Książka zafascynowała mnie z dwóch powodów - ze względu na okładkę i opis, że poruszana tematyka odwołuje się do najnowszych informacji/odkryć z różnych dziedzin, dzięki czemu może być najbardziej aktualna.

Jaka jest ta książka? Na pewno nie jest prosta. Typowo naukowa i może się ją czytać ciężko ze względu na trudne pojęcia/zdana/definicje. Nie jest długa i nie przynosi wielu zaskoczeń. Otwiera pole do dyskusji w wielu różnych kwestiach.

Synchroniczność to coś niebywałego. Trudno ująć to zjawisko w ramy, gdy tak niewiele o nim wiadomo. Jednak książka Cambray'a stara się ująć ten fenomem wobec pewnych ustaleń i przyznam się szczerze, że jest w tym chyba dobra. Chyba, bo nie miałem przyjemności dotychczas czytać innych pozycji na ten temat, oprócz artykułów i samego doświadczenia tego zjawiska wielokrotnie w zaskakujący sposób. Nie zdradzając jej treści, ale zachęcając do jej zgłębienia powiem, że według autora - synchroniczność bierze swój fundament z empatii, neuronów lustrzanych i działa na polu, które ludzie różne nazywają (boska matryca, pole morfo-biologiczne, sieć indry, itd.),a do jej zaistnienia potrzebna jest świadomość, która nadaje znaczenie wydarzeniu.

Nawet pomimo tego, że książka nie wydaje się być przełomowa (przydałoby się w niej o wiele więcej przykładów) to kilka zdań sprawiło, że poczułem moment "aha". To było niesamowite. Chociażby w kwestii emergencji po złamaniu symetrii... i tym akcentem zachęcam do przeczytania tej pozycji :)

Książka zafascynowała mnie z dwóch powodów - ze względu na okładkę i opis, że poruszana tematyka odwołuje się do najnowszych informacji/odkryć z różnych dziedzin, dzięki czemu może być najbardziej aktualna.

Jaka jest ta książka? Na pewno nie jest prosta. Typowo naukowa i może się ją czytać ciężko ze względu na trudne pojęcia/zdana/definicje. Nie jest długa i nie przynosi...