Bardzo mądra i bardzo potrzebna książka, napisana na przełomie wieków, ale wyjątkowo trafna dziś. Tyrania chwili to nie tylko pośpiech, to również zniecierpliwienie z nim związane i wszystkie skutki negatywne dla naszego zdrowia oraz naszego społeczeństwa. Z perspektywy przekroju czasu autor pokazuje, jak pisanie maszynowe, a następnie komputerowe przyspieszyło i ułatwiło czynność pisania, ale jednocześnie bezpowrotnie zmieniło nasze umysły. To samo stało się za sprawą prasy, a potem telefonów, fast-foodów i portali internetowych. Jak za sprawą bombardowania informacjami, byciem on-line, ciągle w ruchu, byciem elastycznym, staliśmy się nieszczęśliwymi niewolnikami - poddanymi tyranii chwili zabiegającej o nasze zainteresowanie. Aż ma się ochotę założyć jakiś społeczny ruch oporu przeciwko powszechnemu rozpraszaniu uwagi.

Dałbym nawet ocenę 10, gdyby nie bardzo przeciętne wydanie.

Bardzo mądra i bardzo potrzebna książka, napisana na przełomie wieków, ale wyjątkowo trafna dziś. Tyrania chwili to nie tylko pośpiech, to również zniecierpliwienie z nim związane i wszystkie skutki negatywne dla naszego zdrowia oraz naszego społeczeństwa. Z perspektywy przekroju czasu autor pokazuje, jak pisanie maszynowe, a następnie komputerowe przyspieszyło i ułatwiło...

Po wysokich ocenach na portalu spodziewałem się czegoś naprawdę solidnego, a dostałem, no właśnie, co?

Główna treść książki to niejako przewodnik po nowinkach technologicznych, społecznych i popkulturowych lat 90. XX wieku. Autor ekscytuje się coraz szybszym internetem, nowymi formatami plików muzycznych (Mp3),nową muzyką i kulturą. Z perspektywy dzisiejszej książkę można traktować co najwyżej jako ciekawostkę, tudzież kronikę szybko zmieniającej się ostatniej dekady ubiegłego wieku.

O samym problemie przyśpieszenie z pozycji naukowo-socjologiczno-filozoficznej jest jak kot napłakał. Rozważana sią trafne i wartościowe, ale są w zasadzie dodatkiem do chociażby rozdziału, który tłumaczy nam jak korzystać efektywnie z przeglądarki internetowej (XD).

Także największy mój zarzut przez który nie jestem w stanie w zupełności polecić tej książki jest taki - autor pisze nie na temat. Gdy już temat złapie to tylko na chwilę, żeby w gawędziarski sposób zanudzać czytelnika wywodami o tym, że nuży go pisanie maili, o tym jakie ma poranne rytuały z piciem kawy, czy innymi kompletnie nieintersującymi i przede wszystkim niepotrzebnymi wywodami. Zaryzykuje stwierdzenie, iż gdyby wyciąć całe to bajdurzenie to materiału rzeczowego starczyłoby co najwyżej na kilkunastostronicowy esej.

Z jednym się mogę z Eriksenem zgodzić. Tyrania chwili wymusza na nas sukcesywne i umiejętne dysponowanie czasem, który trzeba spożytkować na produktywne rzeczy. Ja niestety zasadę tą złamałem, bo dobre kilka godzin zmarnowałem na czytanie takich banałów.

Po wysokich ocenach na portalu spodziewałem się czegoś naprawdę solidnego, a dostałem, no właśnie, co?

Główna treść książki to niejako przewodnik po nowinkach technologicznych, społecznych i popkulturowych lat 90. XX wieku. Autor ekscytuje się coraz szybszym internetem, nowymi formatami plików muzycznych (Mp3),nową muzyką i kulturą. Z perspektywy dzisiejszej książkę można...

Warto przeczytać i zastanowić się, dokąd ten świat zmierza. Pędzimy i pędzimy,ciągle brakuje nam czasu. Każdą chwilę trzeba czymś wypełnić. A i tak nie uda nam się wszystkiego przeczytać, wszystkiego dotknąć.Smutne, ale prawdziwe. Tak już chyba musi być.

Warto przeczytać i zastanowić się, dokąd ten świat zmierza. Pędzimy i pędzimy,ciągle brakuje nam czasu. Każdą chwilę trzeba czymś wypełnić. A i tak nie uda nam się wszystkiego przeczytać, wszystkiego dotknąć.Smutne, ale prawdziwe. Tak już chyba musi być.