Książka o moim mieście więc po kumotersku gwiazdka więcej. Autor do pewnego momentu obiektywny. Do momentu w którym miastem zaczynają władać "krwiopijcy" fabrykanci wtedy autor wyraźnie jest po stronie robotników. Co mam zrobić ja dziecko z rodziny robotniczej, którego babcia była łódzką włókniarką. Musi być pomimo lewicowego serca uczciwe w swoich ocenach. To prawda że warunki życia robotników były koszmarne, być może faktycznie byli bici przez Poznańskich. Przy głodwej stawce wybór kary grzywna albo utrata pracy to żaden wybór. Jednak wydaje mi się że autor świadomie pomija fundowanie przez fabrykantów świątyń, szpitali, domów dla robotników itd. A faktem mimo wszytko jest to że ci "krwiopijcy" dawali pracę i budowali Łódź. Natomiast w jednym zgodzę się z autorem napuszczanie carskiego wojska na strajkujących robotników jest bardzo trudne do obrony...Dlatego dziś w Łodzi nie ma ulicy Poznańskiego czy Scheiblera są tylko ulice rodziny Poznańskich itd...

Książka o moim mieście więc po kumotersku gwiazdka więcej. Autor do pewnego momentu obiektywny. Do momentu w którym miastem zaczynają władać "krwiopijcy" fabrykanci wtedy autor wyraźnie jest po stronie robotników. Co mam zrobić ja dziecko z rodziny robotniczej, którego babcia była łódzką włókniarką. Musi być pomimo lewicowego serca uczciwe w swoich ocenach. To prawda że...

Pierwsze zapisy w księgach o Łodzi pojawiły się w 1332 roku,a nazwa brzmiała Lodza("Łodzia").
Lodza była wsią którą rządzili, i byli właścicielami biskupi kujawscy.

Do końca XVII w. Łódź była małym miasteczkiem rolniczym pod własnością biskupstwa włocławskiego.

Kariera Miasta Łodzi zaczęła się od Rajmunda Rembielińskiego który rozwinął przemysł włókienniczy.
Werbował tkaczy,farbiarzy i fabrykantów z Niemiec,Czech,Saksonii i Śląska.
Dzięki niemu powstało wiele ulic, i określił kierunki tych ulic.

Ciemna strona rozwoju Łodzi końca wieku XIX i początku XX jest taka,że cierpiała bardzo najniższa klasa robotnicza.
Ludzie bardzo często żyli i egzystowali w urągających warunkach,np:w jednej "izbie"potrafiło mieszkać po trzy rodziny ludzi,którzy wcale się nie znali!Bez kanalizacji,gazu...ludzie zarabiali głodowe pieniądze,często musieli przymierać głodem.

To dzięki klasie robotniczej,niewolniczej pracy,dzięki tym nieszczęsnym ludziom pojawili się tacy bogaci panowie jak:
Geyer Ludwik
Grohman Ludwik
Heinzel Juliusz
Kindermann Alfred
Kon Oskar(prezes Widzewskiej Manufaktury)
Poznański Izrael
Scheibler Karol
Prussak Abraham Mojżesz...to najważniejsi.

Dzięki krwawicy ludowi panowie budowali takie wspaniałe,dostojne pałace.Fabrykanci potrafili w Monte Carlo przegrywać 1,5 mln rubli,a lud przymierał głodem.
Gdy pojawiały się strajki,a było ich bardzo dużo,bo ludzie już nie dawali rady,wzywane było wojsko,kozacy,policja i dochodziło do krwawych rebelii,gdzie ginęli niewinni ludzie,inni zostawali inwalidami,ciężkie pobicia...a ludzie walczyli tylko o to,aby godnie móc żyć.

Książka ta jest ciężko dostępna(W 1971r wydana,w dodatku w niecałych 10 tyś,egz.).Jest naprawdę wiele ciekawych informacji o Łodzi i nie tylko.

Polecam.

Pierwsze zapisy w księgach o Łodzi pojawiły się w 1332 roku,a nazwa brzmiała Lodza("Łodzia").
Lodza była wsią którą rządzili, i byli właścicielami biskupi kujawscy.

Do końca XVII w. Łódź była małym miasteczkiem rolniczym pod własnością biskupstwa włocławskiego.

Kariera Miasta Łodzi zaczęła się od Rajmunda Rembielińskiego który rozwinął przemysł włókienniczy.
Werbował...