Cytat z książki:

„- Czekajcie jak tylko was potniemy - mówi jeden z chłopaków.
- I posypiemy solą - dodaje jedna z dziewczyn i wyjmuje solniczkę.”

Chwilę później opis rozwijającej się akcji:
„Boją się zatrzymać i odpocząć. Anioły mogą ich dopaść w każdej chwili. Biegną coraz szybciej nie oglądając się za siebie.”

Może jestem z innej planety ale po co umieszczać taki środek przekazu w książce dla małych dzieci, dawać świadomość,ze istnieje taki wymiar przemocy. Jaki jest tego cel i czy nie działa to przypadkiem nie działa to w zły sposób na psychikę? Niech każdy odpowie sobie na to pytanie we własnym zakresie.

Ps.: Nadmienie tylko o niewinnym szczególiku przedstawienie taty siedzącego i grającego na konsoli ;)

Cytat z książki:

„- Czekajcie jak tylko was potniemy - mówi jeden z chłopaków.
- I posypiemy solą - dodaje jedna z dziewczyn i wyjmuje solniczkę.”

Chwilę później opis rozwijającej się akcji:
„Boją się zatrzymać i odpocząć. Anioły mogą ich dopaść w każdej chwili. Biegną coraz szybciej nie oglądając się za siebie.”

Może jestem z innej planety ale po co umieszczać taki...

Wciągająca, niecukrowana opowieść o przygodach dwójki bohaterów - ciekawa akcja, świetne dialogi, super poczucie humoru - podoba się wszystkim czytelnikom w naszej rodzinie:-)

Wciągająca, niecukrowana opowieść o przygodach dwójki bohaterów - ciekawa akcja, świetne dialogi, super poczucie humoru - podoba się wszystkim czytelnikom w naszej rodzinie:-)

MaleWielkieKsiazki.blogspot.com

Pierwsze spotkanie, pierwsze wrażenia...
Na początku dziwnie, jakby nudnawo i właściwie "o czym?". Potem było już lepiej, a na końcu niezły ubaw. Podsumowując, wspomnienia mamy pozytywne i chętnie kiedyś znów poszukamy kolejnej części w bibliotece.

A teraz od początku; sześcioletnia Juvetsi, zwana Bezą oraz rok starszy Zlatko przyjaźnią się i chętnie spędzają wspólnie czas.W tej opowieści idą do sklepu, aby kupić ciastka. Tak - dobrze widzicie, to jest główny wątek. Stąd i nasze zdziwienie "o czym?!"
W drodze do sklepu zaczepia ich grupa - chyba nastolatków, w każdym razie starszych dzieciaków na rowerach - nazywana Aniołami z Raju. Nazwę przyjęli chwalebną, ale już tego samego nie można powiedzieć o ich czynach. Młodsze dzieci boją się ich i najczęściej schodzą z drogi. Teraz nie było dokąd uciec więc Beza i Zlatko muszą im stawić czoła. Robią to na swój sposób, zaskakują rowerowy gang, ale koniec końców muszą jednak ratować się ucieczką.

I właściwie to tyle, jeśli chodzi o drogę do sklepu, potem jest już scenka na zakupach i tutaj był największy śmiech. Dlaczego? Bo w tym sklepie można zapłacić zębami. Jak wiadomo, kilkulatki mają na zbyciu sporo mleczaków, ale jak to się odbywa sami poczytajcie. No i jeszcze coś - w sklepie była też inna klientka, która podchwyciła pomysł Bezy i Zlatka. ;)
Niby niewiele się w tej książce dzieje, ale uważny czytelnik (bardziej chyba czytający rodzic),może wychwycić pewne interesujące szczegóły. Rodzice Bezy zdaje się nie mieszkają razem, tatę zobaczycie na ilustracjach. Mama jest podobno ciągle w pracy, prowadzi restaurację więc mamy w książce nie widać. Składając w całość te informacje oraz rysunek, śmiało można odpowiedzieć na pytanie: "dlaczego rodzice nie mieszkają w jednym domu?"...
Tutaj chwila ciszy i już wiemy, że mała Beza wychowuje się trochę sama, trochę na podwórku, a przywiązanie i sympatię przelewa na Zlatka, którego, jak sama mówi bardzo lubi.
Młodociany gang może lekko przestraszyć młodsze dzieci, bo to, czym się zajmują jest dość dokładnie opisane. Potem jednak zapominamy o nich, bo zęby wychodzą na pierwszy plan i grając główną rolę, naprawdę zaskakują swoimi możliwościami. Raz, że wrzucone do szklanki wody zamieniają się w monetę (taki odpowiednik Wróżki Zębuszki ;) ).Dwa, że można za nie kupić smakołyki w sklepie. No cóż, pan za ladą z pewnością nie jest typowym sprzedawcą - ma wyobraźnię i podejście do dzieci.
Poczytajcie i oceńcie. My dajemy szansę na następną część

MaleWielkieKsiazki.blogspot.com

Pierwsze spotkanie, pierwsze wrażenia...
Na początku dziwnie, jakby nudnawo i właściwie "o czym?". Potem było już lepiej, a na końcu niezły ubaw. Podsumowując, wspomnienia mamy pozytywne i chętnie kiedyś znów poszukamy kolejnej części w bibliotece.

A teraz od początku; sześcioletnia Juvetsi, zwana Bezą oraz rok starszy Zlatko przyjaźnią się...

Druga część przygód Zlatka i Bezy jest tak samo dobra jak poprzednia.
Mnóstwo świetnego humoru (dowiemy się, kto może w sklepie Alego płacić zębami, a kto nie;-),ale również opowieść o tym, że we dwójkę można przezwyciężyć trudne sytuacje. I o tym, że przyjaźń uskrzydla!

Dla początkujących czytelników lub dzieci młodszych.

Druga część przygód Zlatka i Bezy jest tak samo dobra jak poprzednia.
Mnóstwo świetnego humoru (dowiemy się, kto może w sklepie Alego płacić zębami, a kto nie;-),ale również opowieść o tym, że we dwójkę można przezwyciężyć trudne sytuacje. I o tym, że przyjaźń uskrzydla!

Dla początkujących czytelników lub dzieci młodszych.