Jedno z najbardziej znanych dzieł anglosaskiego spirytualizmu, składa się z trzech esejów autorstwa brytyjskiego biologa Alfreda Russela Wallace’a.
W pierwszym z nich autor odpowiada na argumenty myślicieli takich jak Hume i Lecky, którzy podają w wątpliwość istnienie cudów, a co za tym idzie, wszelkich zjawisk paranormalnych.
Analizę własnych doświadczeń i eksperymentów, a także podsumowanie najważniejszych prac badaczy zjawisk mediumicznych, autor przedstawia nam w drugiej części zatytułowanej Naukowa postać nadprzyrodzoności. Znajdziemy tu między innymi próbę klasyfikacji zaobserwowanych zjawisk, a także liczne odwołania do literatury przedmiotu i fragmenty angielskich i amerykańskich dzieł spirytystycznych. Jeden z rozdziałów wyjaśnia także podstawowe zasady etyczne wynikające ze spirytyzmu.
Na zakończenie Wallace przytacza w całości jeden z najbardziej znanych artykułów opublikowanych w czasopiśmie „Fortnightly Review”. Możemy dzięki niemu szczegółowo poznać historię spirytyzmu, a także jego najważniejsze reguły