Bardzo przyjemny zbiorek opowiada, których bohaterami są różne zwierzęta, nie tylko tytułowy kotek. Są opowiadania w których pojawia się i lis (prawidłowo). Historyjki są proste, czasami z morałem a czasami zupełnie bez. Troszkę takie powiastki a la La Fontaine, tylko osadzone w bliższych nam czasach. Najbardziej podobały mi się trzy opowiadania. "Jak lis podarował Księżycowi czapę" pokazuje jak szczodre, miłe i sympatyczne są lisy. Serce na dłoni i troska o bliźniego. Ostatnią czapę oddadzą Łysemu, by ten nie marzł. Niczego w zamian nie oczekują. No... drobnostki. Chwila by oświetlić drogę do kurnika. Ktoś musi utulić kurki do snu, prawda? Tytułowe opowiadanie "O kotku, który szukał czarnego mleka". Piękne opowiadanie, które uczy, że nie musimy być tacy sami jak ci których kochamy. Nie warto szukać czarnego mleka. Bardzo wychowawcze "Mrum, Gawrotek i pączki", którego przesłanie zamyka się w słowach "nie ma pączków bez pracy" a "pączki własnej pracy smakują najlepiej".

Do tego rozkoszne ilustracje Marii Mackiewicz. Chociaż zauważyłem drobne nieporozumienie. W opowiadaniu "Kolo dębu zwierz rogaty..." autorka wspomina Kozę... no i kozę rysuje ilustratorka ale nie kozę czyli samicę sarny europejskiej (Capreolus capreolus) tylko kozę domową (Capra hircus). Co koza domowa miałaby robić w lesie?

Mimo, że to ramotka z 1989 roku, to moim zdaniem warto poczytać ją dzieciom. Bedzie wiele okazji do wspólnych rozmów a ilustracje maja ten przyjemny dawny klimat.

Bardzo przyjemny zbiorek opowiada, których bohaterami są różne zwierzęta, nie tylko tytułowy kotek. Są opowiadania w których pojawia się i lis (prawidłowo). Historyjki są proste, czasami z morałem a czasami zupełnie bez. Troszkę takie powiastki a la La Fontaine, tylko osadzone w bliższych nam czasach. Najbardziej podobały mi się trzy opowiadania. "Jak lis podarował...

Kotek fajny bardzo, tylko zakończenie takie jakieś... Nagle kotek sam dochodzi do tego, że szukał już nie będzie. Nie wiadomo skąd ta zmiana planów. Autor nic nie wyjaśnia, dziecko zadaje pytania, a odpowiedzi w treści brak... więc trzeba kombinować i dopowiadać.

Poza tym książeczka miła, starego typu, ale lekka i przyjemna, bez trudnych słów i zwrotów. Warto.

Kotek fajny bardzo, tylko zakończenie takie jakieś... Nagle kotek sam dochodzi do tego, że szukał już nie będzie. Nie wiadomo skąd ta zmiana planów. Autor nic nie wyjaśnia, dziecko zadaje pytania, a odpowiedzi w treści brak... więc trzeba kombinować i dopowiadać.

Poza tym książeczka miła, starego typu, ale lekka i przyjemna, bez trudnych słów i zwrotów. Warto.