Perełka - i to całkiem dosłownie! - znaleziona w bibliotece. Autor ma rewelacyjny styl, który już od okładki skradł moje serce, choć to nie ja byłam odbiorcą lektury. Podczas czytania rymowanej zawartości nie sposób zachować powagę, bo w zabawny i przystępny dzieciom sposób ilustruje wady typowe osobom dorosłym - osądzanie po pozorach oraz wynikającą z tego obłudę.

Perełka - i to całkiem dosłownie! - znaleziona w bibliotece. Autor ma rewelacyjny styl, który już od okładki skradł moje serce, choć to nie ja byłam odbiorcą lektury. Podczas czytania rymowanej zawartości nie sposób zachować powagę, bo w zabawny i przystępny dzieciom sposób ilustruje wady typowe osobom dorosłym - osądzanie po pozorach oraz wynikającą z tego obłudę.

“Piraci z naszej ulicy” to książeczka, która ubarwi każdą biblioteczkę. Wesołe ilustracje i piracka przygoda pisana wierszem stanowią bardzo dobry duet, który powinien spodobać się każdemu małemu piratowi bądź piratce. Polecam.

więcej: https://sweeciak.pl/ksiazki-dla-dzieci/piraci-z-naszej-ulicy-jonny-duddle-recenzja/

“Piraci z naszej ulicy” to książeczka, która ubarwi każdą biblioteczkę. Wesołe ilustracje i piracka przygoda pisana wierszem stanowią bardzo dobry duet, który powinien spodobać się każdemu małemu piratowi bądź piratce. Polecam.

więcej: https://sweeciak.pl/ksiazki-dla-dzieci/piraci-z-naszej-ulicy-jonny-duddle-recenzja/

Piraci z naszej ulicy to jedna z najpiękniej ilustrowanych książek dla dzieci, jaką miałam przyjemność oglądać i czytać – i w sumie nie wiem, co mi sprawiło większą przyjemność :).

Znalazłam tu ogrom kolorów, szczegółów, a także emocji wymalowanych na twarzach bohaterów, że trudno mi nie zacząć recenzji właśnie od tej kwestii. Piękne, po prostu piękne.

Gdy już nachwalilam się obrazków, mogę przejść do rzeczy i powiedzieć, że historia dzieje się w małym nadmorskim miasteczku, w którym latem tętni życie, ale inne pory roku są raczej nudne i leniwe. Co gorsze, nie ma to zbyt wielu dzieci, a średnia wieku wynosi “jedyne” 67 lat. Bywa tu śmiertelnie nudno do chwili, kiedy do brzegu przybija statek z rodziną najprawdziwszych piratów na pokładzie. Niestety mieszkańcy miasteczka wcale nie są chętni do bliższego poznania się z nowymi sąsiadami. Nie wiadomo dlaczego podejrzewają ich zupełnie niesłusznie o najgorsze cechy i zamiary. Obawiają się tego, że skoro nie są zbyt schludni (te paznokcie i te spodnie!) pewnie mają dzikie obyczaje, więc tylko czekać, a coś zniszczą i ukradną! Nawet sprawę nowych sąsiadów zgłoszono burmistrzowi, by “bestie” zniknęły jak najszybciej i basta. Pada także postulat “mniej piratów, więcej miłych ludzi”. (...)

Czytaj więcej na https://wrolimamy.pl/recenzja/piraci-z-naszej-ulicy/

Piraci z naszej ulicy to jedna z najpiękniej ilustrowanych książek dla dzieci, jaką miałam przyjemność oglądać i czytać – i w sumie nie wiem, co mi sprawiło większą przyjemność :).

Znalazłam tu ogrom kolorów, szczegółów, a także emocji wymalowanych na twarzach bohaterów, że trudno mi nie zacząć recenzji właśnie od tej kwestii. Piękne, po prostu piękne.

Gdy już...

NADCHODZĄ INNI

W Nudzie Morskiej mieszka dwa tysiące dwustu dwudziestu dwóch mieszkańców. Niewiele tu dzieci, gdyż średnia wieku wynosi 67 lat. Nic dziwnego, że mała Matylda marzy o tym, by ktoś wprowadził się do domu na sprzedaż, który znajduje się naprzeciw jej mieszkania przy ulicy Stu Czarnych Pereł. Mógłby to być pogromca smoków, a najlepiej — prawdziwy pirat. Motywy pirackie przewijają się bardzo często w domach mieszkańców tej nadmorskiej miejscowości. Widzimy je na opakowaniu płatków, na kubkach, na obrazkach w szkolnej klasie, na biżuterii. Prawdziwe ich zagęszczenie występuje w pokoju Matyldy.

Wydawać by się mogło, że mieszkańcy Nudy Morskiej będą zachwyceni spotkaniem z prawdziwymi piratami. Nic bardziej mylnego. Okazuje się, że co innego czytać o piratach, a co innego mieć ich u siebie za płotem. Gdy rodzinka Jolley — Rogers, zmuszona na czas remontu opuścić morze, wprowadza się do domu przy ulicy Stu Czarnych Pereł, mieszkańcy od razu zaczynają o nich plotkować, posądzając nowych sąsiadów o najgorsze rzeczy. Wiadomo przecież: piraci. Po takich niczego dobrego nie należy się spodziewać. Są zbyt nieobliczalni i potencjalnie wywrotowi. Trzeba się ich pozbyć, zanim zrujnują miasto.

W jednym mieszkańcy Nudy Morskiej mieli rację: kompletnie nie wiedzieli, czego się po nowych sąsiadach spodziewać. Gdy na pożegnanie rodzina Jolley - Rogers zakopuje w ich ogródkach prezenty, szybko zapominają o swoich uprzedzeniach. Oblepieni złotem, wydobytym ze swych ogródków, mieszkańcy Nudy Morskiej natychmiast zmieniają front. Wszyscy deklarują sympatię dla Jolley — Rogersów, co jest tym łatwiejsze, że już ich tu nie ma i nie trzeba niczego czynami potwierdzać.

Książka Jonny‘ego Duddle‘a w ironiczny sposób pokazuje fałszywą naturę ludzi, którzy nie szanują cudzych przekonań i zachowań, źle reagują na wszelkie odstępstwo od normy i społecznie linczują każdą odmienność. Obnaża też ich hipokryzję. Porusza ważne tematy, które warto przerobić z dzieckiem.
Oprócz aktualnej tematyki walorem książki są też piękne, całostronicowe ilustracje autora, charakteryzujące się intensywnymi, nasyconymi barwami. Za tłumaczenie odpowiada Agnieszka Frączek, uznana autorka oryginalnych wierszy dla dzieci.

NADCHODZĄ INNI

W Nudzie Morskiej mieszka dwa tysiące dwustu dwudziestu dwóch mieszkańców. Niewiele tu dzieci, gdyż średnia wieku wynosi 67 lat. Nic dziwnego, że mała Matylda marzy o tym, by ktoś wprowadził się do domu na sprzedaż, który znajduje się naprzeciw jej mieszkania przy ulicy Stu Czarnych Pereł. Mógłby to być pogromca smoków, a najlepiej — prawdziwy pirat. Motywy...

Recenzja na blogu:
https://nhoryzonty.blogspot.de/2017/10/recenzja-piraci-z-naszej-ulicy-jonny.html

Recenzja na blogu:
https://nhoryzonty.blogspot.de/2017/10/recenzja-piraci-z-naszej-ulicy-jonny.html