Wiedźmin. Ostatnie życzenie

Po długich namowach w końcu sięgnęłam po Wiedźmina. Za cel postawiłam sobie przeczytać całą sagę.
Już dużo wcześniej "Ostatnie Życzenie" przewijało się gdzieś na półkach mojego brata, jednak nie miałam odwagi sięgnąć po książkę, aż do teraz ;).
"Ostatnie Życzenie" jest prostym, wciągającym zbiorem opowiadań. Myślę, że spodoba się każdej osobie, która uwielbia fantasty.
W tej książce spotkamy jednych z ważniejszych bohaterów. Możemy przyjrzeć się nie tylko ich wyglądowi, ale również charakterom (osobiście moje serce na "dzień dobry" zostało skradzione przez Jaskra). Zapewne znajdzie się część czytaczy, którym przeszkadzać będą niepowiązane ze sobą wątki w książce, ale to w końcu zbiór opowiadań. Osobiście uważam, że warto sięgnąć po tą książkę i sama z chęcią przygarnę kolejny zbiór :).

Po długich namowach w końcu sięgnęłam po Wiedźmina. Za cel postawiłam sobie przeczytać całą sagę.
Już dużo wcześniej "Ostatnie Życzenie" przewijało się gdzieś na półkach mojego brata, jednak nie miałam odwagi sięgnąć po książkę, aż do teraz ;).
"Ostatnie Życzenie" jest prostym, wciągającym zbiorem opowiadań. Myślę, że spodoba się każdej osobie, która uwielbia fantasty.
W...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

przyznam, ze z niepewnością sięgnęłam po Wiedźmina, ale wciąga mnie ten czarodziejski świat i fajny, pełen humoru styl pisania ... sięgam po następne.

przyznam, ze z niepewnością sięgnęłam po Wiedźmina, ale wciąga mnie ten czarodziejski świat i fajny, pełen humoru styl pisania ... sięgam po następne.

Pokaż mimo to

Czytałem ją w podstawówce, i pamiętam, że bardzo mi się spodobała. Sapkowski stworzył fantastyczny świat, do którego zagląda się z przyjemnością.

Czytałem ją w podstawówce, i pamiętam, że bardzo mi się spodobała. Sapkowski stworzył fantastyczny świat, do którego zagląda się z przyjemnością.

Pokaż mimo to

Jak kazda poprzednia czesc tak i ta porywa nas w fanstastyczny swiat Geralta, z ktorego za nic nie chce sie wychodzic. Wiec tkwie i siegam po kolejna czesc... :-)

Jak kazda poprzednia czesc tak i ta porywa nas w fanstastyczny swiat Geralta, z ktorego za nic nie chce sie wychodzic. Wiec tkwie i siegam po kolejna czesc... :-)

Pokaż mimo to

Fajniutkie!

Fajniutkie!

Pokaż mimo to

Książka zawiera niezwiązane ze sobą opowiadania, co bardzo obniża ogólny odbiór książki. Jednak napisana została prostym, nieskomplikowanym językiem i stanowi bardzo dobry wstęp do przyszłej sagi.

Książka zawiera niezwiązane ze sobą opowiadania, co bardzo obniża ogólny odbiór książki. Jednak napisana została prostym, nieskomplikowanym językiem i stanowi bardzo dobry wstęp do przyszłej sagi.

Pokaż mimo to

Sapkowski ma niepowtarzalny styl, niesamowity talent i umiejętności pisarskie, które są godne zestawień światowych. Nawiązania do klasycznych bajek w zestawieniu z mitologią słowiańską i specyficznym humorem autora sprawiają, że jest to niesamowicie wciągająca lektura.

Sapkowski ma niepowtarzalny styl, niesamowity talent i umiejętności pisarskie, które są godne zestawień światowych. Nawiązania do klasycznych bajek w zestawieniu z mitologią słowiańską i specyficznym humorem autora sprawiają, że jest to niesamowicie wciągająca lektura.

Pokaż mimo to

eee... czarodziejki były wg mnie w opisie w oryginale - ładniejsze.

eee... czarodziejki były wg mnie w opisie w oryginale - ładniejsze.

Pokaż mimo to

Klub Książki i Piwa ocenia książke na 10 strzyg na 10 ze względu na świetne opowiadania.

Klub Książki i Piwa ocenia książke na 10 strzyg na 10 ze względu na świetne opowiadania.

Pokaż mimo to

Zacznę od tego, że to do tej pory najlepsza część z wiedźminowskich komiksów. Ale jest dużo 'ale'!
Na początku jest jakiś niezrozumiały time skip. Nagle Gerlatowi towarzyszy Jaskier, który pod koniec poprzedniej części, gdy Geralt wyruszał w dalszą podróż, wyraźnie odszedł od niego, a teraz jakby nigdy nic łowią sobie razem ryby. A gdy już jestem przy Jaskierze - matko jedyna, co to jest za postać! Może w książkach jest jakoś lepiej przedstawiony, ale tutaj — przecież to zwyczajna kula u nogi dla Geralta, w dodatku nie zbyt rozgarnięta. Przecież to przez niego wpakowali się w takie kłopoty, chociaż Geralt go ostrzegał. Swoją drogą Wiedźmin też nie lepszy, skoro wziął sobie kogoś takiego za towarzysza.

Muszę też znowu wspomnieć o rysunkach, które w tym zeszycie były koszmarne, a już scena w łaźni przeszła wszystko inne. Nie dość, że sama w sobie (dialogi i ogóle cała akcja) była żenująca, to postaci były tak źle narysowane, wręcz karykaturalnie.

Mimo to, ten tom naprawdę dobrze się czytało, historia w większości była spójna, trzymała w napięciu, a i akcja była płynna. Szkoda tylko, że nie trzymała się mocno wierzeń słowiańskich (no bo chyba dżin to postać z mitologii Bliskiego Wchodu, a nie z wierzeń Słowian?). Ubolewam także nad tym, że nie poznałam trzeciego życzenia Geralta. Oczywiście taki zabieg jest wprowadzony, żeby czytelnik pogłówkował i się sam się domyślił, ale tutaj jest sporo opcji i w tym wypadku mogłoby to być powiedziane wprost.

Dobrze by też było bardziej rozwinąć relację Geralta z Yennefer. Chodzi mi o to, że właściwie nie znamy przyczyny zauroczenia nią Geralta. Co go w niej urzekło? Z tego, jak zostało to przedstawione w komiksie, wygląda, że zakochał się w niej tylko ze względu na urodę. Wszystko zostaje spłycone do jej wyglądu...

Zacznę od tego, że to do tej pory najlepsza część z wiedźminowskich komiksów. Ale jest dużo 'ale'!
Na początku jest jakiś niezrozumiały time skip. Nagle Gerlatowi towarzyszy Jaskier, który pod koniec poprzedniej części, gdy Geralt wyruszał w dalszą podróż, wyraźnie odszedł od niego, a teraz jakby nigdy nic łowią sobie razem ryby. A gdy już jestem przy Jaskierze - matko...

więcej

mniej

Pokaż mimo to