Powieść całkiem niezła. Autor utrzymuje odpowiednie tempo oraz napięcie w taki sposób, że lektura nie przynudza. Całkiem nieźle przedstawiona sylwetka Kessela, jego działania i priorytety podporządkowane nałogowi. No i oczywiście dość nieszablonowe zakończenie.

Rewelacji nie ma, jeżeli chodzi o fabułę, jednakże w wolnej chwili można po tę lekturę sięgnąć.

Powieść całkiem niezła. Autor utrzymuje odpowiednie tempo oraz napięcie w taki sposób, że lektura nie przynudza. Całkiem nieźle przedstawiona sylwetka Kessela, jego działania i priorytety podporządkowane nałogowi. No i oczywiście dość nieszablonowe zakończenie.

Rewelacji nie ma, jeżeli chodzi o fabułę, jednakże w wolnej chwili można po tę lekturę sięgnąć.

Sama nie wiem dlaczego spodziewałam się, że Wśród wrogów to kryminał, skoro sprawca znany był od początku. Nastawiłam się też, że będzie zagadka, poszukiwanie nowych tropów, jakaś akcja, która mocno mnie wciągnie. Książkę trudno mi nazwać również thrillerem, ale w rozróżnianiu gatunków nie jestem zbyt mocna.

Głównymi bohaterami są dwaj policjanci z wydziału antyterrorystycznego – Kessel i Diller. Kessel to człowiek po przejściach, uzależniony od alkoholu i narkotyków, kryjący się z tym przed swoimi pracodawcami. Nie ma rodziny, która by go wspierała, a sam zupełnie nie radzi sobie ze swoimi problemami. Mimo koszmarnych katuszy po odstawieniu narkotyków, decyduje się na wzięcie udziału w akcji policyjnej. Przez jego słabość dochodzi do wypadku. Mężczyzna z premedytacją uderza samochodem w młodego dilera narkotyków. Świadkiem tego jest drugi policjant, Diller - jego przyjaciel i samozwańczy opiekun. Diller postanawia ukryć zbrodnię przyjaciela i zatuszować wszystkie ślady, nawet ryzykując własną karierę. Od tego momentu zaczyna się najgorszy okres w życiu obydwu mężczyzn. Diller żyje w ciągłym strachu, że prawda wyjdzie na jaw. Rzadko jednak dopuszcza do siebie myśl, że powinien postąpić inaczej. Kessel za to gotów jest się przyznać, by tylko skończyły się inne jego problemy. Z dnia na dzień jest coraz bardziej słabsy i bezwolny, traci kontrolę nad własnym życiem i wpada w tarapaty, z których nie może się wykaraskać.

Kessel wzbudza nawet odrobinę sympatii, jakoś potrafię go zrozumieć. W młodości stracił ukochaną, teraz musi żyć obok niej, a jednak nie z nią. Samotność i praca w wydziale narkotykowym popchnęły go w nałóg, z którym nie potrafi sobie poradzić. Jest wrakiem człowieka, myśli tylko o kolejnej dawce narkotyków, działa irracjonalnie i ze szkodą dla siebie. Jest winny, próbował zabić człowieka, a jednak rozważa przyznanie się do winy. Diller za to jest kompletnie pozbawionym sumienia draniem. Z pozoru idealny policjant, mąż i ojciec. W pracy jest szanowany, dostaje pochwały i stawiany jest za wzór. Zwykły człowiek ukrywający przestępcę sam jest przestępcą, a co dopiero policjant, który powinien ścigać zło. Dillera nie da się lubić. Jest człowiekiem wykorzystującym swoją władzę i naginającym prawo do własnego widzimisię, nie ma żadnego poszanowania dla zasad oraz życia ludzkiego. Liczy się tylko on, jego rodzina, jego przyjaciel. Pomaga, ale w bardzo niewłaściwy sposób.

Nie powiem wam jak kończy się ta historia, czy prawda wychodzi na jaw, czy winny zostaje ukarany. Mogę jednak obiecać, że w Wśród wrogów jest wiele momentów, w których ma się ochotę zatrzasnąć z hukiem książkę i za chwilkę wócić do niej znowu, bo ciekawość jednak jest zbyt wielka. To historia o dwóch złych policjanatach, ale czy również i o sprawiedliwości, musicie przekonać się sami.

Sama nie wiem dlaczego spodziewałam się, że Wśród wrogów to kryminał, skoro sprawca znany był od początku. Nastawiłam się też, że będzie zagadka, poszukiwanie nowych tropów, jakaś akcja, która mocno mnie wciągnie. Książkę trudno mi nazwać również thrillerem, ale w rozróżnianiu gatunków nie jestem zbyt mocna.

Głównymi bohaterami są dwaj policjanci z wydziału...

O rany... W końcu udało mi się dotrzeć do końca tej... Książki. Męczyłam się z nią dość długo. Zwykle zasypiałam po przeczytaniu kilkunastu stron. Moim zdaniem jest to książka skrajnie nudna. Początek może zaciekawić, ale z każdą przewróconą kartką jest coraz gorzej. Rozwinięcie akcji bardzo słabe, naciągane, niczym nie ciekawi, żadnych zwrotów akcji, jednym słowem klapa... Jeśli chodzi o zakończenie, jest tak samo kiepskie jak reszta... Cała książka jest niezwykle niesympatyczna, odpychająca klimatem... Przypomina jakiś skrajnie nieudany film, który wyłączamy po kilku minutach. Wygląda to tak, jakby autor chcial, a nie umiał niczego bardziej rozkręcić... Niby pomysł był, ale spalił na panewce. Po przeczytaniu epilogu byłam szczęśliwa, że to już koniec. Nie mogę niestety polecić tej książki bez zszarganego sumienia. Nie uważam, aby była warta poświęconego czasu... Jest to oczywiście moja całkowicie subiektywna opinia. Dwie gwiazdki za to, że uwolniłam sie od tego gniota :) Niech tryumfuje moja wolność i mogę wreszcie zabrać się za coś nowego.

O rany... W końcu udało mi się dotrzeć do końca tej... Książki. Męczyłam się z nią dość długo. Zwykle zasypiałam po przeczytaniu kilkunastu stron. Moim zdaniem jest to książka skrajnie nudna. Początek może zaciekawić, ale z każdą przewróconą kartką jest coraz gorzej. Rozwinięcie akcji bardzo słabe, naciągane, niczym nie ciekawi, żadnych zwrotów akcji, jednym słowem klapa......

Być może moja ocena, ledwie 5 gwiazdek, jest trochę zaniżona, bo ogólnie nie jest to książka zła. Jest jednak paskudnie ponura i po prostu niesympatyczna. Przynajmniej ja ją tak odebrałam.

Nie udało mi się polubić żadnego z bohaterów, bo też nie jest to możliwe, skoro są to dwaj policjanci, z których jeden, tonący w narkotykowym nałogu, z premedytacją taranuje samochodem młodego Araba, zaś drugi, zamiast zadziałać, jak na stróża prawa przystało, w imię wieloletniej przyjaźni robi wszystko, by zatuszować sprawę i uratować skórę ćpunowi. Jak można tu takim kibicować?

Nie da się polubić ofiary i jego kumpli, bo to agresywni dealerzy i rzezimieszki - i nie ma znaczenia, jakiej są narodowości. Poza tym sporo szemranych indywiduów i odrzucająca wymowa zakończenia.

Aż taką romantyczną idealistką nie jestem, by myśleć, że policjanci są zawsze czyści jak łezka, ale w tym przypadku za bardzo zabolało. :(

Być może moja ocena, ledwie 5 gwiazdek, jest trochę zaniżona, bo ogólnie nie jest to książka zła. Jest jednak paskudnie ponura i po prostu niesympatyczna. Przynajmniej ja ją tak odebrałam.

Nie udało mi się polubić żadnego z bohaterów, bo też nie jest to możliwe, skoro są to dwaj policjanci, z których jeden, tonący w narkotykowym nałogu, z premedytacją taranuje samochodem...

Książkę dobrze i szybko się czyta. Taka na jeden wieczór. Nic specjalnego, ale nie mogę powiedzieć, że zła. Po prostu taka sobie.

"Przed południem był na zakupach w "Le Paradis, eleganckim supermarkecie, który znajdował się w pobliżu, i po raz kolejny próbował przyzwyczaić się do niemal irytującej uprzejmości obsługi......, która żwawo i z entuzjazmem zanosiła zakupy aż do samochodu i pakowała je do bagażnika. Wcześniej, gdy jeszcze robił zakupy w dyskoncie, kobiety z Europy Wschodniej bez słowa przesuwały towary nad czytnikiem kodów kreskowych i nikt się nie uśmiechał"

Sama prawda....:)

Książkę dobrze i szybko się czyta. Taka na jeden wieczór. Nic specjalnego, ale nie mogę powiedzieć, że zła. Po prostu taka sobie.

"Przed południem był na zakupach w "Le Paradis, eleganckim supermarkecie, który znajdował się w pobliżu, i po raz kolejny próbował przyzwyczaić się do niemal irytującej uprzejmości obsługi......, która żwawo i z entuzjazmem zanosiła zakupy aż do...

Oswald (ur. 1963) prawnik z zawodu, dorabia sobie książkami; ta omawiana jest ostatnią (2012),dziewiątą z rzędu. Jej plusem jest łatwość czytania, lecz nie wiem ile w tym zasługi autora, a ile tłumacza (Paweł Masłowski),Minusem - nieznajomość geografii (s.5 - Albania jako kraj arabski),paskudny wizerunek niemieckiej policji (narkotyki, alkohol, łapówki, a w ogóle w przypadku ćpuna Kessela - dno moralne),ukrywany rasizm (stosunek do kolorowej ludności i tureckiej prokurator). W trakcie lektury nie wiedziałem, której strony bać się więcej. Zakończenie nijakie, ale przyjemne trzy godziny wyłączenia się z bieżących zmartwień nagradzam 7 gwiazdkami.

Oswald (ur. 1963) prawnik z zawodu, dorabia sobie książkami; ta omawiana jest ostatnią (2012),dziewiątą z rzędu. Jej plusem jest łatwość czytania, lecz nie wiem ile w tym zasługi autora, a ile tłumacza (Paweł Masłowski),Minusem - nieznajomość geografii (s.5 - Albania jako kraj arabski),paskudny wizerunek niemieckiej policji ...

Książka zaskoczyła mnie łatwością z jaką przyszło mi ją czytać :) Książka "pękła" u mnie w dwa wieczory. Polecam każdemu szukającemu fajnej lekturki na nudne wieczory, trzyma w napięciu a końcówka na prawdę potrafi zaskoczyć.

Książka zaskoczyła mnie łatwością z jaką przyszło mi ją czytać :) Książka "pękła" u mnie w dwa wieczory. Polecam każdemu szukającemu fajnej lekturki na nudne wieczory, trzyma w napięciu a końcówka na prawdę potrafi zaskoczyć.

Moja pierwsza niemiecka książka i do tego kryminał. Całkowicie nie spodziewany w "Czarnej serii" i nie wiedziałam czego się spodziewać. Po zapowiedzi z tyłu okładki zapowiadało się intrygująco i ciekawie, ale nie do końca tak było...

Akcja książki rozgrywa się w Monachium. Poznajemy dwóch policjantów - przyjaciół - Kesslera i Dillera. Pierwszy jest uzależniony od narkotyków i pod czas akcji w napadzie głodu narkotykowego idzie kupić "działkę" od arabskich imigrantów.

Więcej na:
http://swiatmiedzystronami.blogspot.com/2014/12/georg-m-oswald-wsrod-wrogow.html

Moja pierwsza niemiecka książka i do tego kryminał. Całkowicie nie spodziewany w "Czarnej serii" i nie wiedziałam czego się spodziewać. Po zapowiedzi z tyłu okładki zapowiadało się intrygująco i ciekawie, ale nie do końca tak było...

Akcja książki rozgrywa się w Monachium. Poznajemy dwóch policjantów - przyjaciół - Kesslera i Dillera. Pierwszy jest uzależniony od...

To jeden z tych kryminałów, które dość dobrze i dość szybko się czyta. I równie dobrze i szybko zapomina.
Kiepskie zakończenie :(

To jeden z tych kryminałów, które dość dobrze i dość szybko się czyta. I równie dobrze i szybko zapomina.
Kiepskie zakończenie :(

w książce jest przedstawiona praca policji ,zero akcji czy sensacji , przeczytać i zapomnieć.

w książce jest przedstawiona praca policji ,zero akcji czy sensacji , przeczytać i zapomnieć.