Ależ się ten numer błyskawicznie zestarzał. Serial "Jonathan Strange & Mr Norrell" gdzieś tam przeleciał, chyba nawet nie zahaczając o nasze media. Dywagacje o kierunkach rozwoju DC Comics i Marvela są już nieaktualne. Relacje z dawno zapomnianych konwentów to czysta archeologia. Sposób przyznawania Zajdli nadal budzi emocje, ale już mniejsze, bo wszyscy przywykli, że otrzymanie nagrody wiąże się z wciąż malejącym prestiżem. Promowany przez rozmowę i recenzję Piotr Patykiewicz kilka lat temu zamilkł. John Boorman nic już nie kręci. Zostaje rozmowa z Tedem Chiangiem, krótkie wspomnienie Pilipiuka ze Szmulek i przypomnienie prozy Teodora Tripplina. Oraz cztery teksty literackie, nie żeby szczególnie wysokich lotów.

"Zostań jeszcze trochę" Jędrzeja Szlachetki proponuje nie do końca jasny koncept odejścia boga, co wiąże się z pewnymi zawirowaniami w konsystencji rzeczywistości. "Za wolność waszą" Adama Podlewskiego to z kolei krótki, ale robiący wrażenie tekst ze wspomaganiem powstańczych walk przez przejmujących kontrolę nad powstańcami graczy komputerowych, mających wdrukowane nawyki pola bitwy. Do kompletu dochodzi "Konrad" Macieja Maciejewskiego, oparty na dobrym pomyśle (wątpliwości nt. realności naszego świata),ale zbędnie rozciągnięty i przez większość fabuły niezbyt ciekawy, między innymi dzięki fatalnie koślawym rysunkom. Stawkę zamyka pierwsza część powieści "Oko Cyklonu" Pawła Majki, trochę odstręczająca toporną psychologią postaci i nadmierną dawką niesłużącego niczemu detalu.

Jak na mój gust - jak dotąd nie miało się do czynienia z tym numerem "Smokopolitana", to obecnie nie ma co już brać go do ręki.

Ależ się ten numer błyskawicznie zestarzał. Serial "Jonathan Strange & Mr Norrell" gdzieś tam przeleciał, chyba nawet nie zahaczając o nasze media. Dywagacje o kierunkach rozwoju DC Comics i Marvela są już nieaktualne. Relacje z dawno zapomnianych konwentów to czysta archeologia. Sposób przyznawania Zajdli nadal budzi emocje, ale już mniejsze, bo wszyscy przywykli, że...

Wydaje mi się, że projekt "Smokopolitan" to przedsięwzięcie warte niezwykłej uwagi. Dlaczego? Bo mimo że nie mam ogromnie dużo wspólnego z fantastyką, a na konwentach bywam od przypadku, to numer 2. wciągnąłem za jednym zamachem, choć miałem go jedynie "przejrzeć". Opowiadania prezentują przyzwoity poziom (choć raczej żadne nie powala i nie zapamiętam na dłużej),a różnorodność artykułów sprawia, że każdy powinien znaleźć coś dla siebie (gry, literatura, recenzje, wspomnienia). Mnie niezwykle przypadły do gustu wypowiedzi polskich pisarzy na temat nagród literackich na polskim rynku, wywiad z Tedem Chiangiem i literackie wykopaliska - artykuł o polskim pisarzu fantastycznym z XIX wieku. Dla konwentowiczów jest to czasopismo obowiązkowe, dla fantastów przyjemna lektura, a dla całej reszty potencjalnych czytelników przede wszystkim wartościowy będzie mocno literacki profil periodyku. Wierzę, że kolejny numer będzie jeszcze ciekawszy, a ja już ustawiam się w kolejce po niego.

Wydaje mi się, że projekt "Smokopolitan" to przedsięwzięcie warte niezwykłej uwagi. Dlaczego? Bo mimo że nie mam ogromnie dużo wspólnego z fantastyką, a na konwentach bywam od przypadku, to numer 2. wciągnąłem za jednym zamachem, choć miałem go jedynie "przejrzeć". Opowiadania prezentują przyzwoity poziom (choć raczej żadne nie powala i nie zapamiętam na dłużej),a...