Jakoś nigdy nie lubiłem komiksowych magazynów i antologii. Wyjątkiem są antologie jednego scenarzysty/rysownika, lub magazyny, w którym znalazł się jakiś komiks jednego z moich ulubionych autorów. A w Komiksie i my (a może powinno się pisać w Komiksie i nas ;) ) znalazło się miejsce dla komiksu Krzysztofa Wyrzykowskiego, którego prace uwielbiam. I dodatkowo pokolorowanego właśnie przez niego. A musicie wiedzieć, że nikt tak nie kładzie kolorów jak ten autor. Jego komiks znalazł uznanie w oczach jury festiwalu w Angouleme i w moich także. Już dla tej historii warto mieć ten magazyn. Ponadto album zawiera dość nudną historia o perle i taki sobie miks Biblii i sci-fi w postaci komiksu o zagubionym astronaucie (dość ładna czarno-biała kreska). Zobaczymy jak się rozwinie ten ostatni. Ale połączenie samotności w kosmosie i czyśćca może się sprawdzić lub być tylko bełkotem. Poza tym kilka krótkich komiksów, mniej lub bardziej udanych. Mam nadzieję, że Komiks i my nie wyląduje w czyśćcu komiksowych magazynów, bo w trzecim numerze ma się ukazać jakaś niespodzianka związana z komiksem Wilcza gontyna. Jeśli w kolejnych numerach będą się pojawiać komiksy Wyrzykowskiego, Czajkowskiego i Kijuca, to może być naprawdę fajnie. Komiksy Weigta i Skalimowskiego moim zdaniem można sobie darować, a czy warto czytać Promińskiego, to się jeszcze okaże. Magazyn można kupić np. w Empiku. Więcej Wyrzykowskiego, poproszę.

Jakoś nigdy nie lubiłem komiksowych magazynów i antologii. Wyjątkiem są antologie jednego scenarzysty/rysownika, lub magazyny, w którym znalazł się jakiś komiks jednego z moich ulubionych autorów. A w Komiksie i my (a może powinno się pisać w Komiksie i nas ;) ) znalazło się miejsce dla komiksu Krzysztofa Wyrzykowskiego, którego prace uwielbiam. I dodatkowo pokolorowanego...