Taniec cieni

Piękna, magiczna książka o tańcu, poświęceniu z nutką horroru i romansu w tle. Wciągnęła mnie ta historia totalnie, całkowicie się w niej zagłębiłam. Z początku myślałam, że to nie książka dla dorosłych, w końcu bohaterami są nastolatkowie, ale myliłam się. To był bardzo wciągający thriller, a fabuła była spójna i naprawdę ciekawa.

Piękna, magiczna książka o tańcu, poświęceniu z nutką horroru i romansu w tle. Wciągnęła mnie ta historia totalnie, całkowicie się w niej zagłębiłam. Z początku myślałam, że to nie książka dla dorosłych, w końcu bohaterami są nastolatkowie, ale myliłam się. To był bardzo wciągający thriller, a fabuła była spójna i naprawdę ciekawa.

Pokaż mimo to

Taniec cieni to książka opowiadająca historię Vannessy, która zaczyna swój rok szkolny w nowojorskiej akademii baletowej gdzie kiedyś uczyła się jej zaginiona siostra. Vannessa zaczyna małe śledztwo ale czy uda jej się znaleźć siostrę przy tak wymagających nauczycielach i napiętym grafiku???

Książka mi się podobała ale czuje że dla mnie była dość przeciętna. Styl pisania pisarki jest dość prosty i rozmowy prowadzone w tej ksiażce były dość robotyczne i nie naturalne. Było jednak widać że autorka ma dużą wiedze na temat baletu i jak to sie odbywa w szkołach baletowych. Postacie były dość płaskie i bez żadnych głębszych opisów, dlatego było ciężko się wczuć w temat.
Na sam koniec książka mnie dość pozytywnie zaskoczyła w jaki sposób sprawa się rozwiązała. nie spodziewałam sie takiego zakończenie , ale to dobrze.

Ogólnie polecam przeczytać dla samej przyjemności i odpoczynku od cięższej literatury. Dla mnie mocne 5/10.

Taniec cieni to książka opowiadająca historię Vannessy, która zaczyna swój rok szkolny w nowojorskiej akademii baletowej gdzie kiedyś uczyła się jej zaginiona siostra. Vannessa zaczyna małe śledztwo ale czy uda jej się znaleźć siostrę przy tak wymagających nauczycielach i napiętym grafiku???

Książka mi się podobała ale czuje że dla mnie była dość przeciętna. Styl pisania...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Na książkę te trafiłam przez przypadek w stosie książek za 10zł w sklepie. Na początku w ogóle mi się nie podobała akcja, natomiast po jakimś czasie zaczęła się rozwijać. Oczywiście, od razu można zauważyć pewien powtarzający się schemat z książek dla młodzieży- Vanessa zakochuje się w najprzystojniejszym i najbardziej znanym w szkole chłopaku, ma oddanych sobie przyjaciół. Jednak zagadka szukania siostry jest dość ciekawa. Chciałabym przeczytać drugą część ,jednak jak na razie w wersji polskiej jej nie widziałam, a szkoda!

Na książkę te trafiłam przez przypadek w stosie książek za 10zł w sklepie. Na początku w ogóle mi się nie podobała akcja, natomiast po jakimś czasie zaczęła się rozwijać. Oczywiście, od razu można zauważyć pewien powtarzający się schemat z książek dla młodzieży- Vanessa zakochuje się w najprzystojniejszym i najbardziej znanym w szkole chłopaku, ma oddanych sobie przyjaciół....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Po kilku pierwszych stronach zdałam sobie sprawę, że mam do czynienia z literaturą młodzieżową. Rzadko po taką sięgam, nie jest to mój ulubiony gatunek. Nie wiem czemu, ale wyobrażałam sobie bohaterkę jako przynajmniej dwudziestoletnią baletnicę szlifującą swój talent. Z zaskoczeniem odkryłam, ze Vanessa ma dopiero piętnaście lat i posiada wszystkie cechy charakterystyczne dla typowych nastolatek. Troszkę mnie to zniechęciło, jednak postanowiłam się nie poddawać. I muszę przyznać, że dobrze zrobiłam.
Cała historia opisana jest bardzo ciekawie, wszystkie elementy ze sobą współgrają. Od razu widać, że autorka zna się na balecie i wie o czym pisze. Nazwy, jakimi operuje, niewiele mi mówią, jednak sprawiają, że książka wydaje się prawdziwa. Został tu także wpleciony wątek mistyczny, który według mnie podniósł walory powieści, choć temat ten nie był do końca wykorzystany.
Jak to z debiutami bywa, mam także kilka uwag. Związek, jaki główna bohaterka chce stworzyć jest, delikatnie mówiąc, bardzo naiwny. Oczywiście mowa tu o nastolatkach, nie liczyłam na wielką miłość do grobowej deski. Mimo to niezdecydowanie i brak pewności siebie bohaterów mogą troszkę przeszkadzać. Także język, jakim posługują się postacie momentami wydawał mi się wymuszony, na siłę młodzieżowy. Ogólnie w powieści można zauważyć pewne niedociągnięcia typowe dla "świeżych" pisarzy. Niektóre elementy fabuły wydawały mi się opisane tak jakby na siłę. Przykładem może być kilkukrotne włamanie do biura, którego właściciel nawet tego nie zauważył. Jest to mało prawdopodobne, zwłaszcza, że włamywacze nie byli ekspertami w tej dziedzinie. Podobnych przykładów mogłabym wymienić kilka.
"Taniec cieni" Yeleny Black jest książką ciekawą, pomysł na fabułę wydał mi się bardzo interesujący. Mimo, że jest to raczej literatura młodzieżowa, czytałam ją z przyjemnością. Były momenty, kiedy naiwność bohaterów i ich rozumowanie doprowadzały mnie do białej gorączki, jednak jestem w stanie przymknąć na to oko. Zakończenie daje nam nadzieję na kontynuację powieści, ponieważ tak naprawdę niewiele nam wyjaśnia i stawia przed główną bohaterką nowe wyzwania.
Książka ta na pewno nie będzie figurowała na liście moich ulubionych, mimo to spędziłam przy niej miło czas. Raczej nie będę o niej długo rozmyślać, pewnie zapomnę o niej jak tylko napiszę tą recenzję. Mimo to mogę polecić jako czasoumilacz, zwłaszcza dla miłośników Young Adult.
Recenzja pochodzi z bloga www.zmojejbiblioteki.blogspot.com

Po kilku pierwszych stronach zdałam sobie sprawę, że mam do czynienia z literaturą młodzieżową. Rzadko po taką sięgam, nie jest to mój ulubiony gatunek. Nie wiem czemu, ale wyobrażałam sobie bohaterkę jako przynajmniej dwudziestoletnią baletnicę szlifującą swój talent. Z zaskoczeniem odkryłam, ze Vanessa ma dopiero piętnaście lat i posiada wszystkie cechy charakterystyczne...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zacznę od tego,że przeczytałam ją w niecałe dwa dni,co za tym idzie śmiało można stwierdzić że nie jest napisana skomplikowanym językiem,tematyka też jest dość prosta co nie zmienia faktu ,że końcówka książki zaskoczy 90% czytających osób.
Ja mogę ją z czystym sumieniem polecić.

Zacznę od tego,że przeczytałam ją w niecałe dwa dni,co za tym idzie śmiało można stwierdzić że nie jest napisana skomplikowanym językiem,tematyka też jest dość prosta co nie zmienia faktu ,że końcówka książki zaskoczy 90% czytających osób.
Ja mogę ją z czystym sumieniem polecić.

Pokaż mimo to

"Im jesteś lepszy, tym większą presję na Ciebie wywierają, żebyś ich nie zawiódł. A jak znajdziesz się na szczycie, upadek na dno jest dużo dłuższy i bardziej bolesny."

Vanessa Adler dostaje się do elitarnej Nowojorskiej Szkoły Baletowej, do której uczęszczają tylko najlepsi tancerze. Postanowiła nie tylko tańczyć, lecz również odnaleźć swoją starszą siostrę Margaret, która zaginęła przed trzema laty. Ku zdziwieniu wszystkich uczniów, Vanessa otrzymuje prestiżową rolę Ognistego Ptaka. Wraz z tą rolą zaczynają się pojawiać kłopoty...
"Powoli podniosły wzrok na zwisające z lampy dwie pary baletek, z których kapała krew."

Podobało mi się w głównej bohaterce to, że po mimo swojego talentu zepchnęła swoje realizacje marzeń związane z tańcem, na rzecz odnalezienia prawdy i oczyszczenia imienia zaginionej siostry. Nie każdy by się odważył na tak wielki krok. Szacun! :D W tej książce dominuje balet, ale spokojnie, autorka nie zanudza nas definicjami poszczególnych kroków, więc na pewno nie poczujecie się znudzeni. Książka ukazuje blaski i cenie baletu, jak tancerze muszą ciężko pracować, aby osiągnąć perfekcję w tańcu. Mamy tu także coś dla fanów romansów - na pewno nie poczujecie się zawiedzeni :).
Podsumowując, jest to świetna fantastyka młodzieżowa, idealna na wakacyjny czas :).

"Im jesteś lepszy, tym większą presję na Ciebie wywierają, żebyś ich nie zawiódł. A jak znajdziesz się na szczycie, upadek na dno jest dużo dłuższy i bardziej bolesny."

Vanessa Adler dostaje się do elitarnej Nowojorskiej Szkoły Baletowej, do której uczęszczają tylko najlepsi tancerze. Postanowiła nie tylko tańczyć, lecz również odnaleźć swoją starszą siostrę Margaret,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Taniec cieni" znalazłam na bibliotecznej półce z romansami i sięgnęłam po niego chyba dosyć mechanicznie, nie zastanawiając się, że skoro akcja ma dziać się w szkole baletowej, to zapewne jest to książka typu young adult, za którym nie przepadam. Jednak nie żałuję czasu spędzonego z tą lekturą, bo odbiega nieco od schematu charakterystycznego dla tego gatunku. Dużym plusem był brak wszechobecnych teraz w takich książkach wampirów czy wilkołaków, ale elementów paranormalnych naprawdę nie zabrakło.

Historia Vanessy to nie tyle opowieść o realizacji marzeń o tańcu, tylko o poszukiwaniu prawdy o zaginięciu jej starszej siostry, Margaret. Po przyjeździe do słynnej nowojorskiej szkoły baletowej na dziewczynę czeka galeria rozmaitych postaci, wśród których trudno na pierwszy rzut oka rozróżnić przyjaciół od wrogów.

Na młodą dziewczynę w gąszczu walki o sławę czeka wiele zasadzek, a gdy do tego dojdą również pierwsze porywy serca, otrzymamy całkiem zgrabną historię. Samo rozwiązanie zagadki nowojorskiej akademii baletowej również zostało przemyślanie skonstruowane. Pozwala liczyć na kontynuację przygód Vanessy, uwikłanej w konflikt między grupami sprzecznych interesów, którego przedmiotem jest władza nad światem.

Powieść nie nudziła mnie, nie zabrakło w niej odniesień do istoty baletu i tego, czym może się stać, jeśli dla kogoś jest prawdziwą pasją.
Podsumowując, "Taniec cieni" to bardzo udany debiut Yeleny Black. Oby więcej takich young adult, może nawet nabiorę przekonania do tego gatunku ;)

"Taniec cieni" znalazłam na bibliotecznej półce z romansami i sięgnęłam po niego chyba dosyć mechanicznie, nie zastanawiając się, że skoro akcja ma dziać się w szkole baletowej, to zapewne jest to książka typu young adult, za którym nie przepadam. Jednak nie żałuję czasu spędzonego z tą lekturą, bo odbiega nieco od schematu charakterystycznego dla tego gatunku. Dużym plusem...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ta książka jest świetna! Trzyma w napięciu, nieźle zarysowane wątki miłosne i cudowny taniec. Jest to pierwsza książka po którą sięgam, gdzie jest on motywem przewodnim i jestem zachwycona. Co prawda widać, że autorka nigdy nie tańczyła na "wysokim poziomie", ale dla osób, które z tańcem nie spotykają się codziennie jest bardzo ciekawym wprowadzeniem w ten świat.
Polecam ją fanom tańca i nie tylko. Z niecierpliwością czekam na kontynuację.

Ta książka jest świetna! Trzyma w napięciu, nieźle zarysowane wątki miłosne i cudowny taniec. Jest to pierwsza książka po którą sięgam, gdzie jest on motywem przewodnim i jestem zachwycona. Co prawda widać, że autorka nigdy nie tańczyła na "wysokim poziomie", ale dla osób, które z tańcem nie spotykają się codziennie jest bardzo ciekawym wprowadzeniem w ten świat.
Polecam...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Recenzja znajduje się także na moim blogu: zperspektywyczytelnika.blogspot.com

Nowojorska Akademia Baletowa to dla wielu tancerzy nieosiągalne marzenie. Vanessa ma to szczęście, że dostała się do tej prestiżowej szkoły. Będzie mogła podszkolić się w tańcu, poznać nowych ludzi, a także zwiedzić zakamarki Nowego Jorku. O tym w końcu myśli większość uczniów. Ale nie Vanessa. Ona jedzie tam z innego powodu. Chce poznać prawdę o swojej zaginionej siostrze.

Już na początku warto podkreślić znakomitą znajomość baletu przez autorkę, co zresztą dziwić nie powinno, gdyż sama uczyła się tańca klasycznego. Widzimy w książce życie skupione wokół tańca, ćwiczeń, stawania się coraz lepszym.

Bardzo podobał mi się pomysł pani Black na główny wątek. Rozwiązanie zagadki, która dręczyła Vanessę było pełne tajemniczości i nieraz sama zastanawiałam się, co tak naprawdę dzieje się w tej szkole. Szkole pełnej sekretów, niewyjaśnionych spraw i dziwnego milczenia na temat tego, co się dzieje.

No ale niestety te milczenie było niemożliwie sztuczne. Naprawdę nikt nie interesuje się dziwnymi zniknięciami? Oryginalną nieoficjalną inauguracją, podczas której nowi uczniowie muszą rozcinać sobie pięty? Trochę tego absurdu było za dużo.

Z początku także język był drętwy, zwłaszcza dialogi. Były nienaturalne i widać było brak płynności przy zmianie tematu. Na szczęście z czasem było lepiej i albo z biegiem książki pani tłumacz się poprawiła, albo mnie po prostu język przestał razić.

Skoro już doszliśmy do wad - a kilka jeszcze jest, to o nich teraz wspomnę.

Począwszy od tego, że po niespełna tygodniu nasza bohaterka znalazła już swoją grupkę best friends forever, z którymi niesamowicie dobrze się dogaduje, z którymi się rozumie i widzą o sobie wszystko (czy tylko mnie zawsze to denerwuje w książkach?). Niesamowicie popularny chłopak, w którym oczywiście Vanessa się zakochała, rzuca dla niej swoją (oczywiście popularną) dziewczynę. Ależ nie, spokojnie - to nie jest spoiler. Przecież oni zakochują się w sobie od pierwszego wejrzenia, więc to dzieje się zaraz na początku. Mało schematów? To dorzucę jeszcze jeden! Nasza bohaterka jest niezwykle utalentowana, wszyscy ją podziwiają, włącznie z choreografem, ale nie - ona w siebie nie wierzy. Czyżby fałszywa skromność? Tego nie wiemy, bo narracja jest trzecioosobowa.

Zresztą Vanessa jest nieco dziwną osobą. Nie powiem, że jej nie polubiłam, bo to zdecydowanie pozytywna bohaterka, której cały czas kibicowałam, ale... Sprawiała momentami wrażenie głupiej, nieodpowiedzialnej, upartej (niestety nie w pozytywnym znaczeniu tego słowa), przemądrzałej i naiwnej. W ogóle nie kojarzyła faktów, nie widziała powiązań między konkretnymi wydarzeniami. A to wszystko rzucało się w oczy!

No i to ostatnie bardzo mnie irytowało. Miałam wrażenie, że autorka tak też traktuje czytelnika - jakby nie potrafić łączyć ze sobą faktów. A to naprawdę nie było skomplikowane...
Uwierzycie, że na okładce napisane jest, że jest to "thriller psychologiczny"? Mało tego, w Empiku książka znajduje się w dziale książek sensacyjnych. No po prostu śmiechu warte! Przecież to typowa fantastyka młodzieżowa! Wystarczy spojrzeć na treść, styl pisania czy piętnastoletnią bohaterkę...

Kolejny, już ostatni minus - wygląda trochę jak niedopracowanie autorki. Najpierw jest jakieś wydarzenie, a potem z dalszych rozmów wynika, jakby tego nie było. Dwa razy miałam takie wrażenie. Czyżby autorka zapomniała, co napisała kilka stron wcześniej?

Ale wiecie co jest najdziwniejsze? Że mimo tych wszystkich wad, a trochę ich jest, książkę czytało się bardzo przyjemnie. Kartki obracało się bardzo szybko, nawet się nie spostrzegłam, a już skończyłam książkę! Była wciągająca, nieskomplikowana, taka idealna na jeden dzień.
Z tego, co widziałam jest kontynuacja tej powieści, jednak nie została wydana w Polsce. Mam nadzieję, że jednak kiedyś to nastąpi, bo mimo wszystko jestem ciekawa dalszych losów Vanessy!

Choć może po przeczytaniu o tych wadach będziecie zniechęceni to dodam jeszcze, żeby nie zrażać się moją opinią! Książka naprawdę nie jest zła, jednak chyba skierowana do nieco młodszej grupy wiekowej. Także jeśli jesteś w gimnazjum to książka prawdopodobnie się Tobie spodoba :)

Recenzja znajduje się także na moim blogu: zperspektywyczytelnika.blogspot.com

Nowojorska Akademia Baletowa to dla wielu tancerzy nieosiągalne marzenie. Vanessa ma to szczęście, że dostała się do tej prestiżowej szkoły. Będzie mogła podszkolić się w tańcu, poznać nowych ludzi, a także zwiedzić zakamarki Nowego Jorku. O tym w końcu myśli większość uczniów. Ale nie Vanessa....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Yhh.. zmęczyłam tę książkę. O ile początek był naprawdę ciekawy i wciągający, o tyle końcówka przerażała. Wszystko rozwijało się dobrze, dopóki autorka nie zaczęła wprowadzać wątku fantastycznego. Wtedy coraz częściej pojawiały się niedociągnięcia i ogólny brak logiki w zachowaniu bohaterów, jak i w wyjaśnieniach związanych z wyżej wspomnianym wątkiem fantastycznym. Również słabo zostały opisane próby taneczne Vanessy. Po autorce, która miała styczność z baletem spodziewałam się czegoś bardziej obrazowego, niż rzucanie nazwami figur, które czytelnik musi sobie wyguglować w trakcie czytania, by zrozumieć, o co chodzi. Bardzo rozczarowująca była też jakość tłumaczenia - momentami styl i dobór słownictwa kojarzył się bardziej z niedoświadczoną osobą, która nie jest zbyt obeznana ani z tworzeniem literatury, ani ze sztuką tłumaczenia.

Yhh.. zmęczyłam tę książkę. O ile początek był naprawdę ciekawy i wciągający, o tyle końcówka przerażała. Wszystko rozwijało się dobrze, dopóki autorka nie zaczęła wprowadzać wątku fantastycznego. Wtedy coraz częściej pojawiały się niedociągnięcia i ogólny brak logiki w zachowaniu bohaterów, jak i w wyjaśnieniach związanych z wyżej wspomnianym wątkiem fantastycznym. Również...

więcej

mniej

Pokaż mimo to