Nie jestem wielką fanką motoryzacji. Samochód ma mnie zawieźć z miejsca A do miejsca B, mało palić i jak najrzadziej się psuć. Wiem jednak, że wielu jest fanów czterech kółek, którzy o modelach, przyspieszeniu do 100km/h i tuningu auta są w stanie rozmawiać godzinami. Nie moja bajka, nie mój film.
Dlatego tak długo zwlekałam z sięgnięciem po książkę Stephena Kinga "Christine", którego tytułowym bohaterem a właściwie bohaterką jest plymouth fury rocznik 1958.
Pozycja ta utwierdziła mnie w przekonaniu, że wyobraźnia autora nie ma granic. Krwiożerczy samochód, pałający rządzą zemsty wydawać się może pomysłem co najmniej ryzykowanym. W tym przypadku jednak Christine to "istota", która nie w sobie nic z groteski. Tajemnicze auto budzi w czytelniku autentyczną grozę, jest jak Nemezis wymierzająca sprawiedliwość: bez wahania i litości.
Kiedy Arnie Cunningham natknął się na stare, zdezelowane auto wystawione na sprzedaż poczuł, że musi ono należeć do niego. Ten zakompleksiony, wycofany chłopak zakochał się w samochodzie, którego poprzedni właściciel nazwał imieniem Christine. Mimo ostrzeżeń jedynego przyjaciela decyduje się on na zakup samochodu, które tylko z pozoru jest zwykłym autem. Christine bowiem to narzędzie zbrodni, które eliminuje z zimną krwią wrogów i osoby nieprzychylne jej i nowemu właścicielowi. Zagrożeni są rodzice Arniego, niechętni nowemu zakupowi, jego szkolni koledzy, a nawet dziewczyna i najlepszy przyjaciel.

"Christine" to 100% Kinga w Kingu. To wciągająca powieść zawierająca w sobie elementy grozy, ze świetnie skonstruowaną fabułą i zaskakującym zakończeniem. To historia o przyjaźni, potrzebie bezwarunkowej akceptacji i pasji, która może przerodzić się w obsesję. Dwójka młodych bohaterów wchodzących powoli w dorosłe życie to postacie z krwi i kości, do których czuje się sympatię, choć nie zawsze zgadza się z ich wyborami. To jedna z bardziej znanych książek autora wymieniana jednym tchem ze "Lśnieniem", "Smętarzem dla zwierzaków" czy "Carrie". Tym którzy jeszcze jej nie czytali serdecznie polecam!

Audiobook (czytał Krzysztof Plewako-Szczerbiński).

Nie jestem wielką fanką motoryzacji. Samochód ma mnie zawieźć z miejsca A do miejsca B, mało palić i jak najrzadziej się psuć. Wiem jednak, że wielu jest fanów czterech kółek, którzy o modelach, przyspieszeniu do 100km/h i tuningu auta są w stanie rozmawiać godzinami. Nie moja bajka, nie mój film.
Dlatego tak długo zwlekałam z sięgnięciem po książkę Stephena Kinga...

Miłość i fascynacja rzeczami, tak się kończy. Przeraża, wstrząsa, rzuca na kolana.

Polecam

Miłość i fascynacja rzeczami, tak się kończy. Przeraża, wstrząsa, rzuca na kolana.

Polecam

Potrzebowałem czegoś lekkiego do przeczytania i ta książka idealnie się do tego nadała. Bardzo fajna historia, w której nieco zmieniłbym zakończenie, ale dobrze wiem, że King wiele rzeczy lubi robić po swojemu wbrew oczekiwaniom czytelników. Teraz muszę sobie odkurzyć film, który obejrzałem jako dzieciak, bo chyba różnił się znacznie od literackiego pierwowzoru.

Potrzebowałem czegoś lekkiego do przeczytania i ta książka idealnie się do tego nadała. Bardzo fajna historia, w której nieco zmieniłbym zakończenie, ale dobrze wiem, że King wiele rzeczy lubi robić po swojemu wbrew oczekiwaniom czytelników. Teraz muszę sobie odkurzyć film, który obejrzałem jako dzieciak, bo chyba różnił się znacznie od literackiego pierwowzoru.

Nie jest to wybitne ani tym bardziej straszne, ale ma swój urok.

Nie jest to wybitne ani tym bardziej straszne, ale ma swój urok.

Z uwagi na wydanie dwutomowe tutaj kilka słów odnośnie zakończenia całej historii.

King jak już zdążyłam się przekonać także i w tej książce zrobił otwarte zakończenie całej historii.
Oczywiście brak też sielankowego zakończenia opowieści w stylu pokonałeś smoka to będziesz żyć długo i szczęśliwie.

Po latach posiadania książki, znacznego smaku nabiera z wiekiem.

Z uwagi na wydanie dwutomowe tutaj kilka słów odnośnie zakończenia całej historii.

King jak już zdążyłam się przekonać także i w tej książce zrobił otwarte zakończenie całej historii.
Oczywiście brak też sielankowego zakończenia opowieści w stylu pokonałeś smoka to będziesz żyć długo i szczęśliwie.

Po latach posiadania książki, znacznego smaku nabiera z wiekiem.

Bardzo długo to wydanie książki leżało u mnie w bibliotece.
Jak widać musiałam dojrzeć do przeczytania tej książki.
Kto by pomyślał, że opowieść o morderczy samochodzie może mnie tak zaciekawić.
King jest mistrzem horroru. Nie wszystkie jego książki czyta się z łatwością. Warto się jednak przekonać. Ja zobaczyłam, że im jestem starsza tym bardziej doceniam pióro pisarza.

A co do samej książki... To była miłość od pierwszego wejrzenia. Siedemnastoletni Arnie Cunningham zobaczył Christine i zdecydował, że musi ona należeć do niego. Rodzice, dziewczyna, najlepszy przyjaciel i wrogowie Arniego przekonali się, co znaczy stanąć na drodze mściwej i bezlitosnej Christine. Bo Christine to nie kobieta. To siejący zło i śmierć Plymouth fury rocznik 1958, samochód za którym siedzi LeBay.

Bardzo długo to wydanie książki leżało u mnie w bibliotece.
Jak widać musiałam dojrzeć do przeczytania tej książki.
Kto by pomyślał, że opowieść o morderczy samochodzie może mnie tak zaciekawić.
King jest mistrzem horroru. Nie wszystkie jego książki czyta się z łatwością. Warto się jednak przekonać. Ja zobaczyłam, że im jestem starsza tym bardziej doceniam pióro...

Audiobook 6,5/10

Po tytule mogłoby się wydawać, że najważniejsza będzie „postać”. Jednak moim zdaniem to opowieść gra tu pierwsze skrzypce. A opowiadać to King potrafi „całkiem nieźle”.
Jednak książka momentami się dłuży. Zakończenie nie przystoi do autora — stać go na dużo, dużo więcej. Jednak nie jest to zła książka, na pewno też nie jest średnia. Polecam mimo wszystko.

10 - Arcydzieło;
9 - Wybitna;
8 - Bardzo dobra;
7 - Dobra;
6 - Może być;
5 - Średnia;
4 - Taka se;
3 - Skończyłem z musu;
2 - Tragedia;
1 - Gorzej niż tragedia. Nie wiem, jak skończyłem.

Audiobook 6,5/10

Po tytule mogłoby się wydawać, że najważniejsza będzie „postać”. Jednak moim zdaniem to opowieść gra tu pierwsze skrzypce. A opowiadać to King potrafi „całkiem nieźle”.
Jednak książka momentami się dłuży. Zakończenie nie przystoi do autora — stać go na dużo, dużo więcej. Jednak nie jest to zła książka, na pewno też nie jest średnia. Polecam mimo...

Kto by pomyślał że książka o jakiejś morderczej Christine będzie taka fajna...

Kto by pomyślał że książka o jakiejś morderczej Christine będzie taka fajna...

Książkę czytałam już jakiś czas temu i pamiętam, że byłam mocno rozczarowana fabułą i samym pomysłem na główny motyw grozy.

Książkę czytałam już jakiś czas temu i pamiętam, że byłam mocno rozczarowana fabułą i samym pomysłem na główny motyw grozy.

Nie jest to jakaś wybitna książka, ale warto po nią sięgnąć. Nawet jeśli nie przypadnie wam do gustu motyw samochodu-mordercy to docenicie ją za inne rzeczy. Za powrót do młodości, za siłę przyjaźni i miłości. Za szaleństwo na punkcie auta.

Nie jest to jakaś wybitna książka, ale warto po nią sięgnąć. Nawet jeśli nie przypadnie wam do gustu motyw samochodu-mordercy to docenicie ją za inne rzeczy. Za powrót do młodości, za siłę przyjaźni i miłości. Za szaleństwo na punkcie auta.