polecam

polecam

dobra książka

dobra książka

super

super

Dla mojej córki była to udana opowieść z dreszczykiem. Polubiłyśmy paczkę dzieci - głównych bohaterów historii (szczególnie małą Manię). Brakowało nam trochę większej roli trolla Ludensona, chętnie dowiedziałyśmy się o nim więcej, bo zdaje się być sympatyczną postacią.

Dla mojej córki była to udana opowieść z dreszczykiem. Polubiłyśmy paczkę dzieci - głównych bohaterów historii (szczególnie małą Manię). Brakowało nam trochę większej roli trolla Ludensona, chętnie dowiedziałyśmy się o nim więcej, bo zdaje się być sympatyczną postacią.

Jeśli zapytacie nas jaka lektura kojarzy nam się z wakacjami, to bez wahania odpowiemy, że „Ksiega Ludensona” Zofii Staneckiej (Wydawnictwo Agora dla dzieci). Akcja książki umiejscowiona jest w nadmorskiej miejscowości Jastrzębia Góra, gdzie czwórka rodzeństwa wraz z mamą ma spędzić całe lato. Autorka nawiązuje również do skandynawskich mitów. Znajdziecie tutaj trolle, olbrzymy i tajemnicze żywioły. A wszystko powiązane jest z prastarą księgą, w której zamknięta jest niebezpieczna magia.
Pierwsze karty Księgi Ludensona, a ja już straciłam poczucie czasu. Zresztą nie tylko ja. Tak pochłonęła nas ta lektura…

Przenieśmy się zatem do Jaskółki, w której Mania, Jacek, Marta i Natalia mają spędzić wakacje. Nawet nie przypuszczają, że rozpadający się domek z zarośniętym sadem ma im tyle do zaoferowania. Pewnego dnia najmłodsza z rodzeństwa Osmołowskich (Mania) wpada na ślad Ludensona – małego trolla z Olandii, pomieszkującego na tyłach budynku. Wkrótce troll dzieli się z dziećmi swoją historią. Opowiada o rodzicach, których pragnie odnaleźć oraz o tajemniczej księdze, prezencie od ojca. Niestety nie tylko Ludenson marzy o odnalezieniu zaczarowanego przedmiotu. Podobno ten, kto posiada księgę, może mieć władzę nad światem. Aż strach pomyśleć co się stanie, gdy księga wpadnie w niepowołane ręce. Niebawem dochodzi do spotkania ludzi i magicznych stworów, a równowaga świata zostaje niebezpiecznie zachwiana. Czy uda się uniknąć katastrofy? Jaką rolę odegra w tym rodzeństwo Osmołowskich?
Atmosfera w książce cały czas się zagęszcza, trwa gonitwa z czasem. Pojawiają się policyjne pościgi i zaskakujące, podszyte grozą zwroty akcji. Nikt tak naprawdę nie spodziewa się, jaką moc mają zaklęcia ukryte w księdze. Autorka jako miłośniczka trolli i baśni stworzyła świetną wakacyjną opowieść. Przy okazji przemyca dzieciom naukę o wartościach rodzinnych, pokazuje relacje miedzy rodzeństwem – tak po prostu, bez zbędnego idealizowania i słodzenia. Książkę trafnie uzupełniają zabawne i lekkie ilustracje Marianny Oklejak. Każdy z nas niezależnie od wieku miał przyjemność z czytania tej lektury. Polecamy!

Jeśli zapytacie nas jaka lektura kojarzy nam się z wakacjami, to bez wahania odpowiemy, że „Ksiega Ludensona” Zofii Staneckiej (Wydawnictwo Agora dla dzieci). Akcja książki umiejscowiona jest w nadmorskiej miejscowości Jastrzębia Góra, gdzie czwórka rodzeństwa wraz z mamą ma spędzić całe lato. Autorka nawiązuje również do skandynawskich mitów. Znajdziecie tutaj trolle,...

Serdecznie polecam przesłuchanie w audio. Lektor Janusz Zadura daje z siebie wszystko, a nawet więcej, niesamowicie wczuwa się w postacie, nie tylko zmienia głosy lecz też, dodaje im smaczku, poprzez seplenienie i faflunienie z zafluczonym nosem ;)
Niby taka zwykła bajka dla dzieci, by się zdało, ale wcale nie, to bardzo zgranie napisane przygody rodziny na wyjeździe wakacyjnym. Uwielbiam "Basie" i najmłodsza latorośl dla mnie jest Basią i już, więc jeśli wasze dzieci pokochały Basię to w tej książeczce odnajdziecie podobne klimaty. Dla mnie dodatkowym bonusem jest biblioteka i bibliotekarka, uwielbiam! :)

Serdecznie polecam przesłuchanie w audio. Lektor Janusz Zadura daje z siebie wszystko, a nawet więcej, niesamowicie wczuwa się w postacie, nie tylko zmienia głosy lecz też, dodaje im smaczku, poprzez seplenienie i faflunienie z zafluczonym nosem ;)
Niby taka zwykła bajka dla dzieci, by się zdało, ale wcale nie, to bardzo zgranie napisane przygody rodziny na wyjeździe...

Już początek „księgi Ludensona” jest znakomity, gdy tata troll , szczęśliwy z powodu narodzin małego Ludensona, postanawia podarować mu niezwykły prezent:

„- Zrobię tylko mały myk na Północ i zaraz wracam.” A następnie nie było go cztery lata. Dawno się tak nie uśmiałam, myśląc sobie o tych wszystkich mężach, którzy tylko zrobili „mały myk” do kiosku po papierosy…

Dalej jest już bardzo, bardzo magicznie. Podarunkiem, jaki przywiózł ojciec synowi jest zaczarowana Księga Olbrzymów. To było jednak dawno, dawno temu… teraz zaś poznajemy mamę i jej czwórkę dzieci, czyli rodzinkę Osmołowskich. Mają oni spędzić wakacje w starej willi w Jastrzębiej Górze, którą pani Osmołowska pamięta z dzieciństwa. O domu krąży pogłoska, że jest nawiedzony. Słychać tutaj dziwne odgłosy, szmery, trzaski…

Do Jastrzębiej Góry podąża również dyrektor cyrku, Stefan Jettecki, zdecydowany za wszelką cenę odszukać zaginioną dawno temu Księgę Olbrzymów. Ma bowiem bardzo konkretny plan wobec świata. Kto naprawdę kryje się pod postacią Jetteckiego?

To wspaniale napisana książka, będąca misternym splotem wątku fantasy, w którym ważną rolę odgrywa pewien nieduży, włochaty, dwustuletni troll, będący wciąż trollim dzieckiem, tęskniącym za swoją mamą. A także niezwykła, mogąca sprowadzić wiele kłopotów księga, która potrafi wyrażać swoją wolę, a tylko wybrani mogą ją otworzyć.

Równie ciekawa, jak ta magiczna, jest historia obyczajowa, osnuta wokół rodziny Osmołowskich. Miło patrzeć na relacje między rodzeństwem, które mimo drobnych utarczek, co przecież jest nieuniknione, doskonale się rozumie. Jacek jest opiekuńczy, a nawet rycerski wobec młodszych sióstr. To chłopiec rozważny i marzycielski, tak pochłonięty własnymi myślami, że wciąż o czymś zapomina. Mania, najmłodsza, jest bardzo towarzyską i wesołą dziewczynką o dobrym i nieustraszonym serduszku. Ta fantastyczna, zgrana rodzina ma nadzieję spędzić w Jastrzębiej Górze cudowne wakacje.

Gdy tutaj przyjeżdżali żadne z nich nie wierzyło w duchy, bajki, czary i inne podobnie niewiarygodne historyjki dla małych dzieci. Czy to jednak właśnie ta nadmorska miejscowość posiada specyficzne właściwości, czy może willa zwana „Jaskółką” kryje niezbadane dotąd tajemnice, albo po prostu skandynawska mitologia ciągle żyje gdzieś na obrzeżach naszego świata, dość, że te wakacje okazały się zaskakujące ponad wszelkie wyobrażenie.

„Księga Ludensona” to jedna z najlepszych książek dla dzieci w wieku wczesnoszkolnym, jakie zdarzyło mi się przeczytać. Pisana lekką ręką, dowcipnie, bardzo adekwatnie do wieku potencjalnych czytelników. Ani trochę nie jest infantylna, nie moralizuje i nie poucza, czego nikt nie lubi. Akcja rozwija się dość szybko, napięcie stopniowo rośnie, wzmaga się też ciekawość, jakie to tajemnice kryją się za dziwną księgą, której wszyscy poszukują, czy trolle są dobre, albo jakie przemyślne plany trzyma w zanadrzu Jettecki.

Jest trochę śmieszno i trochę straszno, ale tylko na tyle, by dzieci mogły to przetrzymać. Bohaterów lubimy, z każdą stroną coraz bardziej, gdyż po prostu nie da się ich nie lubić. Dialogi pchają akcję do przodu, są bardzo naturalne, niewymuszone. Magia miesza się tu z realnym światem, nakłada na niego niczym kalka, nie natrętnie, lecz bardzo harmonijnie, choć zarazem nie jest dostępna wszystkim. Miałam wrażenie, że mama dzieciaków większość czasu w Jastrzębiej Górze smacznie przespała. Książka przypomina mi klimatem Edith Nesbith pomieszaną z Astrid Lindgren, czyli crème de la crème dziecięcej literatury. Autorka jest Polką, to Zofia Stanecka, i oby jak najwięcej książek dla dzieci jeszcze napisała. O przygodach śmiałych dzieciaków czyta się z tym większą przyjemnością, że treści towarzyszą charakterystyczne rysunki Marianny Oklejak.

Magia jest tu groźna, księga budzi mroczne, prawieczne siły. Czy gromadka dzieci jest w stanie sobie z tym poradzić? Jest i wątek kryminalny, trochę uczucia i dużo, całe pokłady przyjaźni i zaufania. To niezwykle ciepła opowieść, a dzieciaki w niej opisane są niesamowite. Rozczulają i bawią, są mądre i opiekują się sobą wzajemnie. Wszystko (no, prawie wszystko),co im się przydarza, przyjmują jako rzecz naturalną, a do rozwiązania problemu przystępują metodycznie, wysilając cały spryt i inteligencję.

Zadanie przed nimi poważne i bardzo ryzykowne. Jeśli nie powstrzymają mocy Księgi Olbrzymów, świat zmieni się nieodwracalnie. Świat mitów skandynawskich spotyka się tu ze słowiańskimi utopcami i płanetnikami, a trolle nie przypominają ani trochę łagodnych Muminków. Atmosfera przeraża tylko na tyle, by dzieci poczuły lekki dreszczyk na plecach, za to później ich buzie zaraz przyoblekają się w uśmiech, gdyż rodzeństwo Osmołowskich innej reakcji po prostu budzić nie może. Nasze pociechy pokochają z całą pewnością „Księgę Ludensona” i powrócą do niej niejeden raz.
Książkę mogłam przeczytać dzięki portalowi: https://sztukater.pl/

Już początek „księgi Ludensona” jest znakomity, gdy tata troll , szczęśliwy z powodu narodzin małego Ludensona, postanawia podarować mu niezwykły prezent:

„- Zrobię tylko mały myk na Północ i zaraz wracam.” A następnie nie było go cztery lata. Dawno się tak nie uśmiałam, myśląc sobie o tych wszystkich mężach, którzy tylko zrobili „mały myk” do kiosku po...

"Ona zmienia wszystko. Cały świat. Gdy we właściwa ręka, ma moc. Przywołuje, co niewidzialne. Budzi, co uśpione. Zabezpiecza, co ukryte..."

Z racji tego, że to jest typowo opowieść dla dzieci, nie porwała mnie aż tak bardzo, z racji bardzo prostej narracji, która na pewno będzie idealna dla dzieciaków, spragnionych mrocznej, baśniowej opowieści czysto rodem z Kronik Spiderwick. Prawie.

Nie zdradzając fabuły napiszę tylko, że jest magia, są potwory, które nie są takie straszne, na jakie wyglądają (albo pozują),jest ciekawskie rodzeństwo, zdeterminowana bibliotekarka, wścibski policjant, domek i mieszkaniec domku, a także... Księga Ludensona.

Polecam, super opowieść na jesienne wieczorki przy kominku. Jesli ktoś kominek posiada :-)

"Ona zmienia wszystko. Cały świat. Gdy we właściwa ręka, ma moc. Przywołuje, co niewidzialne. Budzi, co uśpione. Zabezpiecza, co ukryte..."

Z racji tego, że to jest typowo opowieść dla dzieci, nie porwała mnie aż tak bardzo, z racji bardzo prostej narracji, która na pewno będzie idealna dla dzieciaków, spragnionych mrocznej, baśniowej opowieści czysto rodem z Kronik...

Trolle wywodzą się ze skandynawskich legend. Te najsłynniejsze stworzyła Tove Jansson – mam oczywiście na myśli Muminki. Pisarka opisała je jako spokojne, prostoduszne istoty. Kolejne pokolenia dzieci zachwycały się (i dalej zachwycają) tymi słodkim „hippopotamkami”. Zauroczeni nimi możemy zapomnieć, że trolle były przedstawiane również w inny sposób – jako istoty groźne i nieprzyjazne ludziom. Do skandynawskich wierzeń i tych istot nawiązała Zofia Stanecka w powieści dla dzieci pt.: „Księga Ludensona”. Jaki wizerunek trolli wybrała ta pisarka? Dobry, zły, a może wybrała drogę pośrednią?

„Księga Ludensona” to książka pachnąca wakacjami. Akcja ma miejsce w popularnych nadmorskich miejscowościach – Jastrzębiej Górze i Karwii. Czwórka dzieci (właściwie trójka plus jedna nastolatka) przyjeżdża z mamą na wakacje i nocuje w domu, który odwiedzała w swojej młodości. Jest to niezwykłe miejsce, a drzwi jednego z pomieszczeń są zamknięte „na wieki”. Pewnego dnia „wrota” się otwierają, a ciekawskie dzieciaki zaglądają do środka. Co zobaczą w dziwnym pokoju? Ich wybory zaprowadzą je na drogę przygody. A może ona sama się o małych bohaterów upomni? Podczas poszukiwania potężnej magicznej księgi przeżyją chwile grozy u boku niezwykłych stworzeń.

Zofia Stanecka napisała powieść przygodową dla czytelnika 9+. Otrzymujemy dobry kawał historii do czytania. Jest to przygoda z domieszką fantastyki i grozy. Mamy tu magiczne stwory takie jak trolle, pojawia się też lokalny stolem (co mnie ucieszyło, bo po przeczytaniu „Selfie ze Stolemem” zafascynowałam się legendami o nich). Opowieść nawiązuje do magii natury, ale też do książek. Jedną z bohaterek jest właśnie potężna księga. Dzięki niej można czynić niesamowite rzeczy. Dobre i złe siły interesują się tym artefaktem. Które będą górą?

Ale wróćmy na moment do książek, jakie przewijają się na stronach powieści, bo autorka od czasu do czasu nawiązuje do słynnych tytułów. Jestem pod wrażeniem, jak na kartkach jednaj publikacji mogą obok siebie tańczyć Sławomir Mrożek i Harry Potter. Ja uwielbiam takie zabiegi. Podsycają one moją ciekawość. Często sięgam po przywołane w fabule książki, jeżeli takowych nie czytałam.

Całkiem sprawnie pisarka wprowadza atmosferę grozy. Udaje jej się dostosować ją do poziomu młodego odbiorcy – co jest niezmierne ważne i zapewne nie było łatwym zadaniem. Operuje takimi „narzędziami”, jak ciemność, grzmoty, stuknięcia itp., dzięki czemu czytelnik razem z bohaterami niepokoi się co go czeka. Do tego dochodzi wartka, pełna zwrotów akcja. Dostajemy, więc książkę z gatunku „boję się, ale chcę więcej”.

Szepnę jeszcze słówko o wizualnej stronie książki. Odpowiedzialna za nią jest Marianna Oklejak. Kobieta genialnie oddała intencję pisarki. Publikacja stylizowana jest na książkę biblioteczną z pieczątkami, sygnaturami itp. - dlaczego dowiecie się z treści, a barwy ilustracji świetnie oddają klimat tej opowieści. Podziwiam, doceniam, jestem pod wrażeniem wrażliwości i pomysłu.

Zofia Stanecka, do tej pory, była mi znana z popularnego cyklu dla młodszych dzieci, czyli „Basi”. Autorka kojarzy mi się przede wszystkim ze sprytnym przemycaniem trudnych słówek w swoich opowiadaniach. W naszym domu jest bardzo lubiana i ceniona. Sięgając po „Księgę Ludnesona” miałam świadomość, że będzie to propozycja dla starszych, jednak nie żałuję, że po nią sięgnęłam. Cudowne było to, że czytaliśmy tę książkę spędzając urlop w Karwii. Odczarowała ona trochę straganowo-tandetny obraz polskiego morza. Podoba mi się, jak pisarka zaadaptowała skandynawskie trolle na naszym brzegu Bałtyku. Podoba mi się również niepokojący klimat tej książki. Kiedy byłam dzieckiem chętnie sięgałam po takie publikacje.

Trolle wywodzą się ze skandynawskich legend. Te najsłynniejsze stworzyła Tove Jansson – mam oczywiście na myśli Muminki. Pisarka opisała je jako spokojne, prostoduszne istoty. Kolejne pokolenia dzieci zachwycały się (i dalej zachwycają) tymi słodkim „hippopotamkami”. Zauroczeni nimi możemy zapomnieć, że trolle były przedstawiane również w inny sposób – jako istoty groźne i...

Twórczynie kultowej serii dla przedszkolaków Zofia Stanecka i Marianna Oklejak mają w swoim dorobku powieść dla starszych dzieci pt. "Księga Ludensona", której wznowienie ukazało się nakładem Wydawnictwa Agora. To opowieść o pewnej rodzinie, która jest na wyjeździe w Jastrzębiej Górze, gdzie również pojawia się... troll! Czwórka rodzeństwa nie może uwierzyć w to, co się dzieje, ponadto dzieci wpadają w pewne tarapaty. Fabuła ma dość szybkie tempo, a bieg wydarzeń jest dość zaskakujący - mamy tutaj porwanie, tajemniczą księgę, niebezpiecznego złodzieja i trolla. Ludzie i magiczne stwory ruszają na poszukiwanie tajemniczej, spisanej przed wiekami Księgi Ludensona, która ma moc stwarzania i niszczenia. Czy uda się ją znaleźć, zanim trafi w niepowołane ręce? Recenzja na blogu: https://mamaizabawa.blogspot.com/2022/10/ksiega-ludensona.html

Twórczynie kultowej serii dla przedszkolaków Zofia Stanecka i Marianna Oklejak mają w swoim dorobku powieść dla starszych dzieci pt. "Księga Ludensona", której wznowienie ukazało się nakładem Wydawnictwa Agora. To opowieść o pewnej rodzinie, która jest na wyjeździe w Jastrzębiej Górze, gdzie również pojawia się... troll! Czwórka rodzeństwa nie może uwierzyć w to, co się...