Zimny ogień

Uczciwie powiem, że ta książka mnie wymęczyła. Mam za sobą parę wymagających lektur, chciałem sobie wrzucić na warsztat coś niespecjalnie wymagającego, odmóżdżającego przed następną serią ambitniejszych dzieł ;) Miałem coś takiego w szafie, nie wiem nawet skąd, nie pamiętam czy czytałem... I nie okazało się to ani lekkie, ani przyjemne. Z niespecjalnie obszerną książką walczyłem (dosłownie) ponad tydzień, a to tylko dlatego, że nie lubię porzucać lektur w połowie (chyba, że się okażą totalnie złe, a ta taka nie była).
Generalnie, pierwsza część jako taka, druga to jakiś pseudofilozoficzno-teologiczny bełkot (sorry, ale Platonem to Koontz nie jest...), generalnie ratuje powieść ostatnia część, jakieś 40 stron z ponad 500. Nie jest to najwybitniejsze dokonanie pisarza (a może już po prostu mi się gust zmienił, i z wszelakich Koontzów, Mastertonów itp. po prostu wyrosłem)...
Nie mogę polecić, odradzać też nie będę. Ta powieść jest jak najtańsze piwo z Biedronki: da się wypić jak nie ma nic innego pod ręką, ale jak się ma wybór i pieniądze to lepiej kupić coś z porządnego browaru ;)

Uczciwie powiem, że ta książka mnie wymęczyła. Mam za sobą parę wymagających lektur, chciałem sobie wrzucić na warsztat coś niespecjalnie wymagającego, odmóżdżającego przed następną serią ambitniejszych dzieł ;) Miałem coś takiego w szafie, nie wiem nawet skąd, nie pamiętam czy czytałem... I nie okazało się to ani lekkie, ani przyjemne. Z niespecjalnie obszerną książką...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bohaterem tej powieści jest Jim Ironheart który ratuje małe dziecko od kół nadjeżdżającego samochodu. Dziennikarka Holly Thorne, która przypadkiem widziała to całe zdarzenie pragnie się czegoś o nim dowiedzieć. Szukając informacji o nim dowiaduje się, że nie pierwszy raz dokonał takich bohaterskich rzeczy. Dlatego chcę przeprowadzić z nim wywiad, ale to przerasta jej oczekiwania i może być dla niej niebezpieczeństwem.
Fabuła na plus. Ciekawa i potrafi wciągnąć czytelnika, gdyż akcja jak w większości dzieł Koontza stopniowana, budująca napięcie. Główni bohaterowie interesujący. Holly jako dziennikarka jest inteligenta, dążąca do celu "po trupach", byleby tylko zdobyć potrzebne informacje, ale nie przekracza pewnych granic. Jim natomiast wydaję się być na początku zagubiony i nie wie skąd ma ten dar jasnowidzenia, wiedząc kiedy będzie zdarzenie gdzie musi interweniować, żeby ocalić życie drugiego człowieka. Relacja między tymi postaciami też wypada dobrze. Kolejnym plusem jest fakt, że nie ma tutaj przeciwnika z którym walczyli by nasi bohaterowie, tylko próba wyjaśnienia dlaczego to Jim musi ratować te a nie inne osoby i dlaczego.
Z minusów to postać Holly Thorne jest za bardzo eksploatowana i w pewnym momencie jest jej za dużo oraz fakt, że inni bohaterowie tylko przemykają i nic nie wnoszą do powieści. No i zakończenie w porównaniu do reszty powieści wypada zbyt przeciętnie.
Podsumowując: Fani Koonzta nie będą zawiedzeni a inni po tej lekturze zapewne będą sięgać po inne utwory tego autora.

Bohaterem tej powieści jest Jim Ironheart który ratuje małe dziecko od kół nadjeżdżającego samochodu. Dziennikarka Holly Thorne, która przypadkiem widziała to całe zdarzenie pragnie się czegoś o nim dowiedzieć. Szukając informacji o nim dowiaduje się, że nie pierwszy raz dokonał takich bohaterskich rzeczy. Dlatego chcę przeprowadzić z nim wywiad, ale to przerasta jej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dobre momenty były, ale tylko momenty.

Dobre momenty były, ale tylko momenty.

Pokaż mimo to

Książka na początku wydała się być zwykłym kryminałem z dodatkiem fantastyki. Jednak z rozwijającą się akcja zaczęły wplatać się wątki psychologiczne. Ostatecznie czytałam w pośpiechu, żeby dowiedzieć jak się skończy. Zakończenie było rewelacyjne!


"-Jak to się dzieje? W jaki sposób tworzę sobie całkowicie nową przeszłość, taką, która mi odpowiada?
-To samoobrona."

Książka na początku wydała się być zwykłym kryminałem z dodatkiem fantastyki. Jednak z rozwijającą się akcja zaczęły wplatać się wątki psychologiczne. Ostatecznie czytałam w pośpiechu, żeby dowiedzieć jak się skończy. Zakończenie było rewelacyjne!


"-Jak to się dzieje? W jaki sposób tworzę sobie całkowicie nową przeszłość, taką, która mi odpowiada?
-To samoobrona."

Pokaż mimo to

Rewelacyjna pierwsza połowa książki, żałosna druga połowa. Czyta się oczywiście z zainteresowaniem, nawet głupoty w drugiej części książki. Świadczy to o doskonałym kunszcie pisarskim Autora.

Rewelacyjna pierwsza połowa książki, żałosna druga połowa. Czyta się oczywiście z zainteresowaniem, nawet głupoty w drugiej części książki. Świadczy to o doskonałym kunszcie pisarskim Autora.

Pokaż mimo to

Wciagajaca, czytalem jednym tchem ale bardzo bardzo dawno .Polecam

Wciagajaca, czytalem jednym tchem ale bardzo bardzo dawno .Polecam

Pokaż mimo to

Dobry początek, tajemnica, sensacja, trochę horroru, ale potem... wszystko ubabrane we freudowsko-psychoanalityczne klimaty, rodem z traum dziecięcych. Łojtam....

Dobry początek, tajemnica, sensacja, trochę horroru, ale potem... wszystko ubabrane we freudowsko-psychoanalityczne klimaty, rodem z traum dziecięcych. Łojtam....

Pokaż mimo to

Następna książka Koontza świetna autor nie zanudza,jest ciekawy thriller trochę grozy, emocji zagwarantował naprawdę genialna książka.

Następna książka Koontza świetna autor nie zanudza,jest ciekawy thriller trochę grozy, emocji zagwarantował naprawdę genialna książka.

Pokaż mimo to

https://ksiazkoholiczka22.blogspot.com/2019/06/zimny-ogien-dean-koontz.html

https://ksiazkoholiczka22.blogspot.com/2019/06/zimny-ogien-dean-koontz.html

Pokaż mimo to

Jim ma misję. I dar. On ratuje ludzi. Nie pcha się na oczy dziennikarzom, czego Holly Thorne, dziennikarka, nie akceptuje. Postanawia go odnaleźć i „przesłuchać” na okoliczność bohaterstwa, a wywiad opublikować. Powodzenia. Pomijając Holly i jej pracę, przyznaję, że Jim robi wiele dobrego i ,że jego dar jest trudny do udźwignięcia oraz, że wymaga odwagi i poświęcenia. Książka łączy elementy grozy, fantastyki, przygody, horroru, thrillera i powieść drogi. Wywody o Bogu są zbędne, bo książka zrobiła się przez to zanadto chrześcijańska a to z pozostałymi elementami książki nie współgra. O ile się orientuję, religia odrzuca wszelką nadprzyrodzoność typu czary, magia bo one są niezgodne z nauką kościoła. A tutaj autor tak gładko pożenił wszystkie te elementy. Czyta się dobrze, wiele się dzieje. Niestety te „boskie” wywody nie spowodowały, że książka stała się lepsza. Wręcz przeciwnie. Ponadto w końcówce autor przynudza sam z siebie. Zatem zaledwie może być.

Jim ma misję. I dar. On ratuje ludzi. Nie pcha się na oczy dziennikarzom, czego Holly Thorne, dziennikarka, nie akceptuje. Postanawia go odnaleźć i „przesłuchać” na okoliczność bohaterstwa, a wywiad opublikować. Powodzenia. Pomijając Holly i jej pracę, przyznaję, że Jim robi wiele dobrego i ,że jego dar jest trudny do udźwignięcia oraz, że wymaga odwagi i poświęcenia....

więcej

mniej

Pokaż mimo to