Najlepsze tomy tej powieści to pierwszy i ostatni. W pierwszym w ciekawy sposób jest opisane dzieciństwo głównych bohaterów. W ostatniej pojawiają się fascynujące gotyckie sceny.

Camilla, popadłszy długi, zwleka z powiedzeniem tego rodzicom, którzy już mają trudności finansowe z powodu jej brata, Lionela. Camilla tak długo prokrastynuje z powiedzeniem prawdy, aż jej ojciec trafia do więzienia. Ona, dowiedziawszy się o tym, próbuje popełnić samobójstwo poprzez zaniedbywanie siebie (nie jedzenie i nie spanie).

Edgar zdaje się być odpowiednikiem Othello z dramatu o takim tytule. W powieści nawet jest nawiązanie do tej tragedii. Edgar jest podejrzliwy i podatny na sugestie, zamiast myśleć samodzielnie, jak Othello.

Najciekawszą postacią jest, według mnie, Eugenia. W dzieciństwie zaraziła się ospą i złamała nogę, co oszpeciło jej wygląd. Jednak miała ona miły charakter i zdobyła wykształcenie. W pewnym momencie Eugenia marzyła o tym, by być piękną, żeby inni nie wyśmiewali jej brzydkiego wyglądu. Wtedy jej ojciec zaprowadził ją do osoby chorej umysłowo, by doceniła swój rozum.

Uszyłam suknię z lat 90. XVIII w., czyli czasów, kiedy rozgrywa się akcja powieści; zdjęcia można zobaczyć tu:
https://mrokidziejow.blogspot.com/2020/04/pomaranczowa-chemise-suknia.html

Najlepsze tomy tej powieści to pierwszy i ostatni. W pierwszym w ciekawy sposób jest opisane dzieciństwo głównych bohaterów. W ostatniej pojawiają się fascynujące gotyckie sceny.

Camilla, popadłszy długi, zwleka z powiedzeniem tego rodzicom, którzy już mają trudności finansowe z powodu jej brata, Lionela. Camilla tak długo prokrastynuje z powiedzeniem prawdy, aż jej...