Wyobrażam sobie jakie emocje przeżywają osoby czytające tę książkę, które znają te miejsca i może tych ludzi. Lubię takie opowieści gdzie pamięć wraca do czasów dzieciństwa i młodości, to miejsc i sytuacji których może już nie ma ale siedzą gdzieś bardzo głęboko w naszych sercach. Autor Józef Pawłusiewicz opisuje świat który trochę znam. Wielokulturowości i wieloetniczności. Świat dzisiaj już prawie w Polsce nieobecny ale przed wojną bardzo częsty. Piękny i jednocześnie trudny. Współistnienia Polaków, Żydów i Ukraińców. Współistnienia gdzie liczebnie dominowali Ukraińcy, żydzi dominowali gospodarczo a Polacy próbowali stanowić elitę. Niezwykle gawędziarska książka, bardzo lekka, i pomimo rozmiaru czyta się naprawdę szybko.

Wyobrażam sobie jakie emocje przeżywają osoby czytające tę książkę, które znają te miejsca i może tych ludzi. Lubię takie opowieści gdzie pamięć wraca do czasów dzieciństwa i młodości, to miejsc i sytuacji których może już nie ma ale siedzą gdzieś bardzo głęboko w naszych sercach. Autor Józef Pawłusiewicz opisuje świat który trochę znam. Wielokulturowości i...

Świetna pozycja dla miłośników Bieszczad ale nie tylko, bo w książce dużo jest opisów życia w przedwojennej wsi. Autor wychował się w Łęgu, wsi która obecnie jest zalana przez sztuczne jezioro Solińskie. Opisuje jak wyglądało życie jeszcze przed IWŚ, następnie okres międzywojenny i swój udział w kampanii wrześniowej, a następnie partyzantce (duża część książki to właśnie partyzantka). Jako miłośnik polowań wspomina też je z dużą nostalgią.
Trochę mnie denerwowało gloryfikowanie Armi Czerwonej i sowieckiej partyzantki, ale pierwsze wydanie książki z 1982 roku wiele tłumaczy...

Świetna pozycja dla miłośników Bieszczad ale nie tylko, bo w książce dużo jest opisów życia w przedwojennej wsi. Autor wychował się w Łęgu, wsi która obecnie jest zalana przez sztuczne jezioro Solińskie. Opisuje jak wyglądało życie jeszcze przed IWŚ, następnie okres międzywojenny i swój udział w kampanii wrześniowej, a następnie partyzantce (duża część książki to właśnie...

Pozycja obowiązkowa dla osób interesujących się Bieszczadami i ich historią XX wieku. Książka bardzo ciekawa, autor opisuje swoje dzieciństwo, karierę zawodową, okres okupacji, powstanie samoobrony i udział w walkach w
oddziale partyzancki sowieckiej. W książce mnóstwo opisów polowań w których autor brał udział dużo wspomnień o mieszkańcach z dna jeziora oraz o sytuacji politycznej wśród ukrainców przed wojną jak i podczas samej wojny o ich zachowaniu względem polaków. I jak zawsze okazuje się, że historia nie jest czarno- biała, że wystarczy być porządny rusinem, polakiem sąsiadem przyjacielem, by zachować twarz w ciężkich czasach. Jeśli miałbym się do czegoś przyczepić czytając tą książkę to chyba do ilości wylanego "miodu" przez autora, jacy wspaniali byli Ci rosjanie wyzwolicie - ale cóż sami wiemy w jakim okresie ta książka powstała i jakie miała problemy z cenzurą ...

Pozycja obowiązkowa dla osób interesujących się Bieszczadami i ich historią XX wieku. Książka bardzo ciekawa, autor opisuje swoje dzieciństwo, karierę zawodową, okres okupacji, powstanie samoobrony i udział w walkach w
oddziale partyzancki sowieckiej. W książce mnóstwo opisów polowań w których autor brał udział dużo wspomnień o mieszkańcach z dna jeziora oraz o sytuacji...

Pozycja dobra, ale dla ludzi znających teren, którego dotyczy. Ja akurat urodziłem się dosyć blisko tytułowego jeziora i przez to podczas czytania czułem naturalną ciekawość, która pozwalała mi iść do przodu. Wydaje mi się jednak, że pozostali śmiertelnicy mogą mieć z tym pewien problem i koniec końców znudzi ich ta książka.

Pozycja dobra, ale dla ludzi znających teren, którego dotyczy. Ja akurat urodziłem się dosyć blisko tytułowego jeziora i przez to podczas czytania czułem naturalną ciekawość, która pozwalała mi iść do przodu. Wydaje mi się jednak, że pozostali śmiertelnicy mogą mieć z tym pewien problem i koniec końców znudzi ich ta książka.

Książka bardzo interesująca, choć czasami ma się wrażenie, źe autor wysysa pewne rzeczy z palca, bo nie do końca potrafi sobie przypomnieć, jak to było naprawdę. Tak uważa mój dziadek, który służył w wojsku w tamtych rejonach, niemniej polecił mi tę książkę, którą czyta się bardzo dobrze bez względu na procent zgodności z rzeczywistością. Ciekawa lektura, choć za długa momentalnie i dobrze by jej zrobiła solidna redakcja.

Książka bardzo interesująca, choć czasami ma się wrażenie, źe autor wysysa pewne rzeczy z palca, bo nie do końca potrafi sobie przypomnieć, jak to było naprawdę. Tak uważa mój dziadek, który służył w wojsku w tamtych rejonach, niemniej polecił mi tę książkę, którą czyta się bardzo dobrze bez względu na procent zgodności z rzeczywistością. Ciekawa lektura, choć za długa...

Bardzo wciągająca książka. Osobiście mieszkam w Bieszczadach więc bywam od czasu do czasu na Solinie. I fajnie jest sobie poczytać co działo się tam na dnie dawno temu...

Bardzo wciągająca książka. Osobiście mieszkam w Bieszczadach więc bywam od czasu do czasu na Solinie. I fajnie jest sobie poczytać co działo się tam na dnie dawno temu...

Książka bardzo ciekawa, przedstawiająca w bardzo dostępny sposób mało znane wydarzenia z naszej historii. Akcja toczy się w Bieszczadach, a dokładnie na terenie obecnie zalanym przez Zalew Soliński. Polecam szczególnie osobom, którym teren ten jest znany.

Książka bardzo ciekawa, przedstawiająca w bardzo dostępny sposób mało znane wydarzenia z naszej historii. Akcja toczy się w Bieszczadach, a dokładnie na terenie obecnie zalanym przez Zalew Soliński. Polecam szczególnie osobom, którym teren ten jest znany.

Wspomnienia Józefa Pawłusiewicza, chociaż zaliczają się do tzw. "cegieł", bo liczą prawie sześćset stron, czyta się z zapartym tchem. Przywołuje miejsca, których już nie ma, które przykryła tafla Jeziora Solińskiego. Opowiada o ludziach, którzy żyli na tych terenach, o pięknie bieszczadzkiej przyrody, o I i II wojnie światowej, o rodzącej się nienawiści części Ukraińców do Polaków, o walkach, jakie przetoczyły się przez te tereny. Autor był zapalonym myśliwym (pochodził z rodziny myśliwych),zresztą tak, jak wielu ludzi mieszkających w Bieszczadach.
Pawłusiewicz świetnie operuje słowem, jest znakomitym gawędziarzem. Jego wspomnienia są plastyczne, do tego stopnia, że czytając ma się wrażenie bezpośredniego uczestniczenia w opisywanych wydarzeniach. Okazuje się, że w zapomnianym przez wszystkich zakątku mieszkali oddani patrioci, wspaniali ludzie (niezależnie od narodowości),którzy z narażeniem życia ratowali swoich sąsiadów.
Książka zdaje się mówić, do nas, współczesnych, do turystów przebywających nad zalewem: "Spójrz, tam, wiele metrów pod Tobą i tam dokąd sięga Twój wzrok, gdy patrzysz na taflę jeziora, toczyło się normalne życie. Tam wiele lat temu żyli ludzie, którzy, jak Ty mieli swoje marzenia, swoje radości i troski". Miłym dla mnie zaskoczeniem było to, że bardzo często we wspomnieniach Józefa Pawłusiewicza przewija się moja rodzina.

Wspomnienia Józefa Pawłusiewicza, chociaż zaliczają się do tzw. "cegieł", bo liczą prawie sześćset stron, czyta się z zapartym tchem. Przywołuje miejsca, których już nie ma, które przykryła tafla Jeziora Solińskiego. Opowiada o ludziach, którzy żyli na tych terenach, o pięknie bieszczadzkiej przyrody, o I i II wojnie światowej, o rodzącej się nienawiści części Ukraińców do...

Kupiłam oczywiście w Bieszczadach i całkowicie wsiąkłam....
Bardzo obrazowy opis-wspomnienie mieszkańca Soliny jeszcze przed zalaniem, z czasów gdy nie było jeszcze Bieszczadzkiego morza.
Dla mnie to powrót do korzeni, jest nawet coś o moich dziadkach....

Kupiłam oczywiście w Bieszczadach i całkowicie wsiąkłam....
Bardzo obrazowy opis-wspomnienie mieszkańca Soliny jeszcze przed zalaniem, z czasów gdy nie było jeszcze Bieszczadzkiego morza.
Dla mnie to powrót do korzeni, jest nawet coś o moich dziadkach....