Czerwone złoto. Kryminał kulinarny

Czytałam tę książkę zaraz po "Diabelskim Owocu" wiec płynnie kontynuowałam ciąg przygód kucharza-detektywa. Książka jest dobra i wciągająca. Akcja jest spójna, toczy się dość wartko, no i oczywiście znowu - bardzo realne opisy tego jak robi się jedzenie dla dużych sklepów i cateringów. Kryminał tej książki polega na tym, że po jej przeczytaniu są produkty po które w sklepie już nie sięgnę. Aż się boje, że po kolejnym tomie przygód Xaviera czeka mnie głodówka :)

Czytałam tę książkę zaraz po "Diabelskim Owocu" wiec płynnie kontynuowałam ciąg przygód kucharza-detektywa. Książka jest dobra i wciągająca. Akcja jest spójna, toczy się dość wartko, no i oczywiście znowu - bardzo realne opisy tego jak robi się jedzenie dla dużych sklepów i cateringów. Kryminał tej książki polega na tym, że po jej przeczytaniu są produkty po które w sklepie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Generalnie mi się podobała, jedynie czasem akcja spowalniała i gorzej się czytało. Mimo wszystko polecam!

Generalnie mi się podobała, jedynie czasem akcja spowalniała i gorzej się czytało. Mimo wszystko polecam!

Pokaż mimo to

Bardzo lekkostrawny, przyjemny kryminał jak i cała seria przygód Xaviera. Jako kucharz z doświadczeniem w sushi tę część czytało mi się znacznie przyjemniej niż poprzednią. Polecam smakoszom dobrej kuchni jak i dobrej książki! :)

Bardzo lekkostrawny, przyjemny kryminał jak i cała seria przygód Xaviera. Jako kucharz z doświadczeniem w sushi tę część czytało mi się znacznie przyjemniej niż poprzednią. Polecam smakoszom dobrej kuchni jak i dobrej książki! :)

Pokaż mimo to

Książka podejmuje bardzo ciekawą tematykę wykorzystując zagadnienia z zakresu nie tylko kulinariów, ale i ekologii tworząc na tej podstawie bardzo ciekawy i udany kryminał. Przyznam szczerze, że po raz pierwszy miałam do czynienia z kryminałem kulinarnym, aczkolwiek historia czerwonego złota nieraz przyprawiła mnie o mocniejsze bicie serca. I choć przyznam szczerze że miejscami brakowało mi tutaj jakby dopowiedzenia niektórych rzeczy, rozwinięcia wątków, analogii przyczynowo-skutkowej,to całość sumarycznie wypada calkiem nieźle i książkę tę bardzo przyjemnie się czytało.

Książka podejmuje bardzo ciekawą tematykę wykorzystując zagadnienia z zakresu nie tylko kulinariów, ale i ekologii tworząc na tej podstawie bardzo ciekawy i udany kryminał. Przyznam szczerze, że po raz pierwszy miałam do czynienia z kryminałem kulinarnym, aczkolwiek historia czerwonego złota nieraz przyprawiła mnie o mocniejsze bicie serca. I choć przyznam szczerze że...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dla mnie ten kryminał, nie jest kryminałem. Mnóstwo opisów dotyczących po prostu jedzenia, które zakłóca opowieść, która jest gdzieś z boku...Choć świat gastronomii zawodowo nie jest dla mnie tajemnicą, jednak w książce to bardziej konsumpcja niż gastronomia.

Dla mnie ten kryminał, nie jest kryminałem. Mnóstwo opisów dotyczących po prostu jedzenia, które zakłóca opowieść, która jest gdzieś z boku...Choć świat gastronomii zawodowo nie jest dla mnie tajemnicą, jednak w książce to bardziej konsumpcja niż gastronomia.

Pokaż mimo to

W kryminalnej opowiastce Toma Hillenbranda pt."Czerwone złoto" poznajemy kolejne przygody kucharza Xaviera Kieffer'a. Tym razem tematem przewodnim jest jedna z popularniejszych ryb, czyli tuńczyk.

Wątek detektywistyczno-kryminalny wpleciony jest w problematykę kulinarnej "mody" i problemów z tym związanych. Książka skłania do stawiania pytań i szukania odpowiedzi, m.in. do jakiego stopnia można ingerować w środowisko, w naturę i ekosystemy w celu zaspokojenia naszych kubków smakowych, ile można na jedzeniu zarobić i czy zawsze trzeba ocierać się o nielegalność i czarne interesy?

Powyższa tematyka została sprytnie ukryta pod wartko i mile poprowadzoną intrygą. Czyta się dobrze i lekko. A przy tym wiele można dowiedzieć się o sushi. Mnie się podoba :)

W kryminalnej opowiastce Toma Hillenbranda pt."Czerwone złoto" poznajemy kolejne przygody kucharza Xaviera Kieffer'a. Tym razem tematem przewodnim jest jedna z popularniejszych ryb, czyli tuńczyk.

Wątek detektywistyczno-kryminalny wpleciony jest w problematykę kulinarnej "mody" i problemów z tym związanych. Książka skłania do stawiania pytań i szukania odpowiedzi, m.in....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To moje drugie spotkanie z panem Kiefferem , luksembusrkim kucharzem. I muszę stwierdzić, że bardziej smakowite.
Tym razem mamy sprawę kręcącą się wokół sushi, a tak naprawdę i w pierwszym i drugim tomie tematy są społeczno-polityczno-gospodarcze. Tutaj sprawa tuńczyka i naszej ludzkiej pazerności, kosztem wszystkich i wszystkiego - nawet środowiska.
Czytało się super - może łatwiej niż poprzednią (pomimo tego samego zarzutu; jeśli chodzi o terminy kucharsko-kulinarne , ponownie brak odnośników i dopiero na końcu książki jest słowniczek pojęć, co przy ebooku jest irytujące) bo terminologia związana z sushi jest mi znana bardziej :)
Piękne opisy Luksemburga.
Czekam z utęsknieniem, kiedy pojawią się dalsze losy Xafiera.

To moje drugie spotkanie z panem Kiefferem , luksembusrkim kucharzem. I muszę stwierdzić, że bardziej smakowite.
Tym razem mamy sprawę kręcącą się wokół sushi, a tak naprawdę i w pierwszym i drugim tomie tematy są społeczno-polityczno-gospodarcze. Tutaj sprawa tuńczyka i naszej ludzkiej pazerności, kosztem wszystkich i wszystkiego - nawet środowiska.
Czytało się super -...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Sięgnęłam po tę książkę z ciekawości. Kryminał kulinarny. Mam teraz większą wiedzę na temat tuńczyka. Akcja przyspiesza dopiero po połowie i wtedy staje się ciekawa.

Sięgnęłam po tę książkę z ciekawości. Kryminał kulinarny. Mam teraz większą wiedzę na temat tuńczyka. Akcja przyspiesza dopiero po połowie i wtedy staje się ciekawa.

Pokaż mimo to

Może nie aż tak dobra, jak Diabelski Owoc, ale równie wciągająca. Pochłonąłem ją błyskawicznie. Tym razem dużo dowiadujemy się o hodowli i połowie tuńczyka. Trochę też o francuskiej i luksemburskiej kuchni. Bardzo ciekawe rzeczy, w dodatku z morderstwem w tle. Już czekam na kolejną książkę Hillebranda.

Może nie aż tak dobra, jak Diabelski Owoc, ale równie wciągająca. Pochłonąłem ją błyskawicznie. Tym razem dużo dowiadujemy się o hodowli i połowie tuńczyka. Trochę też o francuskiej i luksemburskiej kuchni. Bardzo ciekawe rzeczy, w dodatku z morderstwem w tle. Już czekam na kolejną książkę Hillebranda.

Pokaż mimo to

Kolejne spotkanie z autorem uważam za równie udane jak poprzednie, zabrakło mi tylko tego pierwiastka odkrywania, którego doświadczyłam przy pierwszej części.
Zabrakło mi w powieści mocnej kryminalnej akcji. Rozwinięcia, a nie podążania tym samym nurtem. To co było świeże w pierwszym tomie, w drugim już takie nie jest... Brak mi dramatyzmu. To taki kryminał w rytmie slow :) A może po prostu trzeba zrobić większą przerwę między tomami.
Ale tak jak w poprzedniej części znajdziemy w niej pyszne opowieści o potrawach i miejscach, które tworzą swoisty przewodnik kulinarno-gastronomiczny :). Książkę czyta się miło i przyjemnie. Nie jest mroczną lekturą, choć nie brakuje w niej akcji. Ukazuje nam kuchnię, od kuchni z przyprawionym wątkiem kryminalnym.
Tak jak w poprzedniej części, tak i w tej znajdziemy wiele informacji dotyczących świata gastronomicznego. Tym razem poznamy kulisy tradycyjnych połowów, handlu, farmach i hodowli zagrożonych wyginięciem tuńczyków błękitnopłetwych.
Więcej: http://kochamciemojezycie.blogspot.com/2017/01/42017-tom-hillenbrand-czerwone-zoto.html

Kolejne spotkanie z autorem uważam za równie udane jak poprzednie, zabrakło mi tylko tego pierwiastka odkrywania, którego doświadczyłam przy pierwszej części.
Zabrakło mi w powieści mocnej kryminalnej akcji. Rozwinięcia, a nie podążania tym samym nurtem. To co było świeże w pierwszym tomie, w drugim już takie nie jest... Brak mi dramatyzmu. To taki kryminał w rytmie slow...

więcej

mniej

Pokaż mimo to