Klasyka komiksu, do której dopiero teraz dotarłam. Dwie ostatnie historię oceniam najwyżej. Całość również dobrze się broni. Tych trzech cudnych postaci nie można nie lubić!

Klasyka komiksu, do której dopiero teraz dotarłam. Dwie ostatnie historię oceniam najwyżej. Całość również dobrze się broni. Tych trzech cudnych postaci nie można nie lubić!

Komiksowa wersja popularnego serialu animowanego emitowanego w latach 1998-2005 na kanale Cartoon Network. Tytułowe Atomówki do trójka małych dziewczynek o nadludzkich zdolnościach, które wykorzystują swoje moce, by walczyć z przestępcami i pomagać ludziom. Omawiany tu tom zbiera pierwsze cztery zeszyty serii wydawanej przez DC Comics, a także dwa zeszyty serii „Cartoon Network Presents”. Każdy zeszyt to inna historia.

Pierwsza opowieść to starcie z jednym z najbardziej klasycznych przeciwnikiem bohaterek – Mojo Jojo. Większa część zeszytu to przede wszystkim mało pomysłowa walka, która po pewnym czasie robi się dosyć nużąca. Bardziej ciekawe są początek i zakończenie historii, gdzie burmistrz wzywa Atomówki do pomocy przy pewnym problemie. Warto wspomnieć, że zeszyt ten nawiązuje do popularnych swego czasu reklam ciasteczek w komiksach superbohaterskich.

Drugi zeszyt to z kolei bardziej przyziemna sytuacja – pobyt dziewczynek w przedszkolu. Czytelnik obserwuje tu głównie kłótnie bohaterek dotyczące rysunku, jaki mają wykonać. Podkreśla to świetnie różnice w ich charakterach. Historia jest bardzo zabawna i prawdziwa, jeśli ktoś pamięta swoje dzieciństwo czy sam ma dzieci w wieku przedszkolnym.

Następna opowieść skupia się na opiece bohaterek nad pewną wiewiórkę. Tutaj można dostrzec pewien wymiar edukacyjny – młody czytelnik może nauczyć się odpowiedzialności w związku z posiadaniem zwierzęcia. Przy okazji nie zapomina się tutaj, że wiewiórka jest tylko zwierzęciem i ma inną moralność czy priorytety niż ludzie.

Czwarta historia dotyczy konsekwencji nieszczęśliwej miłości. Miało to pokazać wagę uczuć, ale moim zdaniem całość wyszła za bardzo przesłodzona. Podobało mi się jednak dosyć sarkastyczne zakończenie.

Kolejny rozdział przedstawia popularny motyw w historiach superbohaterskich czyli przejęcie mocy przez zwykłych ludzi. Tym razem jednak niezwykłe zdolności zyskują wszyscy mieszkańcy Townsville. Świetnie zostaje tu pokazane, że sama moc to nie wszystko, a za wszystkim idzie jeszcze wielka odpowiedzialność. Szkoda, że bardziej nie pobawiono się tym konceptem ukazując codzienne życie przeciętnych obywateli z supermocami, ale przynajmniej podważono sens istnienia superbohaterów w tak skonstruowanym świecie.

Tom ten zamyka historia, gdzie dziewczynki otrzymują konsolę gier wideo, która zdaje się wpływać na prawdziwy świat. Ciekawym motywem było ukazanie trochę innych obliczy bohaterek – nareszcie nie muszą przejmować się konsekwencjami i mogą trochę poniszczyć miasto. Szkoda tylko, że sam problem został bardzo łatwo i przez to rozczarowująco rozwiązany.

Byłem bardzo zdziwiony, kiedy zorientowałem się, że w większości przypadków za rysunki w każdym zeszycie odpowiada inny artysta. Styl graficzny jest wszędzie identyczny i przypomina ten z serialu animowanego. Kreska jest bardzo uproszczona i uboga w szczegóły. Same postacie są rysowane karykaturalnie, a kadrowanie jest bardziej oryginalne jedynie w scenach akcji.

Osobiście uważam, że chyba nie jestem czytelnikiem docelowym tego komiksu. Serial „Atomówki” nigdy nie był moją ulubioną produkcją, a fabuła komiksu pomimo pewnych walorów edukacyjnych i paru udanych dowcipów nie przekonała mnie do dania kolejnej szansy animowanemu oryginałowi. Polecam głównie młodszemu czytelników czy osobom, które z nostalgią wspominają tę animację.

Komiksowa wersja popularnego serialu animowanego emitowanego w latach 1998-2005 na kanale Cartoon Network. Tytułowe Atomówki do trójka małych dziewczynek o nadludzkich zdolnościach, które wykorzystują swoje moce, by walczyć z przestępcami i pomagać ludziom. Omawiany tu tom zbiera pierwsze cztery zeszyty serii wydawanej przez DC Comics, a także dwa zeszyty serii „Cartoon...

Bójka, Bajka i Brawurka są postaciami rozpoznawalnymi i bardzo lubianymi (zasadniczo przez młodsze dzieci). Atomówki na dobre zadomowiły się w popkulturze. Głównie za sprawą serialu animowanego autorstwa Craiga McCrackena, który emitowany był na kanale Cartoon Network. Premiera pierwszego odcinka miała miejsce w listopadzie 1998 roku, emisję zakończono siedem lat później. Niedawno na małe ekrany trafił reboot składający się z 23 odcinków, które opowiadają nowe przygody trzech dziewczynek obdarzonych supermocą. W Polsce niewiele przed premierą pierwszego odcinka animacji Studio JG wypuściło na rynek komiks, w którym główne role grają słynne Atomówki.

Pierwszy tom - a mam nadzieję, że będą kolejne - składa się z sześciu epizodów. W każdym dziewczynki muszą uporać się z jakimś przeciwnikiem, który albo umyślił sobie zniszczyć miasto Townsville, albo skasować bohaterki. W komiksie spotykamy klasycznych, znanych z animacji, antagonistów Atomówek, pojawia się On – czyste wcielenie diabła oraz genialny małpiszon Mojo Jojo. Chociaż nie wszystkie fabuły wiążą się z bezpośrednią walką ze złem. Mój ulubiony epizod nosi tytuł Gdzie się podziała miłość? Opowiada on o chłopcu, który jest zakochany w Brawurce, ale ta odrzuca jego zaloty twierdząc, że miłość jest dla słabeuszy. On obdarza chłopca mocą kasowania (wysysania z ludzi) uczucia. Świat staje na głowie, do akcji znów muszą wkroczyć bohaterskie dziewczęta. Tylko że dla Brawurki nowa rzeczywistość nie jest problemem, jednak do czasu aż…

(...) Mimo budowania każdej opowieści na podobnym schemacie całość dobrze się czyta. Komiks nie nuży, akcja toczy się wartko niczym w rasowym superhero z udziałem Supermana czy Flasha.

Oczywiście nie należy zapominać, że album przeznaczony jest dla młodych czytelników, którzy dopiero ćwiczą się w samodzielnym czytaniu. To z myślą o nich w dymkach nie ma za dużo tekstu, a czcionka jest odpowiednio duża i wyraźna. Album można śmiało czytać także przedszkolakom, jestem pewien, że przypadnie im do gustu ze względu na dynamikę, humor i kolorystykę. No i dziewczynki są prawe, odważne oraz samodzielne. Nie da się ukryć – komiksowe Atomówki mają moc!

- - -
cały tekst można przeczytać tu:
https://dybuk.wordpress.com/2016/10/20/the-powerpuff-girls-classics-atomowki-tom-1/

Bójka, Bajka i Brawurka są postaciami rozpoznawalnymi i bardzo lubianymi (zasadniczo przez młodsze dzieci). Atomówki na dobre zadomowiły się w popkulturze. Głównie za sprawą serialu animowanego autorstwa Craiga McCrackena, który emitowany był na kanale Cartoon Network. Premiera pierwszego odcinka miała miejsce w listopadzie 1998 roku, emisję zakończono siedem lat później....

Ten komiks to jak powrót do przeszłości. Uwielbiałam atomówki, gdy byłam małą dziewczynką. Teraz, po latach, pokochałam je na nowo za sprawą komiksu. Świetnie było móc przeczytać o ich przygodach. Aż nabrałam ochotę, żeby znów obejrzeć kreskówkę.

Ten komiks to jak powrót do przeszłości. Uwielbiałam atomówki, gdy byłam małą dziewczynką. Teraz, po latach, pokochałam je na nowo za sprawą komiksu. Świetnie było móc przeczytać o ich przygodach. Aż nabrałam ochotę, żeby znów obejrzeć kreskówkę.

W dzieciństwie nie obejrzałam zbyt wielu odcinków "Atomówek", a wszytko za sprawą tego, że nie nie byłam szczęśliwą posiadaczką kanału Cartoon Network. Sam komiks jednak mnie kupił, a właściwie sprawił, że to ja go kupiłam. Spowodował, że zatęskniłam za tą mało mi znaną kreskówką, wzbudził we mnie chęć do nadrobienia zaległości. A wszystko za sprawą trzech uroczych dziewczynek - Bajce, Bójce i Brawurce, które ratują swoje miasto przed złem i występkiem.
Komiks składa się z 6 historyjek. W każdej mamy do czynienia z innego rodzaju złem zagrażającym miastu. To chyba najbardziej mi się podobało. Każda historia, mimo że schematyczna, jest oryginalna, niepodobna do poprzedniej. W każdej mamy okazję się przekonać, czy po raz kolejny zło i występek będą musiały ustąpić atomowej sile Atomówek.
Najbardziej urzekła mnie historia pt. "Naprzód, Wiewióreczko". Poznajemy w niej przeuroczego Wzdrygusia, który w wyniku splotu pewnych wydarzeń, staje się Super Wiewiórką i broni Townsville razem z dziewczynkami.
Podsumowując, bardzo polecam zapoznanie się z tym komiksem, zwłaszcza fanom kreskówki. :)

W dzieciństwie nie obejrzałam zbyt wielu odcinków "Atomówek", a wszytko za sprawą tego, że nie nie byłam szczęśliwą posiadaczką kanału Cartoon Network. Sam komiks jednak mnie kupił, a właściwie sprawił, że to ja go kupiłam. Spowodował, że zatęskniłam za tą mało mi znaną kreskówką, wzbudził we mnie chęć do nadrobienia zaległości. A wszystko za sprawą trzech uroczych...

Urocze. Nigdy nie oglądałam bajki (rodzice mi zabraniali) a dzięki komiksowi nabrałam na to ochoty. :D

Urocze. Nigdy nie oglądałam bajki (rodzice mi zabraniali) a dzięki komiksowi nabrałam na to ochoty. :D