Zofia Król, krytyczka i historyczka literatury, doktor filozofii. Redaktorka naczelna magazynu o kulturze dwutygodnik.com. Współpracowała m.in. z Zeszytami Literackimi, Tygodnikiem Powszechnym, Gazetą Wyborczą i Kontekstami.

Autorka wyodrębnia wybrane wątki dziejów uwagi oraz ujawnia na tym tle szczególną zależność pomiędzy filozofią a literaturą. Niedokończone przez fenomenologię zadanie opisu świata podejmuje poezja uważna przy zachowaniu zasad wiary percepcyjnej, ale zarazem ze świadomością ograniczeń języka, spełniać może projekt opisu świata widzialnego. Po zerwaniu kontaktu między słowem a rzeczą tym, który zbliża ducha ludzkiego do świata, staje się poeta.
W perspektywie XX-wiecznych rozterek i projekcji uwaga okazuje się nie tylko prostym następstwem pewnego wyboru estetycznego, wybór jej urasta do rangi zasadniczej, czyniąc z niej narzędzie rewindykacji utraconej rzeczywistości. Poezji uważnej, takiej więc, która ani nie pozwala ponosić się językowi w dowolnych kierunkach, lecz kiełzna jego samowolę, ani nie zgadza się na świat gotowy, odrzucając pokusy wyręczenia się łatwą wiedzą, odpowiada uważna refleksja, nieskora do przesadnej wiary w wyłączność własnych dokonań.

- z recenzji prof. Piotra Śliwińskiego