Super do momentu rozwiązania zagadki. Końcówka mi się totalnie nie podobała.

Super do momentu rozwiązania zagadki. Końcówka mi się totalnie nie podobała.

Christopher Lash prowadzący prywatną praktykę po zakończeniu kariery w FBI zostaje zatrudniony przez właściciela największej agencji matrymonialnej aby wyjaśnił przyczyny samobójstwa skojarzonej przez agencję pary. Wraz z nim poznajemy tajniki kojarzenia par przez superinteligentny komputer.
Czytałam to już kiedyś, lecz lubię czasem wracać do dobrych pozycji ulubionych autorów- wówczas książka wydawała się bardziej fantastyczna, po kilkunastu latach staje się bardziej bliższa rzeczywistości. Nadal jednak jest to świetny thriller, który na pewno nie znudzi czytelnika.

Christopher Lash prowadzący prywatną praktykę po zakończeniu kariery w FBI zostaje zatrudniony przez właściciela największej agencji matrymonialnej aby wyjaśnił przyczyny samobójstwa skojarzonej przez agencję pary. Wraz z nim poznajemy tajniki kojarzenia par przez superinteligentny komputer.
Czytałam to już kiedyś, lecz lubię czasem wracać do dobrych pozycji ulubionych...

Co prawda rozwiązanie całej intrygi można przewidzieć już na po kilku stronach, za to w zamian otrzymujemy kunsztownie skonstruowany obraz świata, porywający w swoje kuszące objęcia również już na samym wstępie.

Co prawda rozwiązanie całej intrygi można przewidzieć już na po kilku stronach, za to w zamian otrzymujemy kunsztownie skonstruowany obraz świata, porywający w swoje kuszące objęcia również już na samym wstępie.

Czy człowiek czy komputer lepiej oszacuje czy dwoje ludzi do siebie pasuje IDEALNIE ;) ?

Czy człowiek czy komputer lepiej oszacuje czy dwoje ludzi do siebie pasuje IDEALNIE ;) ?

Akcja wartka, kilka zwrotów, dobrze się czyta.

Akcja wartka, kilka zwrotów, dobrze się czyta.

Przerażający obraz do jakiego stopnia za pomocą techniki, można inwigilować człowieka (napisana w 2004 r.).
Tutaj super komputer pomaga dobrać idealne pary. Dwie z nich giną - morderstwo, czy samobójstwo ? Gdy wydawało mi się, że będzie to klasyczny kryminał, to autor poleciał najpierw w stronę Bonda, a później papki (jak dla mnie - starucha) techniczno - komputerowej.
Niemniej były momenty trzymające w napięciu i ogólnie nie wiało nudą, więc rzecz gustu.

Przerażający obraz do jakiego stopnia za pomocą techniki, można inwigilować człowieka (napisana w 2004 r.).
Tutaj super komputer pomaga dobrać idealne pary. Dwie z nich giną - morderstwo, czy samobójstwo ? Gdy wydawało mi się, że będzie to klasyczny kryminał, to autor poleciał najpierw w stronę Bonda, a później papki (jak dla mnie - starucha) techniczno - komputerowej....

Solidna powieść, trzyma w napięciu, ciekawy koncept plus trudno się domyślić zakończenia. Nie przewróciła na tyle moich flaków, żeby wkładać ją na półkę ulubionych, ale spędziłem z nią kilka przyjemnych wieczorów.

Solidna powieść, trzyma w napięciu, ciekawy koncept plus trudno się domyślić zakończenia. Nie przewróciła na tyle moich flaków, żeby wkładać ją na półkę ulubionych, ale spędziłem z nią kilka przyjemnych wieczorów.

Ciekawa fabuła, akcja wartko się toczy, nie ma tu czasu na nudę. Lincoln Child stworzył wizję idealnego "biura matrymonialnego" przyszłości, gdzie pary dobierane są nie tylko na podstawie wspólnych zainteresowań, ale w oparciu o szereg szczegółowych badań. Wyniki takiego doboru są wysoce skuteczne, a skojarzone pary wydają się być idealnie dobrane. Problem zaczyna się kiedy te idealne pary zaczynają popełniać samobójstwa. Z pomocą przychodzi agent Lash i poprzez pełne zwrotów akcji śledztwo prowadzi czytelnika ku rozwiązaniu zagadki.
Książka zaciekawi z pewnością fanów "Kodu Leonarda da Vinci" czy też "Ewangelii krwi".

Ciekawa fabuła, akcja wartko się toczy, nie ma tu czasu na nudę. Lincoln Child stworzył wizję idealnego "biura matrymonialnego" przyszłości, gdzie pary dobierane są nie tylko na podstawie wspólnych zainteresowań, ale w oparciu o szereg szczegółowych badań. Wyniki takiego doboru są wysoce skuteczne, a skojarzone pary wydają się być idealnie dobrane. Problem zaczyna się kiedy...

To zdaje się druga powieść napisana samodzielnie przez Lincolna Childa, bez udziału Douglasa Prestona. W egzemplarzu, który wpadł mi w ręce, autor zamieścił zresztą podziękowania dla tego ostatniego, za wspieranie go w tym przedsięwzięciu.
Jest, jak można było się spodziewać, stylowo podobna do powieści, pisanych w duecie. Mamy dokładnie przygotowane tło – choć już nie tak drobiazgowo, mamy dreszczyk niepewności, bohatera, który musi rozwikłać niebezpieczną zagadkę i niewielkie grono podejrzanych. Powieść sensacyjna, ale czyta się ją jak kryminał.

A o czym jest? Otóż, tytułowy „Eden” to korporacja, zajmująca się kojarzeniem małżeństw. Ale nie w zwyczajny, stosowany przez biura matrymonialne sposób, tylko przy wykorzystaniu bardzo skomplikowanego algorytmu i na podstawie drobiazgowo zebranych danych o kandydatach. Firma działa bardzo skutecznie, tworząc autentycznie szczęśliwe związki. I nagle w jednym z nich zdarza się niewytłumaczalna tragedia, której przyczyny nie potrafią znaleźć najlepsi specjaliści firmy. Proszą więc o pomoc psychiatrę z zewnątrz, doktora Lasha, który poprowadzi nas przez meandry akcji.

Plusem jest sama zagadka. Nie jest może trudna do odgadnięcia, ale za to dobrze ukryta między domysłami głównego bohatera. Również na plus zaliczam odejście od pewnego schematu, który duet Preston-Child stosował od dłuższego czasu, w wielu powieściach, a który pozwalał w miarę szybko przewidzieć, który z bohaterów jest źródłem kłopotów. Tutaj, choć istnieją pewne elementy tego wzoru, nie jest on odbiciem przez kalkę. Również na plus zaliczam autorowi fakt, że oparł się pokusie stworzenia prostej dla laika protezy świata wirtualnego, co często występuje w powieściach, w których akcji wykorzystuje się superkomputery. Minusem – trochę zbyt gładkie moim zdaniem zakończenie, o którym jednak nic więcej nie powiem.

W sumie, uważam powieść za udany thriller, nie pozbawiony pewnej dozy humanizmu.

To zdaje się druga powieść napisana samodzielnie przez Lincolna Childa, bez udziału Douglasa Prestona. W egzemplarzu, który wpadł mi w ręce, autor zamieścił zresztą podziękowania dla tego ostatniego, za wspieranie go w tym przedsięwzięciu.
Jest, jak można było się spodziewać, stylowo podobna do powieści, pisanych w duecie. Mamy dokładnie przygotowane tło – choć już nie tak...

Lincoln Child jako osobny pisarz jest twórcą nierównym. Wraz z Douglasem Prestonem tworzy lubianą przeze mnie serię o pewnym agencie specjalnym FBI.
Problemem jest natomiast każda jego pojedyncza książka. Jest ona jak (idąc za Gumpem) pudełko czekoladek i nigdy nie wiesz co ci się trafi.
Eden na tle jego twórczości wypada znakomicie. Powieść czyta się szybko, mamy ciekawą intrygę, kilka zagadek, zwroty akcji i świetne wciągające tempo. Nie nudziłem się ani przez chwilę podczas czytania. Dobry thriller, który przyjemnie czysta się wieczorem. Zdecydowanie najlepsza z powieści jakie samodzielnie napisał i które do tej pory przeczytałem.

Lincoln Child jako osobny pisarz jest twórcą nierównym. Wraz z Douglasem Prestonem tworzy lubianą przeze mnie serię o pewnym agencie specjalnym FBI.
Problemem jest natomiast każda jego pojedyncza książka. Jest ona jak (idąc za Gumpem) pudełko czekoladek i nigdy nie wiesz co ci się trafi.
Eden na tle jego twórczości wypada znakomicie. Powieść czyta się szybko, mamy ciekawą...