Genialna! Czytam aktualnie moim podopiecznym..... Prawdziwa uczta!

Genialna! Czytam aktualnie moim podopiecznym..... Prawdziwa uczta!

Świetny klimat klasycznego kryminału, dostosowany do najmłodszych obrońców. Nie ma tu krwawej zborni, ale i tak jest interesująco, trochę zabawnie i uroczo. Główni bohaterowie skradli moje serce i nie mogę już się doczekać kiedy po książkę sięgnie moja pociecha. Na razie widziałyśmy bajkę na jej podstawie i bardzo nam się spodobała.

Świetny klimat klasycznego kryminału, dostosowany do najmłodszych obrońców. Nie ma tu krwawej zborni, ale i tak jest interesująco, trochę zabawnie i uroczo. Główni bohaterowie skradli moje serce i nie mogę już się doczekać kiedy po książkę sięgnie moja pociecha. Na razie widziałyśmy bajkę na jej podstawie i bardzo nam się spodobała.

Już od pierwszego zdania można poczuć klimat norweskiego kryminału. Kryminału dla dzieci. Całkiem zgrabnie poprowadzona historia, w której w zasadzie nie ma przemocy. Jest tylko jeden bardzo zmęczony życiem policjant i jego urocza asystentka. Testowane na pięcioipółlatku.

Już od pierwszego zdania można poczuć klimat norweskiego kryminału. Kryminału dla dzieci. Całkiem zgrabnie poprowadzona historia, w której w zasadzie nie ma przemocy. Jest tylko jeden bardzo zmęczony życiem policjant i jego urocza asystentka. Testowane na pięcioipółlatku.

Serie detektywistyczne dla dzieci od lat zajmują ważne miejsce na półkach księgarń i bibliotek. Wśród autorów zaś dziecięcych kryminałów prym wiodą – jakże by inaczej! – Skandynawowie. Wystarczy tu wspomnieć chociażby o niezwykle popularnym cyklu „Biuro Detektywistyczne Lassego i Mai” Martina Widmarka i Heleny Willis (notabene, podobnie jak seria o Komisarzu Gordonie, w znakomitym tłumaczeniu Barbary Gawryluk). Tym razem chcę Wam opowiedzieć o książce popularnego szwedzkiego pisarza, Ulfa Nilssona, wielokrotnie nagradzanego (m.in. Nagrodą Astrid Lindgren za całokształt twórczości) autora książek dla dzieci i młodzieży, a także członka Szwedzkiej Akademii Książki dla Dzieci. Zapraszam was do pewnego lasu, na posterunek policji, któremu szefuje silną ręką (łapą? kończyną?) Komisarz Gordon, niemłoda już, wielce roztropna ropucha.

W „Pierwszej sprawie” (jak tytuł wskazuje, rozpoczynającej cykl) czytelnik trafia na posterunek Komisarza Gordona któregoś mroźnego zimowego dnia, wraz z małym zwierzątkiem krzyczącym piskliwym głosem: „Obrzydliwi złodzieje!”, a następnie: „Złodziejscy obrzydliwcy!”. Zwierzątkiem okazuje się wiewiórka Waleria, przyczyną zaś jej wzburzenia – kradzież. I to niebagatelna kradzież, bo aż 240 orzechów. Komisarz natychmiast przystępuje do działania, choć trudno powiedzieć, by czynił to z wielkim zapałem. Nie jest bowiem policjantem żądnym przygód, wcale nie lubi „strasznych zdarzeń”, a za to „trzaskający w kominku ogień, kubek z herbatą, parę ciastek, najchętniej z dżemem agrestowym”. Nie znaczy to oczywiście, że źle wykonuje swoją pracę. Co to, to nie! Jest świetnym policjantem, skrupulatnym i doświadczonym, ale ma już dziewiętnaście lat. Na szczęście w toku śledztwa pojawia się myszka Paddy (w jakich okolicznościach – tego rzecz jasna nie zdradzę) i Gordon wpada na doskonały pomysł zatrudnienia jej w charakterze swojej asystentki...

Cała recenzja publikowana na: www.zabookowane.pl

Serie detektywistyczne dla dzieci od lat zajmują ważne miejsce na półkach księgarń i bibliotek. Wśród autorów zaś dziecięcych kryminałów prym wiodą – jakże by inaczej! – Skandynawowie. Wystarczy tu wspomnieć chociażby o niezwykle popularnym cyklu „Biuro Detektywistyczne Lassego i Mai” Martina Widmarka i Heleny Willis (notabene, podobnie jak seria o Komisarzu Gordonie, w...

Zajrzałam do niej z ciekawości - i rzeczywiście, lektura dla młodszych amatorów kryminałów - pisana z polotem. Znakomita :)

Zajrzałam do niej z ciekawości - i rzeczywiście, lektura dla młodszych amatorów kryminałów - pisana z polotem. Znakomita :)

Gdy otworzycie pierwszą stronę to tom była mapa która nazywała się
"MAPA REJONU POLICYJNEGO KOMISARZA GORDONA " i tam było napisane wszystko na przykład gdzie mieszka złodziej i takie inne,ale na prawdę no mówię wam ! książka bardzo fajna.


polecam Laura Cichopek!

Gdy otworzycie pierwszą stronę to tom była mapa która nazywała się
"MAPA REJONU POLICYJNEGO KOMISARZA GORDONA " i tam było napisane wszystko na przykład gdzie mieszka złodziej i takie inne,ale na prawdę no mówię wam ! książka bardzo fajna.


polecam Laura Cichopek!

ORZECHY SKRADZIONO!

MIEJSCE PRZESTĘPSTWA: las, a dokładnie dziupla Wiewióry Walerii
RODZAJ PRZESTĘPSTWA: kradzież 204 orzechów z dziupli Wiewióry Walerii.
POKRZYWDZONA: Wiewióra Waleria
PODEJRZANI: WSZYSCY mieszkańcy lasu
SPRAWĘ PROWADZI: Komisarz Gordon i jego asystentka Paddy.

W rejonie policyjnym Komisarza Gordona, na ogół panuje cisza i spokój. Niestety, do czasu. Pewnego wieczoru bowiem, na komisariat wpada rozhisteryzowana Wiewiórka Waleria. Małe zwierzątko odkryło właśnie, że została pozbawiona 204 orzechów. Na posterunku, za biurkiem zastaje siedzącego a raczej drzemiącego komisarza kryminalnego, szefa policji i szefa detektywów w jednym, słynnego Ropucha Gordona. Wiewiórka z trudem zdołała wytłumaczyć komisarzowi, co jej się przytrafiło. Na szczęście poszkodowana, trafiła do najlepszego (choć jedynego) śledczego w okolicy.


Tak właśnie Komisarz Gordon, rozpoczyna pierwszą sprawę. Czy uda mu się ją rozwiązać i złapać sprawców? Nie jest to łatwe, bo wszystkie ślady zatarł śnieg. Do pomocy ropuch ma jednak niezwykłą asystentkę – Myszkę Paddy. Jak wiadomo zgrany zespół to podstawa sukcesu. Tak więc drżyjcie leśne złodziejaszki!


„Komisarz Gordon. Pierwsza sprawa.” To mądra, niesamowicie wciągająca i zabawna opowiastka o pomocy i dzieleniu się w potrzebie. To również idealny przykład na to, że Szwedzi przepadają za kryminalnymi historiami i nawet dzieci od najmłodszych lat, tym zamiłowaniem nasiąkają. Szczególnie gdy mają okazję sięgnąć po serię, której bohaterami są dobroduszny dziewiętnastoletni ropuch, uwielbiający ciasteczka oraz przesympatyczna myszka. Bohaterowie wzbudzają sympatię i bawią swoim zachowaniem. Potrafią także wzruszyć, jak np. Komisarz Gordon, który pod żadnym pozorem nie chce użyć rewolweru.


Wszystko to składa się na fakt, że Ulf Nilsson, stworzył idealną książeczkę dla najmłodszych. W dodatku znakomicie dopasowaną treścią do wieku odbiorców, zarówno chłopców jak i dziewczynek. Wydaje mi się, że starsi czytelnicy również powinni być tą publikacją zafascynowani, szczególnie gdy tak jak ja uwielbiają historie dla najmłodszych. Ja w każdym bądź razie, przy jej czytaniu, bawiłam się świetnie.


Na dodatkową uwagę zasługują również genialne ilustracje autorstwa Gitte Spee. Są ciekawe i dokładnie wtapiają się w treść lektury, stanowiąc dla niej niezwykłe uzupełnienie.


Wkrótce ukażą się kolejne części serii, na które czekam z niecierpliwością: „Ostania sprawa?” i „Jeszcze jednak sprawa.” Tymczasem zachęcam Was gorąco do sięgnięcia po „Sprawę pierwszą.” Warto.


PANG!


www.kochamciemojezycie.blogspot.com

ORZECHY SKRADZIONO!

MIEJSCE PRZESTĘPSTWA: las, a dokładnie dziupla Wiewióry Walerii
RODZAJ PRZESTĘPSTWA: kradzież 204 orzechów z dziupli Wiewióry Walerii.
POKRZYWDZONA: Wiewióra Waleria
PODEJRZANI: WSZYSCY mieszkańcy lasu
SPRAWĘ PROWADZI: Komisarz Gordon i jego asystentka Paddy.

W rejonie policyjnym Komisarza Gordona, na ogół panuje cisza i spokój. Niestety, do czasu....

Właściwie mogłabym przepisać opinię @Monika KanapaLiteracka. Nic dodać, nic ująć. Bardzo spodobały mi się ilustracje, nienachalne, malarskie i nastrojowe. Oczywiście treść i sposób jej podania również rewelacyjny. Z niecierpliwością czekam na kolejne części.
PS. Dziękuję @Alisson za recenzję, bo to dzięki niej zainteresowałam się tą książeczką.

Właściwie mogłabym przepisać opinię @Monika KanapaLiteracka. Nic dodać, nic ująć. Bardzo spodobały mi się ilustracje, nienachalne, malarskie i nastrojowe. Oczywiście treść i sposób jej podania również rewelacyjny. Z niecierpliwością czekam na kolejne części.
PS. Dziękuję @Alisson za recenzję, bo to dzięki niej zainteresowałam się tą książeczką.

Fantastyczny kryminał dla maluchów. Wesoła i zabawna historia "trzymająca w napięciu" 5cio latka:). Bawiliśmy się z synkiem doskonale podążając tropem ropuchy Komisarza Gordona.

Fantastyczny kryminał dla maluchów. Wesoła i zabawna historia "trzymająca w napięciu" 5cio latka:). Bawiliśmy się z synkiem doskonale podążając tropem ropuchy Komisarza Gordona.

Wspaniała, urocza książka :-) Łyknęliśmy ją w ekspresowym tempie, tak nam się podobała. I już żałujemy, że są tylko trzy części! Dlaczego i jak to się stało, że nie wydano kolejnych?? (W oryginale jest chyba pięć).

Wspaniała, urocza książka :-) Łyknęliśmy ją w ekspresowym tempie, tak nam się podobała. I już żałujemy, że są tylko trzy części! Dlaczego i jak to się stało, że nie wydano kolejnych?? (W oryginale jest chyba pięć).