Cudowne, malownicze włoskie jezioro i pejzaże wokół. Spokojna śledcza otrzymuje sprawę dotyczącą odnalezionych ludzkich szczątków z około lat 40-tych XX wieku (jakby brakowało szkieletów z tego okresu). Wiadomo, że był to młody mężczyzna, na którym dokonano egzekucji. Kiedy (mniej więcej w połowie książki) policjantka ustala personalia mężczyzny, ale - co podkreśla - nie okoliczności śmierci, prokurator odbiera jej śledztwo. Bo dużo jest szkieletów z tego okresu.
Książka bardzo klimatyczna.
Historia to też bogaty melanż, bez czarno-białych postaci.
Zapamiętam weekendowe spacery policjantki. Zazdrościłam, kiedy w święta wielkanocne, może w sobotę, wczesnym rankiem, piła kawę z jakimś ciastkiem patrząc na jezioro.
Natomiast, przyznaję się, nie pamìętam, jak ostatecznie wyjaśniła się zagadka, "kto zabił", i co na to prokurator. Zasnęłam z książką w ręku, zwalona z nóg ciężkim dniem.
6,5 gwiazdek.

Cudowne, malownicze włoskie jezioro i pejzaże wokół. Spokojna śledcza otrzymuje sprawę dotyczącą odnalezionych ludzkich szczątków z około lat 40-tych XX wieku (jakby brakowało szkieletów z tego okresu). Wiadomo, że był to młody mężczyzna, na którym dokonano egzekucji. Kiedy (mniej więcej w połowie książki) policjantka ustala personalia mężczyzny, ale - co podkreśla - nie...

Książka zaplanowana bardziej jako promocja Włoch, ich kultury, kuchni, przyrody. Fabularnie sztucznie przeciągane, postaci miałkie, całość mocno szarpana. Pierwsze włoskie kryminały, które czytałem kilka lat temu, wyznaczyły poziom, do którego nie docierają inni autorzy.

Książka zaplanowana bardziej jako promocja Włoch, ich kultury, kuchni, przyrody. Fabularnie sztucznie przeciągane, postaci miałkie, całość mocno szarpana. Pierwsze włoskie kryminały, które czytałem kilka lat temu, wyznaczyły poziom, do którego nie docierają inni autorzy.

Typowy włoski kryminał, tym razem nie z Sycylii, ale z drugiego końca Włoch, czyli okolic jeziora Como.

W trakcie prac budowlanych, przy budowie drogi do Szwajcarii, znaleziono szczątki młodego mężczyzny. Dochodzenie w sprawie ustalenia tożsamości zmarłego prowadzi komisarz Stefanii Valenti. Komisarz ma 45 lat, 11-letnią córkę, wiecznego wielbiciela i zdecydowanie można ją polubić:)

To solidny kryminał, w którym dynamicznie następują kolejne zwroty akcji. A do tego jeszcze ten włoski styl życia:)

Minusem są nużące opisy przyrody i nieustający zachwyt na okolicami jeziora Como, ale z drugiej strony, kto by się nie zachwycał....:)

Typowy włoski kryminał, tym razem nie z Sycylii, ale z drugiego końca Włoch, czyli okolic jeziora Como.

W trakcie prac budowlanych, przy budowie drogi do Szwajcarii, znaleziono szczątki młodego mężczyzny. Dochodzenie w sprawie ustalenia tożsamości zmarłego prowadzi komisarz Stefanii Valenti. Komisarz ma 45 lat, 11-letnią córkę, wiecznego wielbiciela i zdecydowanie można...

Cienie na jeziorze kupiłem ze względu na to, że byłem nad Como i zakochałem się w tym niesamowitym jeziorze położonym u stóp Alp.
Jednak książka nie przemówiła do mnie. Typowy dreszczowiec na wakacje. Spodziewałem się czegoś więcej.

Cienie na jeziorze kupiłem ze względu na to, że byłem nad Como i zakochałem się w tym niesamowitym jeziorze położonym u stóp Alp.
Jednak książka nie przemówiła do mnie. Typowy dreszczowiec na wakacje. Spodziewałem się czegoś więcej.

"Cienie na jeziorze" to powieść, która urzeka. Znalazło się w niej miejsce na wszystko to, czego poszukuję w literaturze, a nawet więcej. Autorki spisały się na medal, chociaż do książki tej podchodziłam z rezerwą.

Historia rozpoczyna się na pozór banalnie. Policjantka, matka nastoletniej dziewczynki, dzielnie dzieląca swój czas pomiędzy obowiązki domowe a zawodowe, dostaje do rozwiązania sprawę znalezienia zwłok młodego mężczyzny. W trakcie prac budowlanych natknięto się na nie na terenach starej willi, należącej do niegdyś znamienitej, dziś rozwianej po świecie i starzejącej się rodziny. Szybko okazuje się, że sprawa sięga daleko w przeszłość, do czasów II wojny światowej, kiedy to prawdopodobnie mężczyzna zmarł. Stefania zaś poszukiwanie prawdy ma we krwi.

Dlatego historia mężczyzny znalezionego na terenie willi Cappellettich nie daje jej spokoju dopóki nie pozna jej tak dobrze, jakby chodziło o jej własnego brata. Kontynuuje poszukiwania także po oficjalnym zamknięciu sprawy - ma w sobie zbyt wiele uporu, by poprzestać na najprostszym rozwiązaniu.

Poszukiwania prowadzą Stefanie do najstarszych żyjących członków rodziny Cappellettich.Rozmowy, które z nimi prowadzi zdają się prowadzić do rozwiązania. Nie podoba się to przełożonym Stefanii, którzy uważają, że zbyt mocno angażuje się w rozwiązanie zagadki, której nie ma.

Cocco i Magella stworzyli świetny tekst, w którym czasy współczesne mieszają się z przeszłością dając czytelnikowi do zrozumienia, że wszystko, co nas otacza, że wszystkie nasze wspomnienia i to, kim jesteśmy, zależne jest od przeszłości, od tego, co spotkało nas i naszych przodków. Akcja powieści dzieje się w okolicy jeziora Como, na terenie Tremezziny. Miejsca te były świadkami różnych wydarzeń za czasów II wojny światowej. Wydarzenia te odbiły wyraźne piętno na ich uczestnikach i obserwatorach. Starając się zrozumieć bieg wydarzeń, bohaterka książki przestaje co jakiś czas zachowywać się jak policjantka, skłaniając się bardziej ku reporterce, dokumentalistce czy historyczce. Jej zaangażowanie w sprawę udziela się czytelnikowi, który jest już nie tyle ciekawy tego, co spotkało martwego młodzieńca, ale jak ułożyły się losy rodziny.

Wątek, który bardzo mi się w książce spodobał, czego się nie spodziewałam, to powoli rozwijające się pomiędzy Stefanią a jej przyjacielem, Vallim, uczucie, które zostało opisane z niezwykłą gracją. Równocześnie udało się autorom zachować naturalny kształt ich relacji, co jest niezwykle rzadkie w literaturze kryminalnej. Nie spodziewałam się wątku tak subtelnego w powieści kryminalnej.

Ostatecznie chciałam jeszcze zwrócić uwagę na walory pejzaży stanowiących miejsce akcji "Cieni na jeziorze". Wspomniane jezioro nie odgrywa głównej roli, ciężko nawet powiedzieć, aby była to rola drugoplanowa, niemniej jednak jest ono wciąż obecne w życiu bohaterów, obserwuje je, tak narodziny czegoś nowego, jak ciepłe uczucie, jak i śmierci, zarówno człowieka, jak i jego duszy.

Książka zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie. Warto jest sięgnąć po tę książkę, aby odpocząć od świata brutalnego, brudnego, wulgarnego, jaki serwuje nam popularna literatura kryminalna. "Cienie na jeziorze" to ciekawy pomysł na połączenie historii i współczesności.

"Cienie na jeziorze" to powieść, która urzeka. Znalazło się w niej miejsce na wszystko to, czego poszukuję w literaturze, a nawet więcej. Autorki spisały się na medal, chociaż do książki tej podchodziłam z rezerwą.

Historia rozpoczyna się na pozór banalnie. Policjantka, matka nastoletniej dziewczynki, dzielnie dzieląca swój czas pomiędzy obowiązki domowe a zawodowe,...

Opowieść o malowniczej okolicy jeziora Como, szkoda że trochę zmyślonej. Opowieść o włoskiej kuchni. I opowieść o życiu rodzinnym i uczuciowym głównej bohaterki. A obok tego trochę starej historii odkrywanej wokół znalezionych szczątków ludzkich. Wszystko utrzymane w spokojnej, typowo niekryminalnej, atmosferze.

Opowieść o malowniczej okolicy jeziora Como, szkoda że trochę zmyślonej. Opowieść o włoskiej kuchni. I opowieść o życiu rodzinnym i uczuciowym głównej bohaterki. A obok tego trochę starej historii odkrywanej wokół znalezionych szczątków ludzkich. Wszystko utrzymane w spokojnej, typowo niekryminalnej, atmosferze.

Lekki kryminał, raczej odkrywanie tajemnic z przeszłości.

Wojenne życie nie było łatwe. Czasami okupant stawał się ofiarą. Jakie okoliczności doprowadziły do morderstwa sprzed lat stara się rozwikłać pani komisarz Stefania.

Lekki kryminał, raczej odkrywanie tajemnic z przeszłości.

Wojenne życie nie było łatwe. Czasami okupant stawał się ofiarą. Jakie okoliczności doprowadziły do morderstwa sprzed lat stara się rozwikłać pani komisarz Stefania.