Wszystko ma swój początek, dlatego autorka stara się w swej pracy dotrzeć do źródła narodzin demonologii japońskiej.

Sam problem jest ściśle związany z dziełem "Kojiki" i późniejszym związkiem z przekazami melicznymi, rozwojem opowieści o duchach, zwany "Kwaidan". Miały one ogromny wpływ na kulturę, która ewoluowała z każdą kolejną epoką. Wraz z postępem miały one wpływ na teatr, obrazy, a współcześnie na kino, literaturę

Dzieło bogate jest w przypisy oraz bibliografię. Nie da się ukryć, że jest to praca naukowa i trzeba odpowiedniego podejścia, wnikliwości. Wynikiem tego będzie doskonały wstęp do japońskiej kultury demonologicznej, która jest stale obecna we współczesnej kulturze Japonii.

Wszystko ma swój początek, dlatego autorka stara się w swej pracy dotrzeć do źródła narodzin demonologii japońskiej.

Sam problem jest ściśle związany z dziełem "Kojiki" i późniejszym związkiem z przekazami melicznymi, rozwojem opowieści o duchach, zwany "Kwaidan". Miały one ogromny wpływ na kulturę, która ewoluowała z każdą kolejną epoką. Wraz z postępem miały one wpływ...

Kraj Kwitnącej Wiśni wciąż rozbudza fantazje twórców, ale i fanów kultury Dalekiego Wschodu. W wielu tekstach kultury całymi garściami wykorzystywane są motywy zaczerpnięte wprost z japońskiego folkloru. Publikacja "Źródła klasycznej demonologii japońskiej" stanowi próbę sięgnięcia do korzeni przebogatego bestiariusza pełnego duchów, bogów, dziwnych kreatur i demonów. A jest tego sporo - latające kimono bądź prześcieradło, podstępne lisy rzucające uroki czy duchy odtrąconych kochanek, a nawet dziecięce rączki czy demoniczne imbryczki do herbaty.
Autorka na przykładzie dzieła "Konjaku monogatari" - zbioru opowieści z cesarskiego dworu przepełnionego m.in. fantastycznymi historiami o różnej maści upiorach - stara się wyjaśnić skąd to się wszystko wzięło. Omówione zostają zatem wpływy kontynentalne, miejsca sacrum i profanum, rola tabu i otaczającej przyrody, wierzeń buddyjskich, magii czy szamanizmu. I jest to książka bardzo ciekawa, dająca szerszy ogląd na sprawy, nad którymi zwykle się nie zastanawiamy.

Kraj Kwitnącej Wiśni wciąż rozbudza fantazje twórców, ale i fanów kultury Dalekiego Wschodu. W wielu tekstach kultury całymi garściami wykorzystywane są motywy zaczerpnięte wprost z japońskiego folkloru. Publikacja "Źródła klasycznej demonologii japońskiej" stanowi próbę sięgnięcia do korzeni przebogatego bestiariusza pełnego duchów, bogów, dziwnych kreatur i demonów. A...

Ocena nie wynika z negatywnej opinii merytorycznej, bo tego nie umiem ocenić. Od pierwszej strony da się jednak wyczuć, że jest to praca naukowa (doktorat?). Gdyby napisać to bardziej popularnonaukowo byłoby pewnie przyjemniejsze w odbiorze. Dodatkowo cieszę się, że niedawno czytałam Yokai, ułatwiło to odbiór tej pozycji. Bardzo brakuje rysunków poglądowych.

Ocena nie wynika z negatywnej opinii merytorycznej, bo tego nie umiem ocenić. Od pierwszej strony da się jednak wyczuć, że jest to praca naukowa (doktorat?). Gdyby napisać to bardziej popularnonaukowo byłoby pewnie przyjemniejsze w odbiorze. Dodatkowo cieszę się, że niedawno czytałam Yokai, ułatwiło to odbiór tej pozycji. Bardzo brakuje rysunków poglądowych.