią trafiłam. Oby więcej takiej mądrej literatury. Polecam z czystym sumieniem:)))

Książka ta zdecydowanie może zostać uznana za rewelacyjną, ponieważ wszystko, co w niej zawarte, ma sens. Rewelacyjne są wszystkie wątki, bohaterowie i dialogi. Co do wątków, czytelnik doświadczy istnej huśtawki nastrojów, autorka zadbała bowiem o to, by było i śmiesznie,
i poważnie, a nawet momentami dramatycznie. Czy jest to wyciskacz łez? Jak najbardziej, tylko niekiedy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Na początku czytając ją powiem pozornie mnie nie porwała, ale tematyka zawarta w książce zaciekawiła mnie.
Ile kobieta może kochać, poświęcać się i jak bardzo potrafi zapomnieć o samej sobie.
Julita szykuje się do corocznego wyjazdu na wakacje z całą rodziną, synem Marcinem, który tyle co zdał maturę i dostał się na swoją upragnioną Polonistykę i córką Kamilą dwa lata młodszą, która przepięknie maluje, ale co najważniejsze z wiecznie niezadowolonym mężem. Gerard jest specyficzny, bo ma tak dobrze, że można powiedzieć iż nie wie o tym, że może być źle. Julita natomiast tak zapomniała o sobie,
o przysłowiowym odrobinie egoizmu potrzebnym każdemu, że nawet nie śpi cała noc by wszystko dopiąć na ostatni guzik przed wyjazdem do brata męża. Wakacje jak co roku zapowiadają się monotonne, wręcz nudne lecz nie tym razem. Te wakacje zapamiętają wszyscy, po drodze poznajemy jedyną przyjaciółkę Julity Elę. lekarkę, która do tej pory nie ułożyła sobie życia.
Losy dwóch kobiet splotły się we wczesnym dzieciństwie ich przyjaźń przetrwała okresy dorastania i poszukiwania własnych dróg.
Wychowane przez babcie bardzo Bogobojne, zostawły piętno na obu Paniach. Nie będę dalej pisać, by nie spojlerować. Powiem tak, ta książka była z gatunku tych co nie leci się jej raz dwa i trzask, jednocześnie odkładając ją na moment myśli o bohaterach, którzy przeżywają swoje pierwsze chciało by się krzyknąć wielkie zakręty życiowe.
Książki Anny H. Niemczynow mają jeszcze jedną fajną cechę, że towarzyszą jej cytaty czy to z wierszy czy z tekstów piosenek, opisujące emocje w danej chwili czy też sytuacje w jakiej się znaleźli bohaterowie. Dla mnie kolejna książką z liczbą gwiazdek 20. Super Polecam a ja idę zagłębić się
w następnej tej autorki książki. W maratonie życia.

Na początku czytając ją powiem pozornie mnie nie porwała, ale tematyka zawarta w książce zaciekawiła mnie.
Ile kobieta może kochać, poświęcać się i jak bardzo potrafi zapomnieć o samej sobie.
Julita szykuje się do corocznego wyjazdu na wakacje z całą rodziną, synem Marcinem, który tyle co zdał maturę i dostał się na swoją upragnioną Polonistykę i córką Kamilą dwa lata...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bluszczem jest zaledwie czterdziestoletnia Julia. Bohaterka kurczowo trzyma się męża, który tyranizuje nie tylko ją ale i dzieci. Mimo, że pociechy dawno już dorosły, nadal nie pracuje. Całą swoją energię życiową poświęca domownikom. W zasadzie zadręcza swoją nadopiekuńczością wszystkich dookoła. Jedynym jej wsparciem jest wieloletnia przyjaciółka, która sama boryka się z problemami z przeszłości. Pewne wartości przekazane Julii i Eli przez religijne, ale niestety zgorzkniałe babcie, utrudniają im wybranie partnera życiowego i ułożenie z nim właściwych relacji. Ale czy na pewno? W końcu każdy sam jest kowalem własnego losu i wiele można zmienić jeżeli się naprawdę tego pragnie. Kluczowe znaczenie w tej powieści ma zdanie, że "brak decyzji, także jest decyzją", oznacza bowiem nieme przyzwolenie na dalsze upokarzanie i poniewieranie. Co więcej, okazuje się, że dzieci wychowane w takiej atmosferze mogą wpaść w prawdziwe tarapaty. Przesłaniem tej książki wydaje się więc być stwierdzenie, że nie warto płynąć z prądem, lecz próbować zawalczyć o odrobinę szczęścia. Polecam.

Bluszczem jest zaledwie czterdziestoletnia Julia. Bohaterka kurczowo trzyma się męża, który tyranizuje nie tylko ją ale i dzieci. Mimo, że pociechy dawno już dorosły, nadal nie pracuje. Całą swoją energię życiową poświęca domownikom. W zasadzie zadręcza swoją nadopiekuńczością wszystkich dookoła. Jedynym jej wsparciem jest wieloletnia przyjaciółka, która sama boryka się z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie ma w życiu takiej rzeczy, która mogłaby zniszczyć człowieka , a zwłaszcza silną kobietę . Bluszcz dotyka takich zakamarków duszy, które często pragniemy ukryć przed wszystkimi , nawet często przed sobą.
Julita - tytułowa bohatera ksiązki byla takim "" bluszczem"" .
Kobieta o niskim poczuciu wartości , którymi łato jest sterować.Takich kobiet szukaja mężczyźni , oczekujący bezwzględnego posłuszeństwa od płci przeciwnej.
Dzięki przyjaciółce - Eli oraz dorastającym dzieciom tytułowy "" bluszcz "" przechodzi wspaniała metamorfozę , walczy o siebie , zrywa toksyczny związek z despotycznym mężem i odnajduje radość życia.
Polecam, czyta się jednym tchem ...
Dodatkowo książka wzbogacona w rady dotyczące medytacji , wiersze W. Szymborskiej i cudowne przesłanie :

"" Jesteśmy tym , co o sobie myślimy.
Wszystko, czym jesteśmy, wynika z naszych myśli.
Naszymi myślami tworzymy świat ""
- Budda

Nie ma w życiu takiej rzeczy, która mogłaby zniszczyć człowieka , a zwłaszcza silną kobietę . Bluszcz dotyka takich zakamarków duszy, które często pragniemy ukryć przed wszystkimi , nawet często przed sobą.
Julita - tytułowa bohatera ksiązki byla takim "" bluszczem"" .
Kobieta o niskim poczuciu wartości , którymi łato jest sterować.Takich kobiet szukaja mężczyźni ,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

10/10 arcydzieło lepsze od ojca chrzestnego, bo przedstawiła pisarka - nie mylić z autorką realia polskie. Tak wygląda 90% jak nie więcej Małżeństw polskich zawartych po mniej więcej 81 roku do teraz niestety
Lektura genialna
Ukazuje obraz wsi polskiej w skrócie do jej mieszkańców I polskich blokowisk= małżeństwo głównej bohaterki.plakac się chce ale wszyscy znamy te teksty I tak
Ich ludzi. Realia Polski. Masakra piła mechaniczma. Pisarka pokocham chyba bo to moja jej 1 książkę. Za realizm 10/10. Uwielbiam

10/10 arcydzieło lepsze od ojca chrzestnego, bo przedstawiła pisarka - nie mylić z autorką realia polskie. Tak wygląda 90% jak nie więcej Małżeństw polskich zawartych po mniej więcej 81 roku do teraz niestety
Lektura genialna
Ukazuje obraz wsi polskiej w skrócie do jej mieszkańców I polskich blokowisk= małżeństwo głównej bohaterki.plakac się chce ale wszyscy znamy te...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Podobno radość i spokój są sposobami Boga, abyśmy wiedzieli, że jesteśmy na właściwej drodze.”

Z pozoru zwyczajna rodzina. Ot, mama, tata i dwójka dorastających dzieci. Z pozoru... Pod płaszczykiem stateczności i tzw. normalności kryje się obraz pełen goryczy, strachu i smutku. Ojciec - tyran i wampir energetyczny wysysający z rodziny wszelkie pokłady optymizmu i niszczący najmniejsze choćby oznaki radości. Matka (Julita – będąca zarazem główną bohaterką powieści) – zastraszona, niewierząca w swoje siły i niedoceniająca swej wartości kobieta, próbująca na siłę stworzyć ciepły dom dzieciom, nieustannie zapominając, że na piasku nic solidnego nie powstanie... Marcin i Kamila – nastoletnie dzieci tych dwoje, zmuszone wziąć na swe plecy bagaż życiowych doświadczeń, zranień i iść przez życie by odnaleźć własne szczęście, a wcześniej nawet własne „ja”. No i oczywiście świetnie stworzona (moja bądź co bądź ulubiona w tej powieści) postać niezawodnej przyjaciółki Eli.

Jak potoczą się losy każdego z osobna? Czy wybory, których dokonają, bądź których życie samo dokona za nich okażą się trafione, czy wręcz przeciwnie? Jakie decyzje będą musieli podjąć by wyzwolić się z okowów cierpienia, by przywrócić sens swym dniom? Czy będą pamiętać, że ”brak decyzji to też decyzja”?

Niezwykle poruszająca powieść, dotykająca najbardziej ukrytych zakamarków duszy. Powieść o walce z sobą samym, ze strachem, lękiem, z pozorami, o próbie odbudowy siebie jako człowieka, o uniezależnieniu się od toksycznej w skutkach więzi, o pragnieniu odzyskania szczęścia i wolności. Mowa tu głównie o wolności myśli i harmonii życia. Pomimo, iż przeczytałam ją jednym tchem, to jednak wzbudziła we mnie mnóstwo refleksji i sentymentów. Zrozumiałam, że za życie każdego z nas, czasem mniej a czasem bardziej odpowiadają ludzie nam bliscy, że niezwykle „często chcemy być takimi, jakimi widzą nas oczy ludzi z naszego otoczenia”. To determinuje wiele naszych decyzji, bądź budzi lęk przed podjęciem kolejnych. Bardzo polubiłam tę powieść. Jest nie tylko znakomitą rozrywką, lecz także świetnie dobraną terapią. Pozwala, poprzez pryzmat losów bohaterów, zrozumieć siebie i spojrzeć bardziej życzliwie na własne życie.
Polecam tę książkę każdemu, kto chce bądź potrzebuje przystanąć na chwilę, uspokoić swoje życie, a czasem nawet przewartościować.

Lektura kolejnej książki Pani Anny już za mną, kolejnej która pozwoliła mi odkryć lepszą wersję samej siebie, zwolnić tempo, przystanąć i zadumać się nad własnym życiem. Refleksje jakże potrzebne, by móc iść dalej z poczuciem, że każdą ofiarowaną nam chwilę przeżywamy, nie zaś przemijamy.

„Podobno radość i spokój są sposobami Boga, abyśmy wiedzieli, że jesteśmy na właściwej drodze.”

Z pozoru zwyczajna rodzina. Ot, mama, tata i dwójka dorastających dzieci. Z pozoru... Pod płaszczykiem stateczności i tzw. normalności kryje się obraz pełen goryczy, strachu i smutku. Ojciec - tyran i wampir energetyczny wysysający z rodziny wszelkie pokłady optymizmu i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Podpisuję się pod wszystkimi opiniami z oceną 2/10! Tego nie da się czytać ani słuchać! Przykre że ktoś z ważnego tematu robi tak nieistotną, pustą, złą książkę! Czytanie/słuchanie przerwane, bo szkoda czasu.

Podpisuję się pod wszystkimi opiniami z oceną 2/10! Tego nie da się czytać ani słuchać! Przykre że ktoś z ważnego tematu robi tak nieistotną, pustą, złą książkę! Czytanie/słuchanie przerwane, bo szkoda czasu.

Pokaż mimo to

Sięgnęłam po tę książkę w formie audiobooka - i to niestety jeszcze gorzej wypada. Pretensjonalne teksty w połączeniu z głosem lektorki, to już za dużo do zniesienia. Robiłam kilka podejść, ale to nie moja bajka....

Sięgnęłam po tę książkę w formie audiobooka - i to niestety jeszcze gorzej wypada. Pretensjonalne teksty w połączeniu z głosem lektorki, to już za dużo do zniesienia. Robiłam kilka podejść, ale to nie moja bajka....

Pokaż mimo to