Powróciłam do tej poezji w ramach wyzwania czytelniczego na marzec.
Uważam, że Ewa Lipska przełamuje w swoich utworach stereotyp poezji będącej ucieleśnieniem czułości, delikatności i tzw. bujania w obłokach. Poetka jest baczną i krytyczną obserwatorką rzeczywistości, zarówno tej globalnej, jak i kameralnej dziejącej się w rodzinie i w związkach uczuciowych.
W tej poezji krytycyzm i obiektywizm miesza się z buntem, emocjonalnością i optymizmem, którego - z upływem czasu - coraz mniej.
Twórczość Ewy Lipskiej jest osadzona w ostatnim trzydziestoleciu XX wieku, pełno w niej nadziei, buntu, krytycyzmu i ostrożności w ocenie świata, który często wymyka się, bywa niejednoznaczny i trudny do ocenienia.
Wybór między Białym - Czarnym staje się przeżytkiem. Taka jest ta poezja. I właśnie za to ją cenię.
W pamięci pozostają mi wciąż wiersze Ewy Lipskiej:
- śpiewane przez Marka Grechutę i Grzegorza Turnaua: "dotąd doszliśmy", "Pewność",
- gorzka ocena postawy Polaków w czasach Gierka zawarta w słowach:

"A myśmy biegli przez trawniki
gdy rozstrzygały się losy historii.

Nie słyszeliśmy strzałów,
Zamiast historii była gimnastyka."

- krytyka władzy autorytarnej w wierszach: "Dyktando", " Egzamin"

- krótkie, ironiczne przesłanie zawarte w wierszu " Z sennika" :
" Jeżeli przyśni ci się władza nie wychodź przez tydzień z ust."

- I na koniec pełne - naszych polskich wątpliwości: historycznych, obyczajowych i ksenofobicznych - wiersze z tomu o prowokującym i przewrotnym tytule " Pochwała ciemności".

Dla mnie to poezja zagubienia i chaosu, która trafnie dokumentuje wątpliwości i niepewność kogoś, żyjącego na przełomie
XX i XXI wieku.

Powróciłam do tej poezji w ramach wyzwania czytelniczego na marzec.
Uważam, że Ewa Lipska przełamuje w swoich utworach stereotyp poezji będącej ucieleśnieniem czułości, delikatności i tzw. bujania w obłokach. Poetka jest baczną i krytyczną obserwatorką rzeczywistości, zarówno tej globalnej, jak i kameralnej dziejącej się w rodzinie i w związkach uczuciowych.
W tej poezji...

Nie lubie Ewy Lipskiej, bo skrytykowala moja poezje :):) tak to zart z mlodosci :)ale pamietam ze kiedys, dawno temu, zaprosilismy Ewe na uczelnie, na sesje naukowa i bylo rewelacyjnie ale potem wieczorem po sesji okazalo sie ze ta miejscowka w hotelu jednak nie jest dostepna i ona zostala ze swoja cala nobliwa otoczka i gombrowiczowska skandaliczna geba (celowo nie uzywam slowa pupa) na lodzie :) no... wiec ostatecznie zabralismy ja do akademika, polozylismy na podlodze na materacu i spala niunia jak ta lala :):)

Nie lubie Ewy Lipskiej, bo skrytykowala moja poezje :):) tak to zart z mlodosci :)ale pamietam ze kiedys, dawno temu, zaprosilismy Ewe na uczelnie, na sesje naukowa i bylo rewelacyjnie ale potem wieczorem po sesji okazalo sie ze ta miejscowka w hotelu jednak nie jest dostepna i ona zostala ze swoja cala nobliwa otoczka i gombrowiczowska skandaliczna geba (celowo nie uzywam...

Zakochałam się ponownie w poezji:) Ewa jak zwykle czaruje, pobudza zmysły! Polecam na jesienne wieczory przy kawie!

Zakochałam się ponownie w poezji:) Ewa jak zwykle czaruje, pobudza zmysły! Polecam na jesienne wieczory przy kawie!