Cała przygoda mocno się rozkręca i z każdą kolejną stroną otrzymujemy kolejne szokujące informacje na temat świata i bohaterek. Jest to niezwykle ciekawe, bo część akcji jest ukazywana z perspektywy dziewczyny, która zatraciła się w fantazji. Jej rzeczywistość różni się mocno od tego co widzą koleżanki. Najlepszym przykładem tego jest fakt, że Yuki widzi zombie jako innych ludzi i kompletnie nie zdaje sobie sprawy z zagrożeń, które czekają na każdym kroku. Zamiast tego bohaterka skupia się na rozrywce takiej jak grupowy wyjazd na miasto w ramach zajęć klubowych.

https://operacjapanda.pl/2024/recenzja-mangi-szkolne-zycie-tom-1-3-czyli-szkola-straszy

Cała przygoda mocno się rozkręca i z każdą kolejną stroną otrzymujemy kolejne szokujące informacje na temat świata i bohaterek. Jest to niezwykle ciekawe, bo część akcji jest ukazywana z perspektywy dziewczyny, która zatraciła się w fantazji. Jej rzeczywistość różni się mocno od tego co widzą koleżanki. Najlepszym przykładem tego jest fakt, że Yuki widzi zombie jako innych...

Przyznam , że ta część jest lepsza niż poprzednia. Przede wszystkim nie była tak chaotyczna. Na początku widzimy dziewczynę z końcówką poprzedniego tomu , która jest w jakimś pomieszczeniu całkiem sama. A następnie wracamy do Yuki , Kurumi i Rii i Yuki wpada na pomysł by pojechały na wycieczkę i jadą do centrum. A po drodze Kurumi zajeżdża do swojego domu i widzi tam zniszczenia i krew i zostawia wiadomość rodzicom na wypadek gdyby żyli i potem jadą do centrum i biorą zapasy i dla zabawy przymierzają ciuchy. W pewnej chwili spotykają trupy i uciekają i ich krzyki słyszy dziewczyna i biegnie za nim wołając je i tylko Yuki ją słyszy i biegnie do niej , a reszta podąża za nią i znajdują dziewczynę otoczoną trupami i Yuki rzuca się na pomoc , a Rii dźwiękiem odciąga trupy i nieprzytomną Yuki i drugą dziewczynę , która również jest nieprzytomna ładują do samochodu i jadą do szkoły , a po drodze Kurumi czyta pamiętnik dziewczyny i okazuję się , że razem z przyjaciółką była w centrum gdy zaczął się atak i ukryły się razem z grupą innych ludzi. Jednak doszło do zakażenia i wszyscy poza nimi zginęli , a one się ukryły , ale po jakimś czasie przyjaciółka miała dość i wyszła i dziewczyna została sama. A na sam koniec mangi dziewczyny dojeżdżają do szkoły. Cały tom szybko się czyta i w sumie ciekawi mnie co dalej , ale na razie nie będę kolekcjonował kolejnych tomów. Pewnie kiedyś wrócę do tej mangi , bo mimo wszystko zaczęła mnie ciekawić , ale to dopiero za jakiś czas

Przyznam , że ta część jest lepsza niż poprzednia. Przede wszystkim nie była tak chaotyczna. Na początku widzimy dziewczynę z końcówką poprzedniego tomu , która jest w jakimś pomieszczeniu całkiem sama. A następnie wracamy do Yuki , Kurumi i Rii i Yuki wpada na pomysł by pojechały na wycieczkę i jadą do centrum. A po drodze Kurumi zajeżdża do swojego domu i widzi tam...

Sam pomysł na mangę jest tak absurdalny i zarazem ciekawy, że nie można napisać o nim złego słowa. Zamysł połączenie licealistek i apokalipsy zombie już wcześniej pojawił się na naszym rynku, więc nie można powiedzieć, że jest to powiew świeżości, jeśli chodzi o japoński komiks. Tym razem całość zaprezentowane jest jednak inaczej, z wyraźnie mniejszą ilością dorodnych biustów i latającej na prawo i lewo bielizny. W Szkolnym życiu cała tragedia ludzkości i wałęsające się zombiaki, są tylko tłem dla głównych bohaterek. Dziewczyny stanowią tutaj główną treść fabularną, która pokazuje to, jak radzą sobie w nowym świecie i jak stopniowo uświadamiają sobie, że pomoc może nigdy nie nadejść. Każda z nich jest inna pod względem charakteru i inaczej radzi sobie ze stresem i smutkiem.

Yuuri Wakasa jako przewodnicząca klubu, dba o sprawy organizacyjne, to od niej zależy racjonowanie pożywienia i energii, która jest niezbędna do ich funkcjonowania. Z pozoru spokojna i ułożona a tak naprawdę przeżywa wewnętrzne katusze, których stara się jednak nie uwidaczniać. Kurumi Ebisuzawa to trzon ofensywny grupy. Jako była członkini klubów sportowych doskonale razi sobie z patrolowaniem szkoły i pozbywaniem się nieproszonych gości. Wykonuje ona najgorszą i najcięższą z możliwych prac, często będąc zmuszona do pozbycia się zombiaków, które wcześniej byli jej kolegami/koleżankami. Na koniec żywiołowa i wiecznie uśmiechnięta Yuki Takeya, której radość dostarcza wszystkim pozytywnej energii i napawa optymizmem w ciężkich czasach. Dziewczyna cierpki jednak na syndrom wyparcia i dla niej, wszystko jest tak jak kiedyś.


Świetnym dodatkiem są umieszczone na samym końcu każdego tomiku, treści pozwalające odrobinę rozjaśnić sytuację, w której znajdują się licealistki. Dodatki te występują one w postaci dokumentów, dzięki którym można wysnuć przypuszczenie, że apokalipsa wcale nie była taka przypadkowa, albo prywatnych notatek pokazujących, że każdy kolejny dzień to masa wyrzeczeń i poświęceń ze strony bohaterek. Dzięki takiemu zabiegowi w mandze cały czas utrzymuje się klimat tajemniczości, który bardzo powoli jest rozwiewany. Całości dopełnia szczypta naprawdę dobrego humoru, która świetnie wpasowuje się w klimat tytułu.

Rysunki w mandze prezentują się poprawnie, nie ma jednak tutaj mowy o czymś oszałamiającym i mocno zapadającym w pamięć. Postacie są wyraziste a ich styl rysowania, ma w sobie pewien urok, tam gdzie ma dominować mrok i strach, jest on wyraźnie wyczuwalny. Nieźle prezentują się nawet tła, które w odpowiednich kadrach są pełne szczegółowości i głębi. Dużą zaletą tytułu są wyraziste i kolorowe obwoluty, które od razu wpadają w oko.

Cała recenzja na stronie: PopKulturowy Kociołek

https://gameplay.pl/news.asp?ID=116721

Sam pomysł na mangę jest tak absurdalny i zarazem ciekawy, że nie można napisać o nim złego słowa. Zamysł połączenie licealistek i apokalipsy zombie już wcześniej pojawił się na naszym rynku, więc nie można powiedzieć, że jest to powiew świeżości, jeśli chodzi o japoński komiks. Tym razem całość zaprezentowane jest jednak inaczej, z wyraźnie mniejszą ilością dorodnych...

BASTION

„Szkolne życie!” nabiera tempa! Drugi tom przynosi sporo zmian, porzucone zostają (przynajmniej na pewien czas) mury placówki, a także na scenie pojawia się nowa bohaterka. Przede wszystkim jednak manga oferuje dużą porcję słodyczy i solidną ilość mrocznych scen grozy. Gotowi na apokalipsę w towarzystwie wielkookich dziewczyn?

Prywatne liceum Megurikaoka to miejsce, w którym można by przeżyć koniec świata. Rozległy teren, własny system solarny, znajdujący się na dachu ogródek, w którym można hodować warzywa i owoce, bogato wyposażony szkolny sklepik, pełna książek i mang biblioteka… Nic dziwnego, że to tutaj apokalipsę zombie przeżyły trzy nastolatki, Yuki, Rii i Kurumiś. Pierwsza z nich żyje jednak w swoim własnym świecie, wierzy, że wszystko nadal toczy się normalnym rytmem, a to, że mieszkają w szkole, to część obowiązków klubu. Nawet w żywych trupach dostrzega innych uczniów, a na dodatek rozmawia z urojoną nauczycielką Sakurą, której już dawno nie ma na tym świecie. Jednakże jej przyjaciółki potrafią poradzić sobie w tej nowej rzeczywistości i bronić jej przed zagrożeniem. Teraz jednak może nie być tak łatwo. W sklepiku zaczyna brakować niektórych produktów, we trzy muszą więc opuścić mury liceum i wybrać się do centrum handlowego. Zdobywają samochód i wyruszają w głąb opustoszałego miasta. Odwiedzają dom jednej z nich, a wreszcie trafiają do celu, ale co tam na nie czeka?

To nie jest wybitna manga, ale zabawa jaką oferuje – szczególnie dla miłośników opowieści grozy, którzy znajdą tutaj wiele odwołań do kultowych dzieł – jest po prostu znakomita. Słodycz bohaterek (szczególnie aż przesłodzonej Yuki) połączona z horrorem (może nie jakoś szczególnie krwawym, ale jednak) daje ciekawy efekt. Drugi tom tej historii mocno dowołuje się do dzieł Gerge’a Romero, a wśród innych znajomych elementów znalazła się jedna z najsłynniejszych powieści postapokaliptcyznych, czyli „Bastion” Stephena Kinga czytany przez jedną z bohaterek.

Co jest największą zaletą „Szkolnego życia”? Przede wszystkim lekkość tej mangi. Przygody Yuki i spółki czyta się niesamowicie szybko i z całkiem sporą dozą przyjemności. Nie jest to też wcale głupia historyjka, jak można by sądzić po samym opisie jej zawartości. I chociaż przede wszystkim spodoba się ona męskiemu gronu (łatwo domyślić się dlaczego ;) ),nie wątpię także, że i czytelniczki znajdą tu coś dla siebie. Dlatego też jeśli lubicie lekkie, zabawne, ale nastrojowe opowieści grozy dla starszej młodzieży, „Szkolne życie” to propozycja, którą mogę Wam polecić.

Recenzja opublikowana na moim blogu http://ksiazkarnia.blog.pl/2017/08/10/szkolne-zycie-2-sadoru-chiba-norimitsu-kaihou-nitroplus/

BASTION

„Szkolne życie!” nabiera tempa! Drugi tom przynosi sporo zmian, porzucone zostają (przynajmniej na pewien czas) mury placówki, a także na scenie pojawia się nowa bohaterka. Przede wszystkim jednak manga oferuje dużą porcję słodyczy i solidną ilość mrocznych scen grozy. Gotowi na apokalipsę w towarzystwie wielkookich dziewczyn?

Prywatne liceum Megurikaoka to...

I lekki wątek ecchi, ale to chyba dlatego że jest autor nie autorka. Poza tym wszystkie mają mundurek szkolny Mugen.

I lekki wątek ecchi, ale to chyba dlatego że jest autor nie autorka. Poza tym wszystkie mają mundurek szkolny Mugen.