Tym razem kolejne przygody Thora w wykonaniu kultowych Lee I Kirbiego. Niestety wydaje mi się że te opowieści są najsłabsze w ich wykonaniu. Na pewno daleko im do F4. Poznajemy tutaj nowych bohaterów z Asgardu jak Sif czy trzech wojów oraz Hele ale nic po za tym. Dowiadujemy się jeszcze kim jest Don Blake który staje się Thorem. Oprócz tego te opowieści z lat 60 tracą myszka ale te opowiesci o Thorze są dla mnie po prostu nudne.

Tym razem kolejne przygody Thora w wykonaniu kultowych Lee I Kirbiego. Niestety wydaje mi się że te opowieści są najsłabsze w ich wykonaniu. Na pewno daleko im do F4. Poznajemy tutaj nowych bohaterów z Asgardu jak Sif czy trzech wojów oraz Hele ale nic po za tym. Dowiadujemy się jeszcze kim jest Don Blake który staje się Thorem. Oprócz tego te opowieści z lat 60 tracą...

http://superbook.blog.pl/2016/05/04/227-wkkm-89-stan-lee-jack-kirby-thor-ragnarok/

Ragnarok w mitologii nordyckiej to koniec wszechrzeczy. Niewiele ustępujący chrześcijańskiej Apokalipsie. Zacznie się od wybuchu trzech wojen, potem nastąpią trzy zimy bez lata. Po tym wszystkim zdarzy się ogromne trzęsienie ziemi łamiące wszelkie kajdany. W ten sposób Fenrir, Loki i Jormungand odzyskają wolność. Powódź którą spowoduje ten trzeci przyniesie na swych falach okręt Naglfar z bogiem oszustów u steru. A dalej już bardziej personalnie. Loki zmierzy się w bratobójczym pojedynku z Heimdallem na tęczowym moście. Thor powali Węża Świata Jormunganda, po czym sam zemrze po trzech krokach. Odyn zostanie połknięty przez uwolnionego wilka Fenrira. Podsumowując- nie będzie czego zbierać.

Jak to jednak bywa z mitami- dziś są dość swobodnie interpretowane. Stan Lee nie jest typem scenarzysty jak Neil Gaiman. Jego spojrzenie na mitologię Nordów ma nieco bardziej popkulturowe barwy. W jego wersji Ragnarok nastąpi, gdy Miecz Odyna zostanie wyciągnięty z pochwy. Miecz ten co prawda kozikiem do strugania drewna nie jest, ale mimo to jest nieco mniej mitologicznie niż w pierwotnych wierzeniach prawda ?

Rolę naczelnego szwarccharakteru odgrywa tu, nieco już etatowo, Loki. Ale nawet on niknie w cieniu dość wielkogabarytowego przeciwnika. Mangog to bydlę złożone z miliardów pokonanych przez Odyna i spółkę wrogów Asgardu. Jak łatwo się domyślić nie jest on cherlakiem, a jego zamiary nie są pro- asgardzkie. Okres w jakim dzieją się wydarzenia to czas, gdy Loki miał jeszcze coś do powiedzenia i nie kooperował z szaleńcami przebranymi z Goblina, zaś Thor dzielił życie z lekarzem imieniem Donald Blake. A więc całkowita klasyka. Tu pochwała dla Stana. Mimo, iż ortodoksyjni wyznawcy Thora mogliby czuć się urażeni, to jego wizja Asgardu jest naprawdę widowiskowa. Początkowo wydawała mi się infantylna i zbytnio przekoloryzowana. Ale trzeba się nieco w nią wczuć. Choć do dzieł Simonsona czy Aarona nieco jeszcze daleko, a i same „Opowieści z Asgardu” są o Walhallę lepsze.

Jack Kirby. Legenda. Inspiracja dla wielu pokoleń rysowników. Człowiek który przyłożył rękę nie tylko do strony wizualnej, ale też do treści komiksów współtworzonych ze Stanem Lee. A każdy wie jaki jest The Man. I twórca o którym naprawdę nie wiem co sądzić. To żywa legenda komiksu. Nie można nawet krytykować jego dzieł używając argumentów, iż nieco trącą naftaliną czy nie są perfekcyjne z punktu widzenia realizmu. To tak jakby powiedzieć, iż Elvis nie miał idealnego głosu, a jego ruchy na scenie to nieudolne gibanie. Czyli herezja w najczystszej postaci z sporą dozą bezczelnego nihilizmu. Kirby jest inspiracją dla setek późniejszych twórców. Jego kreska może wydać się niedzisiejsza, bo i taka jest, ale ma wartość kultową. Nie jest też idealna- proporcje momentami wołają o litość, a mimika twarzy huśta się od znakomitej po beznadziejną. Ale Kirby, jak wspominałem, to legenda. A legendy mają to do siebie, że może i nie są idealne, ale jak czymś walną między oczy… Pierwszy przykład z brzegu- Odyn na poniższym kadrze. Po prostu majestat Wszechojca w pełnym wymiarze.A to tylko jedna z wielu rodzynek w tym cieście.



Podsumowanie: „Thor: Ragnarok” to złote dziecię swojej ery. Ery która minęła i której dzieła dziś są dość ciężkie w odbiorze. Sam Gromowładny przeżył już kolejne końce świata, zdążył przestać być godnym Mjollnira, a nawet na jakiś czas być żabą. Mimo to do komiksu należy podchodzić z szacunkiem. Choćby na zwariowane podejście do mitologii Stana czy kultową kreskę Kirby’ ego. The Man i The King to jeden z najlepszych duetów w historii komiksu. Nazwiska równe Eisnerowi, Moore’ owi czy Millerowi. Ktoś kogo warto znać, mimo, iż ich dzieła początkowo wydają się być z innego świata i czasów.

http://superbook.blog.pl/2016/05/04/227-wkkm-89-stan-lee-jack-kirby-thor-ragnarok/

Ragnarok w mitologii nordyckiej to koniec wszechrzeczy. Niewiele ustępujący chrześcijańskiej Apokalipsie. Zacznie się od wybuchu trzech wojen, potem nastąpią trzy zimy bez lata. Po tym wszystkim zdarzy się ogromne trzęsienie ziemi łamiące wszelkie kajdany. W ten sposób Fenrir, Loki i...