Gdyby nie przesłodzona końcówka, nota byłaby wyższa. To nie jest jakaś tam odkrywcza literatura czy wysokie loty, ale porządny kawałek tekstu z fajnymi obserwacjami. Widziałam, że Francuzi kręcili nosem, że nuda, no może ale mnie się długo czytało jak kryminał:-)))
Facet nagle odczuwa ogromny ból w plecach i zaczyna odwiedzać lekarzy, żeby zdiagnozować źródło i pozbyć się cierpienia. Szybko okazuje się, że lekarze w zasadzie nie mogą mu pomóc. Czytelnik szybciej niż bohater zgaduje, o co chodzi ale osobiście z przyjemnością obserwowałam jak prawda dociera do człowieka. No bo najciemniej pod latarnią...
Podobało mi się poczucie humoru i lekkość języka a jednocześnie trafne, drobne obserwacje, żadne życiowe odkrycia, ot, codzienność. I mimo że domyślałam się finału, spodziewałam się jednak, że będzie bardziej z życia niż z bajki. A poza tym ok, bawiłam się dobrze.

Gdyby nie przesłodzona końcówka, nota byłaby wyższa. To nie jest jakaś tam odkrywcza literatura czy wysokie loty, ale porządny kawałek tekstu z fajnymi obserwacjami. Widziałam, że Francuzi kręcili nosem, że nuda, no może ale mnie się długo czytało jak kryminał:-)))
Facet nagle odczuwa ogromny ból w plecach i zaczyna odwiedzać lekarzy, żeby zdiagnozować źródło i pozbyć się...