Bluszcz

10/10 arcydzieło lepsze od ojca chrzestnego, bo przedstawiła pisarka - nie mylić z autorką realia polskie. Tak wygląda 90% jak nie więcej Małżeństw polskich zawartych po mniej więcej 81 roku do teraz niestety
Lektura genialna
Ukazuje obraz wsi polskiej w skrócie do jej mieszkańców I polskich blokowisk= małżeństwo głównej bohaterki.plakac się chce ale wszyscy znamy te teksty I tak
Ich ludzi. Realia Polski. Masakra piła mechaniczma. Pisarka pokocham chyba bo to moja jej 1 książkę. Za realizm 10/10. Uwielbiam

10/10 arcydzieło lepsze od ojca chrzestnego, bo przedstawiła pisarka - nie mylić z autorką realia polskie. Tak wygląda 90% jak nie więcej Małżeństw polskich zawartych po mniej więcej 81 roku do teraz niestety
Lektura genialna
Ukazuje obraz wsi polskiej w skrócie do jej mieszkańców I polskich blokowisk= małżeństwo głównej bohaterki.plakac się chce ale wszyscy znamy te...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Podobno radość i spokój są sposobami Boga, abyśmy wiedzieli, że jesteśmy na właściwej drodze.”

Z pozoru zwyczajna rodzina. Ot, mama, tata i dwójka dorastających dzieci. Z pozoru... Pod płaszczykiem stateczności i tzw. normalności kryje się obraz pełen goryczy, strachu i smutku. Ojciec - tyran i wampir energetyczny wysysający z rodziny wszelkie pokłady optymizmu i niszczący najmniejsze choćby oznaki radości. Matka (Julita – będąca zarazem główną bohaterką powieści) – zastraszona, niewierząca w swoje siły i niedoceniająca swej wartości kobieta, próbująca na siłę stworzyć ciepły dom dzieciom, nieustannie zapominając, że na piasku nic solidnego nie powstanie... Marcin i Kamila – nastoletnie dzieci tych dwoje, zmuszone wziąć na swe plecy bagaż życiowych doświadczeń, zranień i iść przez życie by odnaleźć własne szczęście, a wcześniej nawet własne „ja”. No i oczywiście świetnie stworzona (moja bądź co bądź ulubiona w tej powieści) postać niezawodnej przyjaciółki Eli.

Jak potoczą się losy każdego z osobna? Czy wybory, których dokonają, bądź których życie samo dokona za nich okażą się trafione, czy wręcz przeciwnie? Jakie decyzje będą musieli podjąć by wyzwolić się z okowów cierpienia, by przywrócić sens swym dniom? Czy będą pamiętać, że ”brak decyzji to też decyzja”?

Niezwykle poruszająca powieść, dotykająca najbardziej ukrytych zakamarków duszy. Powieść o walce z sobą samym, ze strachem, lękiem, z pozorami, o próbie odbudowy siebie jako człowieka, o uniezależnieniu się od toksycznej w skutkach więzi, o pragnieniu odzyskania szczęścia i wolności. Mowa tu głównie o wolności myśli i harmonii życia. Pomimo, iż przeczytałam ją jednym tchem, to jednak wzbudziła we mnie mnóstwo refleksji i sentymentów. Zrozumiałam, że za życie każdego z nas, czasem mniej a czasem bardziej odpowiadają ludzie nam bliscy, że niezwykle „często chcemy być takimi, jakimi widzą nas oczy ludzi z naszego otoczenia”. To determinuje wiele naszych decyzji, bądź budzi lęk przed podjęciem kolejnych. Bardzo polubiłam tę powieść. Jest nie tylko znakomitą rozrywką, lecz także świetnie dobraną terapią. Pozwala, poprzez pryzmat losów bohaterów, zrozumieć siebie i spojrzeć bardziej życzliwie na własne życie.
Polecam tę książkę każdemu, kto chce bądź potrzebuje przystanąć na chwilę, uspokoić swoje życie, a czasem nawet przewartościować.

Lektura kolejnej książki Pani Anny już za mną, kolejnej która pozwoliła mi odkryć lepszą wersję samej siebie, zwolnić tempo, przystanąć i zadumać się nad własnym życiem. Refleksje jakże potrzebne, by móc iść dalej z poczuciem, że każdą ofiarowaną nam chwilę przeżywamy, nie zaś przemijamy.

„Podobno radość i spokój są sposobami Boga, abyśmy wiedzieli, że jesteśmy na właściwej drodze.”

Z pozoru zwyczajna rodzina. Ot, mama, tata i dwójka dorastających dzieci. Z pozoru... Pod płaszczykiem stateczności i tzw. normalności kryje się obraz pełen goryczy, strachu i smutku. Ojciec - tyran i wampir energetyczny wysysający z rodziny wszelkie pokłady optymizmu i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Podpisuję się pod wszystkimi opiniami z oceną 2/10! Tego nie da się czytać ani słuchać! Przykre że ktoś z ważnego tematu robi tak nieistotną, pustą, złą książkę! Czytanie/słuchanie przerwane, bo szkoda czasu.

Podpisuję się pod wszystkimi opiniami z oceną 2/10! Tego nie da się czytać ani słuchać! Przykre że ktoś z ważnego tematu robi tak nieistotną, pustą, złą książkę! Czytanie/słuchanie przerwane, bo szkoda czasu.

Pokaż mimo to

Sięgnęłam po tę książkę w formie audiobooka - i to niestety jeszcze gorzej wypada. Pretensjonalne teksty w połączeniu z głosem lektorki, to już za dużo do zniesienia. Robiłam kilka podejść, ale to nie moja bajka....

Sięgnęłam po tę książkę w formie audiobooka - i to niestety jeszcze gorzej wypada. Pretensjonalne teksty w połączeniu z głosem lektorki, to już za dużo do zniesienia. Robiłam kilka podejść, ale to nie moja bajka....

Pokaż mimo to

Historia Julity - tytułowego Bluszcza całkowicie podporządkowanego i uzależnionego od męża tyrana, przepraszającej wszystkich, że żyje. Gdy mąż zrezygnował z ich wspólnego życia i związał się z inna kobietą, Julita przy wsparciu przyjaciólki usamodzielnia się, wyjeżdża do pracy za granicę i daje radę.
Twórczość Anny Niemczynow jest prawdziwa i dojrzała, porusza trudne tematy życia codziennego, skłania do refleksji, daje nadzieję na lepsze jutro.

Historia Julity - tytułowego Bluszcza całkowicie podporządkowanego i uzależnionego od męża tyrana, przepraszającej wszystkich, że żyje. Gdy mąż zrezygnował z ich wspólnego życia i związał się z inna kobietą, Julita przy wsparciu przyjaciólki usamodzielnia się, wyjeżdża do pracy za granicę i daje radę.
Twórczość Anny Niemczynow jest prawdziwa i dojrzała, porusza trudne...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Zawsze mamy wybór. Możemy tkwić w czarnej dupie całe życie albo możemy zadbać, by wystawała z niej chociaż głowa. Ja wybieram to drugie."

"Zawsze mamy wybór. Możemy tkwić w czarnej dupie całe życie albo możemy zadbać, by wystawała z niej chociaż głowa. Ja wybieram to drugie."

Pokaż mimo to

Powieść Anny Niemczynow to obraz przyjaciółek Julity i Eli, kobiet, które każdego dnia zmagają się z problemami. Julita, nieszczęśliwa mężatka, próbuje odzyskać swoją godność i poczucie wartości, skutecznie niszczone przez męża Gerarda. Z kolei Ela, zasłużona i szanowana lekarka, chce pozbyć się ciężaru, który odbiera jej radość życia. "Bluszcz" to powieść o miłości, przyjaźni, trudnych emocjach. Czasami powieść mnie męczyła. Miałam wrażenie, że treści powtarzają się. Jednak generalnie książkę warto przeczytać, chociażby po to, aby przemyśleć sobie nasze życie i trochę je uporządkować.

Powieść Anny Niemczynow to obraz przyjaciółek Julity i Eli, kobiet, które każdego dnia zmagają się z problemami. Julita, nieszczęśliwa mężatka, próbuje odzyskać swoją godność i poczucie wartości, skutecznie niszczone przez męża Gerarda. Z kolei Ela, zasłużona i szanowana lekarka, chce pozbyć się ciężaru, który odbiera jej radość życia. "Bluszcz" to powieść o miłości,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

ważne tematy ale nudnie opisane

ważne tematy ale nudnie opisane

Pokaż mimo to

Siła jest w nas... kobietach w każdym wieku i w każdej sytuacji. Wystarczy impuls i pomocna dłoń przyjaciela, kogoś...kto w ciebie uwierzy, bez względu na to czy jesteś ładna, czy brzydka, gruba , czy chuda.... My kobiety jesteśmy silne i należy nam się wszystko o czym zamarzymy bo po prostu na to zasługujemy :-) O tym jest ta ciepła cudowna powieść.

Siła jest w nas... kobietach w każdym wieku i w każdej sytuacji. Wystarczy impuls i pomocna dłoń przyjaciela, kogoś...kto w ciebie uwierzy, bez względu na to czy jesteś ładna, czy brzydka, gruba , czy chuda.... My kobiety jesteśmy silne i należy nam się wszystko o czym zamarzymy bo po prostu na to zasługujemy :-) O tym jest ta ciepła cudowna powieść.

Pokaż mimo to

"Bluszcz" to opowieść o tym, jakie my, kobiety, potrafimy być naiwne, jak mało wiary w siebie możemy mieć i jak bardzo opinia mężczyzny może mieć na nas wpływ. To też opowieść o tym, jak się zmienić i odnaleźć właściwe priorytety. Oczywiście z wieloma bardzo trafionymi wątkami dodatkowymi, które przypadły mi do gustu. Dawno nie czytałam tak dobrej książki obyczajowej! Jest życiowa, chwilami dramatyczna, ale też z dawką humoru. Bez zbędnego lukru i przerysowania, ale też nie jest za trudna, ani za ciężka. Czegoś takiego szukałam! Bardzo mi się podobała.

"Bluszcz" to opowieść o tym, jakie my, kobiety, potrafimy być naiwne, jak mało wiary w siebie możemy mieć i jak bardzo opinia mężczyzny może mieć na nas wpływ. To też opowieść o tym, jak się zmienić i odnaleźć właściwe priorytety. Oczywiście z wieloma bardzo trafionymi wątkami dodatkowymi, które przypadły mi do gustu. Dawno nie czytałam tak dobrej książki obyczajowej! Jest...

więcej

mniej

Pokaż mimo to