Moje pierwsze spotkanie z prozą autora (wiem, niewybaczalnie późno...). Błyskotliwy i inteligentny styl - tak, pomysł - świetny, zmysł obserwacji - pierwszorzędny, włącznie ze stereoptypami. Cała gama emocji i refleksji, aż czasem w głowie wiruje, bo trzeba się zastanowić kim jesteśmy i w jakim świecie żyjemy (i czy to nasze życie, czy czyjś - może metafizyczny, a może tylko komercyjny - projekt). Lekka tendencja do szarżowania sentencyjnymi zdaniami, ale to nie przestępstwo, a niektóre smaczne. Fabuła - niestety z tendencją do grzęźnięcia. Konstrukcja - katastrofa. Po co pisać drugą część książki opowiadając ją od nowa z innej perspektywy - i to z powierzchownym zarysowaniem bohaterki, motywacji i kontekstu - zamiast połączyć wątki, prowadzić równolegle, spleść i odkrywać całość przed czytelnikiem aż do pointy? Moje zaciekawienie i zauroczenie w rezultacie stale pikowało. Za dużo w jednym, zbyt przeszarżowane, niedomyślane? Ale bez wątpienia warte przeczytania.

Moje pierwsze spotkanie z prozą autora (wiem, niewybaczalnie późno...). Błyskotliwy i inteligentny styl - tak, pomysł - świetny, zmysł obserwacji - pierwszorzędny, włącznie ze stereoptypami. Cała gama emocji i refleksji, aż czasem w głowie wiruje, bo trzeba się zastanowić kim jesteśmy i w jakim świecie żyjemy (i czy to nasze życie, czy czyjś - może metafizyczny, a może...

Obraz współczesnego świata - zrób coś głupiego w Internecie, a jest spora szansa, że cię pokochają i jeszcze na tym sporo zarobisz.

Obraz współczesnego świata - zrób coś głupiego w Internecie, a jest spora szansa, że cię pokochają i jeszcze na tym sporo zarobisz.

Moja droga przez "Pigułkę wolności" była dość wyboista- najpierw zupełnie nie umiałam przyzwyczaić się do specyficznego języka autora i przez to średnio mi się podobała. Potem, kiedy zaczęłam zauważać, że każde słowo ma ogromne znaczenie i zostało wybrane nie bez przyczyny, zaczęłam doceniać ten wyjątkowy styl. W połowie książki miałam jeszcze jeden spadek zainteresowania, jednak końcówka całkiem mnie porwała- ostatecznie muszę powiedzieć, że książka mi się podobała. Idealne proporcje filozofowania i akcji, dużo czarnego humoru dotyczącego "chorób" 21 wieku i genialne gry słowne. Polecam, jeżeli macie ochotę na coś niezwyczajnego.

Moja droga przez "Pigułkę wolności" była dość wyboista- najpierw zupełnie nie umiałam przyzwyczaić się do specyficznego języka autora i przez to średnio mi się podobała. Potem, kiedy zaczęłam zauważać, że każde słowo ma ogromne znaczenie i zostało wybrane nie bez przyczyny, zaczęłam doceniać ten wyjątkowy styl. W połowie książki miałam jeszcze jeden spadek zainteresowania,...

To jest dziwna książka. Książka o której pewnie spora część ludzi powie ,,ale pierdoły i głupoty" i pewnie nawet jej nie skończy czytać. Ale też będa tacy co da im do myślenia i złapią się na tym tak jak ja jakimi jesteśmy często ,,bezmózgami" na facebooku. Jak odruchowo robimy i reagujemy na to co tam się dzieje. Lajki, kciuki buźki, polubienia, znajomi, znajomi znajomych, komentarze, posty, fanpejdże, relacje, kontakty. Wstałem, zrobiłem kupę, umyłem zęby, zrobiłem jajecznice ( wrzucam oczywiście zdjęcie). Polubili czy nie polubili ? Dodali do znajomych czy z nich wywalili........Ja nie mówię, że to jest złe lub dobre i nie chcę uprawiac jakiejś filozofi na ten temat , tylko czytając tę książkę miałem często takie wrażenie, że bohaterowie i postacie poboczne to jacyś idioci, często kierujący sie tzw. ,,owczym pedęm" bez własnego zdania i przemysleń. W książce też jest o tym jak łatwo być kimś innym na fejsie niż w realnym swiecie. O tym jak taki fałszywy wizerunek można wykreować samemu lub zrobią to za Ciebie inni. Możesz robić za kogoś zajebistego na facebooku, ale już o tym, że np. rozmawiając na priv z Kasią, Małgosią czy inna Basią walisz konia i twój dywan jest zachlapany spermą wiesz tylko Ty .........Jest też o tym jak to co robisz na fejsie dla jaj , dla żartu czy z nudów przez innych jest róznie odbierane i jak łatwo nad tym stracić kontrolę. Książka daje po łbie i daje do myślenia, ale też zdaję sobie sprawę , że po jej przeczytaniu moje zachowanie na fejsie nie ulegnie zmianie :P Takie czasy....życie i ch.j .........

To jest dziwna książka. Książka o której pewnie spora część ludzi powie ,,ale pierdoły i głupoty" i pewnie nawet jej nie skończy czytać. Ale też będa tacy co da im do myślenia i złapią się na tym tak jak ja jakimi jesteśmy często ,,bezmózgami" na facebooku. Jak odruchowo robimy i reagujemy na to co tam się dzieje. Lajki, kciuki buźki, polubienia, znajomi, znajomi...

Kariery dotychczasowych szefów zaczęły się kończyć, do tego pojawiły się media społecznościowe, których nie rozumieliśmy. W zasadzie o tym jest Pigułka wolności. O Facebooku i kreowaniu pewnej ściemy. Bunty klikalności, internet się oburzył itp. Mogę nawet powiedzieć, że to świat właśnie tego kolejnego pokolenia.

więcej:
http://www.speculatio.pl/czerwinski-kontra-wojtaszczyk-luka-pokoleniowa/

Kariery dotychczasowych szefów zaczęły się kończyć, do tego pojawiły się media społecznościowe, których nie rozumieliśmy. W zasadzie o tym jest Pigułka wolności. O Facebooku i kreowaniu pewnej ściemy. Bunty klikalności, internet się oburzył itp. Mogę nawet powiedzieć, że to świat właśnie tego kolejnego...

Do przeczytania i refleksji, jak bardzo jesteśmy... (no głupi po prostu)

Do przeczytania i refleksji, jak bardzo jesteśmy... (no głupi po prostu)

Czyta się dobrze, całkiem błyskotliwa książka o współczesności i popkulturze.

Czyta się dobrze, całkiem błyskotliwa książka o współczesności i popkulturze.

Czerwiński próbuje w "Pigułce wolności" pokazać straszny i przerażający świat kontrolowany przez media społecznościowe, gdzie nigdy nie wiadomo, kto jest rebeliantem, a kto poddanym. Tematyka jak najbardziej na czasie, podejście do niej - bardzo średnie, niestety. Czasami pojawia się jakaś błyskotliwa uwaga, ale nie ma to jak "Pokalanie".

Czerwiński próbuje w "Pigułce wolności" pokazać straszny i przerażający świat kontrolowany przez media społecznościowe, gdzie nigdy nie wiadomo, kto jest rebeliantem, a kto poddanym. Tematyka jak najbardziej na czasie, podejście do niej - bardzo średnie, niestety. Czasami pojawia się jakaś błyskotliwa uwaga, ale nie ma to jak "Pokalanie".

Aktualna aż do bólu... Daje do myślenia... Chyba nawet nie zdajemy sobie sprawy z tego jakie zagrożenie związane jest z pojęciem POSTĘP.

Aktualna aż do bólu... Daje do myślenia... Chyba nawet nie zdajemy sobie sprawy z tego jakie zagrożenie związane jest z pojęciem POSTĘP.

Na początku wydawała mi się bardzo śmieszna i przyjemna. Co chwilę czytałam jakieś fragmenty bratu, a on nawet zaśmiewał się pod noskiem, co jak na niego znaczy bardzo wiele. Potem jednak książka jakby straciła swój rytm, było trochę przynudzania i powtarzania wcześniej już postawionych tez. Po takim początku oczekiwałabym więcej. Choć ostatecznie niby jakiś wyższy przekaz jest - więc nie najgorzej.

Na początku wydawała mi się bardzo śmieszna i przyjemna. Co chwilę czytałam jakieś fragmenty bratu, a on nawet zaśmiewał się pod noskiem, co jak na niego znaczy bardzo wiele. Potem jednak książka jakby straciła swój rytm, było trochę przynudzania i powtarzania wcześniej już postawionych tez. Po takim początku oczekiwałabym więcej. Choć ostatecznie niby jakiś wyższy przekaz...