Ernesto

Ceiba, brama do Królestwa Zmarłych
„Kuba, wyspa jak wulkan gorąca” - ten fragment tekstu piosenki autorstwa Zygmunta Sztaby przychodzi nam na myśl, kiedy tylko pomyślimy o magicznej Hawanie i Hemingway`u, kolonialnym Cienfuegos czy wypoczynku w Varadero. Tak naprawdę jednak prawdziwe życie na Kubie dalekie jest od sielanki stworzonej na potrzeby turystów, choć bez wątpienia nawet lokalny koloryt i trudności egzystencji w tym wyspiarskim państwie, mają swój nieoczywisty czar i urok. Przesiąknięta smakami, zapachami i kolorami Kuba, ze swoimi wierzeniami i przesądami, ze skomplikowaną historią i kontrowersyjnym bohaterem Che Guevarą, stała się miejscem, w którym swoją wyjątkową historię osadziła Joanna Rajch.
Nie jest to już pierwsza książka autorki, której akcja rozgrywa się w dalekich krajach, a sama powieść zrodzona jest z miłości do podróży, zmysłu obserwacji i umiejętności słuchania. Jest to książka na tyle wyjątkowa, że odsłania przed nami choćby szczegóły życia i politycznej kariery Che Guevary, wciąż obecne na wyspie wierzenia ludu Joruba czy szarą rzeczywistość będącą udziałem mieszkańców Kuby.
Mowa tu o powieści „Ernesto”, która nie tylko zabiera nas na wspaniałą, choć i bolesną wyprawę, ale odkrywa przed nami wiele kubańskich legend, w tym tych związanych ze zwierzętami, a także uwrażliwia nas na jego nieoczywiste piękno. To książka nie tylko dla osób, które miały to szczęście, by Kubę odwiedzić i nie dały się zamknąć w hotelach będących enklawą luksusu i przykładem nierealnego świata, ale i dla tych, którzy podróż tam planują, bądź też z różnych przyczyn na Kubę nie dotrą. Za wyjątkowością tej powieści przemawia nie tylko sama fabuła, ale przywodzący na myśl poezję język, plastyczne opisy oraz pobudzające wyobraźnię zdjęcia, jak choćby to, na którym widnieje chłopiec w koszulce z Che Guevarą.
Właśnie o takiej koszulce marzy Ernesto, chłopiec będący synem bogini Yemaya, królowej oceanu. Tak naprawdę został on podrzucony jako noworodek Rosie Sanchez, staruszce, która przez wiele lat pracowała w Hawanie jako pielęgniarka. Być może to zadecydowało o tym, że kobieta znalazła na terenie swojej posiadłości dziecko, a być może fakt, iż mimo upływu lat ludzie wciąż zwracali się do niej z prośbą o pomoc. Niezależnie od pobudek, którymi kierowali się rodzice malca, Rosa postanowiła wychować go na odważnego mężczyznę, takiego, jakim był Che Guevara. To właśnie po tym człowieku-legendzie, napiętnowanym przez USA, a wielbionym przez wielu ubogich mieszkańców Ameryki Południowej, Ernesto zyskał imię.
Ale Rajch przybliża nam nie tylko historię porzucenia Ernesto i jego codziennego życia. Poznajemy zawiłą historię polityczną kraju, wędrujemy po pięknej Starej Hawanie, mijając restaurację, w której Ernest Hemingway pijał swoje daikiri, wyruszamy w rejs śladem delfinów czy poznajemy wstrząsającą historię Eliana Gonzaleza. Wszystko to przy szumie ceiby, świętego drzewa ludu Joruba oraz głosach wydawanych przez waleni, a także opowieści o Marisie, wyznawczyni afrokubańskiej religii i kapłance znachorów, o Pablo i jego żonie, samotnych po wyjeździe córki i wnuczki do Miami, o Gregorio Fernandezie, rybaku do którego lgnął mały Ernesto i w końcu o smutnej Izabel, pracownicy uczelni, córce niejakiego doktora Raula Ramireza.
„Ernesto” to jedna z tych publikacji, których długo się nie zapomina, które zaskakują od pierwszych stron brakiem schematu i nieoczywistymi splotami wydarzeń. Z pewnością jest to powieść dla osób wrażliwych, osób, którzy otworzą swoje serca i umysły przed historiami, legendami, miejscowymi wierzeniami, którzy odnajdą się w wyjątkowym klimacie książki Rajch. Jestem też przekonana, że ktokolwiek sięgnie po publikację, na tej tylko książce autorki nie poprzestanie.

Recenzja znajduje się na stronie www.qulturaslowa.pl

Ceiba, brama do Królestwa Zmarłych
„Kuba, wyspa jak wulkan gorąca” - ten fragment tekstu piosenki autorstwa Zygmunta Sztaby przychodzi nam na myśl, kiedy tylko pomyślimy o magicznej Hawanie i Hemingway`u, kolonialnym Cienfuegos czy wypoczynku w Varadero. Tak naprawdę jednak prawdziwe życie na Kubie dalekie jest od sielanki stworzonej na potrzeby turystów, choć bez wątpienia...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kolejna już pozycja szczecińskiej autorki i kolejna godna powodzenia. Tym razem przenosimy się w świat magii i gorąca Kuby. Wyspa pełna tajemnic, ludzkich żyć, które zupełnie niespodziewanie się ze sobą przeplatają i małego chłopca - Ernerto, który jest chłopcem wyjątkowym...
Jak w każdej książce Joanny Rajch natrafimy tu na niemal poetycki nastrój, oniryzm, magię, realia wyjątkowego miejsca (w tym wypadku Kuby) i złożone postaci. Nie można zapomnieć o pięknych zdjęciach, ilustrujących książkę i przybliżających nam tę egzotyczną wyspę.

Kolejna już pozycja szczecińskiej autorki i kolejna godna powodzenia. Tym razem przenosimy się w świat magii i gorąca Kuby. Wyspa pełna tajemnic, ludzkich żyć, które zupełnie niespodziewanie się ze sobą przeplatają i małego chłopca - Ernerto, który jest chłopcem wyjątkowym...
Jak w każdej książce Joanny Rajch natrafimy tu na niemal poetycki nastrój, oniryzm, magię, realia...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Fabuła nie odbiega daleko od baśni. Historia jest dość rozbudowana, jak na tak małą objętość tekstu. Porusza wiele aspektów kultury i krajobrazu Kuby, o których w mojej stereotypowej wizji tego kraju nic nie wiedziałam. Czyta się ją lekko i na ostatku pozostawiam nam leciutkie uczucie niedosytu, jakby historia za szybko się potoczyła i zakończyła.

Pełna recenzja książki na stronie:
http://moznaprzeczytac.pl/ernesto-joanna-rajch/

Fabuła nie odbiega daleko od baśni. Historia jest dość rozbudowana, jak na tak małą objętość tekstu. Porusza wiele aspektów kultury i krajobrazu Kuby, o których w mojej stereotypowej wizji tego kraju nic nie wiedziałam. Czyta się ją lekko i na ostatku pozostawiam nam leciutkie uczucie niedosytu, jakby historia za szybko się potoczyła i zakończyła.

Pełna recenzja książki na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Moja kolejna literacka przygoda z twórczością szczecińskiej pisarki Joanny Rajch to piękna i magiczna opowieść o miłości, poświęceniu i historii gmatwającej ludzkie losy, ale również o niezwykłej Hawanie i...delfinach. Powieść "Ernesto", która otwiera przed czytelnikami bramę do egzotyki, tajemnic zaklętych w korzeniach starych drzew, muzyki i przyrody skąpanej w promieniach gorącego słońca.

"Ernesto" jest książką, którą należy smakować powoli i delikatnie. Pozwolić, by zawładnęła naszą wyobraźnią, spróbować podążyć śladami jej bohaterów. Jeśli pozwolimy jej na to chętnie zabierze nas na daleką wyspę, na Kubę. A tam pewnego dnia po zachodzie słońca spotkamy samotnie żyjącą kobietę, Rosę Sanchez. Gdy wsłuchując się w delikatny śpiew wiatru prosto znad oceanu usłyszała ona jeszcze jeden, bardzo cichy dźwięk. Kwilenie podrzuconego dziecka. To chłopczyk, któremu nada imię Ernesto, otoczy opieką i miłością, zostanie ukochaną i najlepszą na świecie babcią.

Rosa jest wyjątkowa, snuje opowieści u stóp ceiby, świętego drzewa ludu Joruba, którego wierzenia wciąż obecne są na Kubie. U jej boku chłopczyk dorasta żyjąc w zgodzie z naturą i prastarą religią (kult santeria). Przyjaźni się z delfinami, ucząc się od nich odwagi i zwinności.
Nie przypadkiem mały podrzutek nosi imię Ernesto. To imię ukochanego przez Kubańczyków rewolucjonisty Che Guevary. Jego duch unosi się na kartach powieści, która opowiada o trudnych losach ludzi, którym historia krzyżowała plany. Spogląda ze ściennych malowideł, ubrań i widokówek.
Zestawienie Ernesto - chłopca i Ernesto - bojownika i bohatera pozwala zastanowić się nad zmiennością ludzkiego życia, wpływem historii i ludzi, którzy pojawiają się na naszej drodze.

"Ernesto" to nastrojowa opowieść o ludziach, którzy poszukiwali szczęścia i miłości, tęsknili za "normalnością" bez specjalnego pozwolenia rządu. To również wędrówka ulicami Hawany, podglądanie wnętrz kamienic i kawiarni, na przykład tej, w której Ernest Hemingway pił swoje ulubione drinki i tworzył niezapomniane dzieła. To trzeci Ernesto występujący w książce Joanny Rajch. Jemu również poświęciła dużą uwagę.

"Ernesto" to słowa, melodie, dźwięki i obrazy. Świetnie zagrane, namalowane i opowiedziane. Piękna i niezapomniana powieść wzbogacona zdjęciami Dariusza Piotrowskiego.
Warto wybrać się w wyjątkową podróż mając za przewodnika pisarkę i podróżniczkę. Polecam tę wyprawę.

Moja kolejna literacka przygoda z twórczością szczecińskiej pisarki Joanny Rajch to piękna i magiczna opowieść o miłości, poświęceniu i historii gmatwającej ludzkie losy, ale również o niezwykłej Hawanie i...delfinach. Powieść "Ernesto", która otwiera przed czytelnikami bramę do egzotyki, tajemnic zaklętych w korzeniach starych drzew, muzyki i przyrody skąpanej w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Polecam wywiad z autorką:
http://www.szczecinczyta.pl/kuba-wyspa-tajemnicza-rozmowa-z-joanna-rajch/

Polecam wywiad z autorką:
http://www.szczecinczyta.pl/kuba-wyspa-tajemnicza-rozmowa-z-joanna-rajch/

Pokaż mimo to

Piękna, poruszająca opowieść. Wciąga bez reszty w swój zmysłowy świat. Kuba, jakiej dotąd nie znałem. Książka, która wywrała na mnie duże wrażenie. Polecam.

Piękna, poruszająca opowieść. Wciąga bez reszty w swój zmysłowy świat. Kuba, jakiej dotąd nie znałem. Książka, która wywrała na mnie duże wrażenie. Polecam.

Pokaż mimo to