zwiedzanie Paryża z tą książką było najlepszym pomysłem! dzięki temu mogłam "wkraść się" do świetnych filmów i bardziej zbliżyć się do bohaterów. Kolacja w ukochanej knajpce Hemingweya czy bieg na czas po Luwrze jak w 'Marzycielach" Bertolucciego to iście magiczne przeżycia dla młodego fascynata kina(czyli mnie hihi),wspaniałe wspomnienia.

zwiedzanie Paryża z tą książką było najlepszym pomysłem! dzięki temu mogłam "wkraść się" do świetnych filmów i bardziej zbliżyć się do bohaterów. Kolacja w ukochanej knajpce Hemingweya czy bieg na czas po Luwrze jak w 'Marzycielach" Bertolucciego to iście magiczne przeżycia dla młodego fascynata kina(czyli mnie hihi),wspaniałe wspomnienia.

Magiczny Paryż, w którym przeplatają się ze sobą światy filmu, literatury, historii i zabytków. Autor to wszystko sprawnie łączy, przez co nie jest nudno, dodatkowo sporo ciekawostek, dużo zdjęć, adresów. Idealny przewodnik po kulturalnym Paryżu.
7,5/10

Magiczny Paryż, w którym przeplatają się ze sobą światy filmu, literatury, historii i zabytków. Autor to wszystko sprawnie łączy, przez co nie jest nudno, dodatkowo sporo ciekawostek, dużo zdjęć, adresów. Idealny przewodnik po kulturalnym Paryżu.
7,5/10

Obowiązkowa pozycja dla wszystkich wielbicieli Paryża! Prowadzi nas przez jego urocze ( mniej lub bardziej) uliczki totalnie poza turystycznym szlakiem.

Uwaga- warto zachować następującą kolejność:
wyprawa do Paryża / obejrzenie filmów / czytanie książki.
Tak smakuje najlepiej;)

Obowiązkowa pozycja dla wszystkich wielbicieli Paryża! Prowadzi nas przez jego urocze ( mniej lub bardziej) uliczki totalnie poza turystycznym szlakiem.

Uwaga- warto zachować następującą kolejność:
wyprawa do Paryża / obejrzenie filmów / czytanie książki.
Tak smakuje najlepiej;)

Książka skończenie doskonała począwszy od treści po formę. Autora poproszę o drugi tom, albo w ten sam sposób przybliżenie historii Londynu. Historia Paryża pokazana poprzez filmy, jeśli ktoś chce poczytać więcej o filmach to lektura nie dla niego. Natomiast obowiązkowa pozycja dla miłośników Paris-interesuję się bardzo tematem, a było parę ciekawostek mi nieznanych. Autor przedstawił prawie wszystkie aspekty historii Paryża co nie było zadaniem łatwym. Towarzyszą temu wszystkiemu atrakcyjne zdjęcia. Bardzo przyjazna forma-miękka okładka, dobry papier, książka którą chce się przytulić do serca i wiele razy do niej wracać.

Książka skończenie doskonała począwszy od treści po formę. Autora poproszę o drugi tom, albo w ten sam sposób przybliżenie historii Londynu. Historia Paryża pokazana poprzez filmy, jeśli ktoś chce poczytać więcej o filmach to lektura nie dla niego. Natomiast obowiązkowa pozycja dla miłośników Paris-interesuję się bardzo tematem, a było parę ciekawostek mi nieznanych. Autor...

Tytuł książki "Filmowy Paryż" może być dla niektórych mylący. Kino jest dla autora jedynie inspiracją do poruszenia wielu tematów historyczno-kulturowych. Kilkanaście tytułów, które wybrał Bąk stanowi punkt zaczepienia do przybliżenia czytelnikowi dziejów miasta od XVI wieku ("Dzwonnik z Notre Dame" czy "Królowa Margot") po czasy współczesne. O samych filmach jest tutaj mało, żeby nie powiedzieć, nic. We wstępie sam autor pisze, że: Kino stanowi tutaj pretekst do opowieści o mieście, które na przestrzeni kilkunastu wieków stało się nie tylko centrum Francji, ale i zajęło poczesne miejsce w historii świata.

Więcej na: http://pudelka-zapalek.blogspot.com/2015/02/filmowy-paryz.html

Tytuł książki "Filmowy Paryż" może być dla niektórych mylący. Kino jest dla autora jedynie inspiracją do poruszenia wielu tematów historyczno-kulturowych. Kilkanaście tytułów, które wybrał Bąk stanowi punkt zaczepienia do przybliżenia czytelnikowi dziejów miasta od XVI wieku ("Dzwonnik z Notre Dame" czy "Królowa Margot") po czasy współczesne. O samych filmach jest tutaj...

Passa rewelacyjnych książek wciąż trwa! Na książkę tę już od dawna byłam nakręcona, wszak to połączenie idealne - Paryż i filmy - nie można chcieć więcej.
Szata graficzna od razu mnie zachwyciła - piękne ilustracje, kredowy papier, przycinane brzegi itp. Dała podstawę by myśleć, iż będzie to pozycja do której się po wielokroć powraca. Treść okazała się jeszcze lepsza, chociaż może ciężko w to uwierzyć, gdy się miało "Filmowy Paryż" chociaż raz w ręku i zobaczyło się jego estetykę na żywo. Obfituje on w liczne informacje z zakresu historii miasta oraz kinematografii, acz tych pierwszych jest zdecydowanie więcej (co może nie spodobać się osobom stroniącym od dawnych czasów). Szkoda, iż czasem nie skupiono się bardziej na produkcjach wielkiego ekranu, ale ja autorowi to wybaczam, gdyż całość jest arcyciekawa. Ponadto, nie znam przewodników, w których można by było znaleźć adresy konkretnych miejsc stanowiących plany zdjęciowe. A tu proszę, w przepisach nie tylko ciekawostki, lecz również ulice i numery budynków konkretnych scenografii, więc każdy kto wyruszy do stolicy Francji z dziełem M. Bąka bez problemu namierzy interesujące go miejsca. Aż chce się jechać!
"Filmowy Paryż, czyli magia kina i miasta" to zbiór 19 filmów:
- Kod da Vinci,
- Dzwonnik z Notre Dame,
- Królowa Margot,
- Maria Antonina,
- Danton,
- Upiór w operze,
- Hugo i jego wynalazek,
- O północy w Paryżu,
- Ostatnie metro,
- Bękarty wojny,
- Marzyciele,
- Nienawiść,
- Nietykalni,
- Trzy kolory: Niebieski i Biały,
- Przed zachodem słońca,
- Zakochany Paryż,
- Diabeł ubiera się u Prady,
- Amelia.
Wyzwanie czytelnicze 2015: książka, która nie jest fikcją (popularnonaukowa).

Passa rewelacyjnych książek wciąż trwa! Na książkę tę już od dawna byłam nakręcona, wszak to połączenie idealne - Paryż i filmy - nie można chcieć więcej.
Szata graficzna od razu mnie zachwyciła - piękne ilustracje, kredowy papier, przycinane brzegi itp. Dała podstawę by myśleć, iż będzie to pozycja do której się po wielokroć powraca. Treść okazała się jeszcze lepsza,...

Dlaczego więc skusiłem się na propozycje PWN? Bo książka traktuje w pewnym stopniu o kinie i gro filmów, do których odwołuje się autor, widziałem. Muszę też przyznać, że jako kinoman strasznie kręci mnie poruszanie się po miejscach, w których toczyła się akcja filmów (chociażby palcem po mapie). Porównywanie ich, chłonięcie tej atmosfery, nawet przeżywanie w jakiś sposób wydarzeń kreślonych czy to w scenariuszach, czy też na kartach historii związanych z budynkami i ulicami.

Autor Michał Bąk spełnia swoją rolę dwojako. Raz jako przewodnik, dwa jako historyk. I choć historii nie skończył, to jest jej ogromnym pasjonatem, szczególnie lat 60-tych. Konsultantem merytorycznym był dr hab. Maciej Forycki. Jako absolwent Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu i Université de Versailles-Saint-Quentin-en-Yvelines w Paryżu na wydziałach historii, jest gwarantem poprawnej treści. Sam Michał Bąk, jako scenopisarz i wielki miłośnik kina, przejawia swoją miłość do filmu i historii na każdej stronie. Obie pasje przeplatają się i autor raz wybiega dalej w obszary historyczne, a raz pozostaje na dłużej w kinie.

Całość skonstruowana jest jak przewodnik. Podobny nawet w formie wydania (zaokrąglone rogi, które mają choć trochę uchronić strony przed zniszczeniem w plecaku). Dużo zdjęć obiektów, no i w końcu zaznaczone na stronach adresy i ciekawsze miejsca. Chociaż brakuje map, co dla mnie jest minusem. Pozostając przy definicji przewodnika, trzeba zaznaczyć, że to dość specyficzne wydanie, w którym najlepiej odnajdą się kinomani chcący poznać Paryż od strony X muzy. Autor postanowił zacząć swoją opowieść od Kodu Da Vinci w reżyserii Rona Howarda, kreśląc czytelnikowi intrygi rozgrywające się w środowisku katolickim tamtego okresu. Kilka akapitów o templariuszach, kilka dat, a w tle kino. Gdzie kręcono tę i tę scenę? Jakie problemy miała ekipa przy kręceniu w Luwrze? I razem z autorem idziemy dalej przez historię Paryża, odwiedzamy dwór królowej Margot, zatrzymujemy się u Marii Antoniny. W końcu następują bardziej "filmowe" czasy, czyli Scorsese oraz Hugo i jego wynalazek. Skok do straconego pokolenia, czyli wszystkie "znane" twarze z O północy w Paryżu. Marzyciele i wydarzenia z 1968 roku. W końcu Nienawiść, Kieślowski i jego trylogia Trzy Kolory, i kończymy na wszystkich historiach miłosnych z Paryżem w tle zamykając przewodnik magiczną Amelią. Po drodze jest jeszcze kilka innych, ale frajdę poznawania treści pozostawię przyszłym czytelnikom.

Fakty historyczne nie są przytłaczające, daty nie wyskakują z każdego zdania, toteż jeden dzień w zupełności mi wystarczył, by połknąć te 300-sta stron. Autor słusznie pisze we wstępie, że nie miał szans zadowolić wszystkich. Od razu też przeprasza za brak 400-stu batów (A jakże! Niewybaczalny to błąd :) i kilku innych znamienitych tytułów. To całkowicie subiektywna i prywatna podróż autora przez jego tytuły. Zaprasza nas do niej i w spisie treści wyraźnie wytłuszcza, gdzie będziemy się zatrzymywać. O kolejnej setce są oczywiście wzmianki. Tak wygląda cała struktura książki. Wszystko przyozdobione fotosami z filmów, zdjęciami miejsc, gdzie rozgrywała się akcja opisywanych filmów, a całość doprawiona licznymi ciekawostkami. Jak na przykład opis relacji pomiędzy Hemingwayem, a Scottem Fitzgeraldem i anegdoty o tym jak to Hemingway zapewniał autora Wielkiego Gatsbego, że jego przyrodzenie ma całkiem normalne rozmiary (uprzednio sprawdzając to w knajpianej toalecie).

Jasne, że życzyłbym sobie wymianę kilku tytułów. Chciałbym Frantica. Amelia mi nie potrzebna do szczęścia. Wolałbym coś z Luisem De Fune, niż Diabeł ubiera się u Prady. Jednak trzeba uszanować wybory Michała Bąka, bo to jego lista. Przy okazji chciałbym jeszcze napisać zdanie o stylu pisania, który wyjątkowo mi odpowiadał. Pan Michał pisząc o kilku tytułach dość szybko daje się zdemaskować z tym, w których opowieściach czuje się najpewniej. Na ten przykład, przy obrazie Woody Allena tak się rozpisał, że o twórcy Pożegnania z Bronią mamy anegdot i historyjek na kilka stron. Dla mnie to duży plus, bo lubię takie zbaczanie z kursu. Jednak z drugiej strony, przy kilku rozdziałach można czuć się lekko oszukanym. O lokacjach z Bękartów Wojny, pomimo hucznego tytułu rozdziału, jest tyle co kot napłakał. No cóż... Nie można mieć wszystkiego.

Polecam jako przewodnik po historii stolicy Francji, jako książkę o filmowym Paryżu i subiektywną listę kilkunastu ulubionych filmów autora.

Dlaczego więc skusiłem się na propozycje PWN? Bo książka traktuje w pewnym stopniu o kinie i gro filmów, do których odwołuje się autor, widziałem. Muszę też przyznać, że jako kinoman strasznie kręci mnie poruszanie się po miejscach, w których toczyła się akcja filmów (chociażby palcem po mapie). Porównywanie ich, chłonięcie tej atmosfery, nawet przeżywanie w jakiś sposób...

Choć kocham filmy i uwielbiam podróże, to jednak te historyczne odniesienia... zniechęcały do dalszej lektury.

Choć kocham filmy i uwielbiam podróże, to jednak te historyczne odniesienia... zniechęcały do dalszej lektury.

Jeśli ktoś myśli, że w tej książce znajdzie wyłącznie opisy filmów bardzo szybko będzie musiał zmienić zdanie. Ponieważ są tu one wręcz marginalnym temat wykorzystanym aby opowiedzieć historię Paryża. Muszę jednak przyznać, że jest to bardzo ciekawy (choć nietypowy) pomysł okraszany dodatkowo przepięknymi zdjęciami miasta. Poprzez wybrane filmy możemy się więc zapoznać z najważniejszymi wydarzeniami w historii Francji jak rewolucja francuska, poznać wybitnych przedstawicieli świata artystycznego i kulturalnego a także "poczuć" klimat Paryża.
Jak już wcześniej wspomniałam, sięgając po tą książkę spodziewałam się czegoś innego. Jednak nie jestem zawiedziona. Tytuł łączy w sobie elementy przewodnika i książki historycznej (choć nie tylko) i w nieco inny sposób zapoznaje nas z tym niezwykłym miastem.

Jeśli ktoś myśli, że w tej książce znajdzie wyłącznie opisy filmów bardzo szybko będzie musiał zmienić zdanie. Ponieważ są tu one wręcz marginalnym temat wykorzystanym aby opowiedzieć historię Paryża. Muszę jednak przyznać, że jest to bardzo ciekawy (choć nietypowy) pomysł okraszany dodatkowo przepięknymi zdjęciami miasta. Poprzez wybrane filmy możemy się więc zapoznać z...