Szukałam błyskotliwości - nie znalazłam.
Szukałam humoru - nie znalazłam.
Czyli oszustwo, wydawco...
Nudy.

Szukałam błyskotliwości - nie znalazłam.
Szukałam humoru - nie znalazłam.
Czyli oszustwo, wydawco...
Nudy.

Według tekstu na okładce - zabawna. Według mnie - nie. Wciągająca też nie. Ani wzruszająca. Takie sobie nudnawe coś o harcerkach i patologiach. Największym plusem było kilka fragmentów poświęconych książkom i zamiłowaniu do czytania.

Według tekstu na okładce - zabawna. Według mnie - nie. Wciągająca też nie. Ani wzruszająca. Takie sobie nudnawe coś o harcerkach i patologiach. Największym plusem było kilka fragmentów poświęconych książkom i zamiłowaniu do czytania.

Nie odebrałam tej książki jako wesołej czy zabawnej, no może na początku, kiedy dzieciaki pojechały na skautowski obóz. Potem już nie jest miło. Bo matka może i jest zwariowana, i ma szalone pomysły, ale to wszystko się dzieje w oparach alkoholu. Pije matka, pije ojciec – od świtu do nocy, a co dzieje się w takich rodzinach – nie trzeba wielkiej wyobraźni.
Ta wciąż nawalona (często drinkiem popija valium lub inne prochy) matka „wychowuje” czwórkę dzieci. Różnymi, hmm, metodami. Dzieci nigdy nie wiedzą, co strzeli rodzicom do głowy. To obraz rodziny do gruntu patologicznej.
Rzecz dzieje się w Luizjanie w latach 1960. Książka podzielona jest na krótkie rozdziały, w których każdy z bohaterów (rodzina oraz dwójka czarnych służących) opowiada o różnych wydarzeniach ze swojego punktu widzenia, a w II części wspominają te czasy z perspektywy lat 1990–1991.
Zainteresowały mnie również stosunki społeczne amerykańskiego Południa – tak bardzo „południowe” – niby poprawne, niby segregacja już zanika, ale wciąż mocno brzmią echa czasów niewolnictwa.
Polecam!

Nie odebrałam tej książki jako wesołej czy zabawnej, no może na początku, kiedy dzieciaki pojechały na skautowski obóz. Potem już nie jest miło. Bo matka może i jest zwariowana, i ma szalone pomysły, ale to wszystko się dzieje w oparach alkoholu. Pije matka, pije ojciec – od świtu do nocy, a co dzieje się w takich rodzinach – nie trzeba wielkiej wyobraźni.
Ta wciąż...

Wcześniejsze losy bohaterek powieści "Boskie sekrety siostrzanego stowarzyszenia Ya-Ya", także pełne świeżego humoru, dowcipów i zabawnych perypetii szalonych mieszkanek południowej prowincji. W tej części znacznie więcej miejsca autorka poświęciła chwilom i wydarzeniom dramatycznym, wzruszającym, a nawet smutnym i przejmującym oraz skupiła się przede wszystkim na dzieciństwie głównej bohaterki - Siddy.
Pomimo tych fragmentów książka jest bardzo optymistyczna i wesoła. Stylem,narracją i nastrojem przypomina mi powieści Fannie Flagg (zwłaszcza "Daisy Fay i cudotwórca"),a także "Wariatkę z Alabamy" Marka Childressa oraz - w opisach rodzinnych dziwactw - "Muzykę plaży" Pata Conroya.
Czyta się jednym tchem!

Wcześniejsze losy bohaterek powieści "Boskie sekrety siostrzanego stowarzyszenia Ya-Ya", także pełne świeżego humoru, dowcipów i zabawnych perypetii szalonych mieszkanek południowej prowincji. W tej części znacznie więcej miejsca autorka poświęciła chwilom i wydarzeniom dramatycznym, wzruszającym, a nawet smutnym i przejmującym oraz skupiła się przede wszystkim na...