Chciałbym zaznaczyć ze stron jest 180,natomiast przypisów jest pełno na stronach + bibliografia na końcu,takie skrzywienie akademickie nie jest w moim guście.Kolejną zmyłką jest wpis z 25,03, 2017 gdzie gość ubolewa nad brakiem przypisów ,to nieodpowiedzialne wprowadzanie w błąd innych.Nie znajdziecie w tej książce zdjęć ,jest tylko tekst no i mnóstwo przypisów,nie jest to praca która wywołuje zachwyt stąd moja skromna ocena

Chciałbym zaznaczyć ze stron jest 180,natomiast przypisów jest pełno na stronach + bibliografia na końcu,takie skrzywienie akademickie nie jest w moim guście.Kolejną zmyłką jest wpis z 25,03, 2017 gdzie gość ubolewa nad brakiem przypisów ,to nieodpowiedzialne wprowadzanie w błąd innych.Nie znajdziecie w tej książce zdjęć ,jest tylko tekst no i mnóstwo przypisów,nie jest to...

Pozycja obowiązkowa dla miłośników wojskowości huńskiej. Napisana została przez znawcę tematu i Profesora Uniwersytetu Wrocławskiego, a mianowicie Lecha Tyszkiewicza. Jej mankamentem jest brak przypisów, co może powodować że niektórzy czytelnicy nie oczytani w temacie mogą mieć duże problemy w zweryfikowaniu wiedzy autora.

Na początek wypada mi powiedzieć, że monografia L. Tyszkiewicza przedstawia w zasadzie dzieje Hunów od ich zarania aż po V w. n.e. Autor słusznie wywodzi ich od potężnej konfederacji plemiennej Xiungnu zamieszkującej stepy Mongolii w IV-I w. p.n.e., zagrażającej granicom Cesarstwa chińskiego za czasów dynastii Qin i Han. Następnie dokonuje rekonstrukcji ich wędrówki z Azji Wschodniej do Europy Wschodniej. Potem omawia jakie tereny zajęli po przybyciu do Europy w I/II w. n.e. Prowadzony przez niego wywód mimo, iż jest popularnonaukowy jest logiczny i spójny. Nie sposób zarzucić autorowi braku argumentów na podparcie swoich tez.

Plusem jego książki jest również jej język i styl. Tyszkiewicz wypowiada się w sposób rzeczowy oraz prostym i zrozumiałym językiem dla przeciętnego czytelnika. Ponadto jego praca zawiera aktualny stan badań. Dyskurs autora stoi na wysokim poziomie merytorycznym. Dobrze, że autor szczegółowo nie omawiał Xiungnu, bo to temat na osobną monografię. Poza tym "Xiungnu" i Hunowie to dwie inne konfederacje tworzące odrębne i różniące się w gruncie rzeczy organizmy polityczne. Podoba mi się również, że Prof. Tyszkiewicz zaprezentował sposób przedstawiania Hunów przez historiografię rzymską i bizantyjską, co jest kolejną atrakcyjną stroną jego pracy. Omówił także udział Hunów w walkach z wrogami Cesarstwa Rzymskiego do czasów panowania Teodozjusza II (408-450). Oprócz tego przedstawił słabo oświetlony w źródłach, trudny i słabo sygnalizowany w literaturze problem Hunów w konfrontacji politycznej i wojskowej z Cesarstwem Wschodnim do połowy V wieku. Następnie omówił politykę imperialną Attyli aż po jego wyprawy na zachód w połowie V wieku. Swego rodzaju wisienką na torcie był rozdział poświęcony upadkowi huńskiej federacji po śmierci Attyli i jego następstwa. Dla mnie był on osobiście najbardziej interesujący w całej pracy.

Z czystym sumieniem polecam do przeczytania książkę "Hunowie w Europie". To porządna pozycja, warta swojej ceny. Zadowoli wielu pasjonatów wojskowości starożytnej, jak również specjalistów akademickich. Więcej takich prac na polskim rynku książek historycznych, będących swego rodzaju "ukłonem w stronę czytelnika", a życie stanie się piękniejsze. Serdecznie polecam! ;)

Pozycja obowiązkowa dla miłośników wojskowości huńskiej. Napisana została przez znawcę tematu i Profesora Uniwersytetu Wrocławskiego, a mianowicie Lecha Tyszkiewicza. Jej mankamentem jest brak przypisów, co może powodować że niektórzy czytelnicy nie oczytani w temacie mogą mieć duże problemy w zweryfikowaniu wiedzy autora.

Na początek wypada mi powiedzieć, że monografia...

Wydanie z 2004 - przypisów i odwołań do źródeł jest chyba więcej niż całego tekstu. Minus za brak tłumaczenia łacińskich i greckich (!) tekstów źródłowych - nie wszyscy zainteresowani tematem mieli szczęście uczyć się języków klasycznych w szkole.

Wydanie z 2004 - przypisów i odwołań do źródeł jest chyba więcej niż całego tekstu. Minus za brak tłumaczenia łacińskich i greckich (!) tekstów źródłowych - nie wszyscy zainteresowani tematem mieli szczęście uczyć się języków klasycznych w szkole.