Takie to żałośnie obyczajowe, nowelowe, a nawet telenowelowe - taki Klan z przełomu wieków. Pisane wbrew pozorom średnio. Jedynie "Bestia w dżungli" się wyróżnia, może dla tego, że jest bardziej uniwersalna.

Takie to żałośnie obyczajowe, nowelowe, a nawet telenowelowe - taki Klan z przełomu wieków. Pisane wbrew pozorom średnio. Jedynie "Bestia w dżungli" się wyróżnia, może dla tego, że jest bardziej uniwersalna.

W mojej ocenie twórczość Henry'ego Jamesa jest dla Literatury tym czym dla kina są filmy Eisensteina lub Griffitha. Rozumiem, że w swoich czasach James był odkryciem. Ludzie tak nie pisali i nie wiedzieli jeszcze, że można tak spoglądać na świat. I w takim ujęciu Henry James jest mistrzem. Ponadto porusza mnie jego styl i prowadzenie narracji, postaci. Z drugiej strony patrząc oczami osoby z XXI wieku bohaterowie Jamesa to osoby odpychające i nudne. Najczęściej jest to zgraja ludzi, którzy wykorzystują pracę niższych warstw społeczeństwa, dzięki czemu zapewniają sobie dostatnie ale nudne, bezcelowe i puste życie, a ich najpoważniejsze dylematy obracają się wokół wyboru przyjęcia na którym spędzą wieczór lub miasta, do którego następnie się udadzą w niekończącej się podróży po świecie. Mam więc szacunek za nowatorstwo i szersze horyzonty myślowe tego pisarza, dzięki którym widział on jakiegoś rodzaju upadek swojej klasy. Jednak na zawsze Henry James pozostał też częścią tej klasy, którą tak zaciekle krytykował. Z 'Daisy Miller' warto się zapoznać, zwłaszcza jeśli ktoś jest ciekaw "jak to kiedyś bywało". Choć te 4 opowiadania zawarte w tomiku - zdaje się - są uznawane za najwybitniejsze, niestety mnie - wyjmując z tej oceny pisarski warsztat autora - nie przekonują i raczej nudzą niż ciekawią.

W mojej ocenie twórczość Henry'ego Jamesa jest dla Literatury tym czym dla kina są filmy Eisensteina lub Griffitha. Rozumiem, że w swoich czasach James był odkryciem. Ludzie tak nie pisali i nie wiedzieli jeszcze, że można tak spoglądać na świat. I w takim ujęciu Henry James jest mistrzem. Ponadto porusza mnie jego styl i prowadzenie narracji, postaci. Z drugiej strony...

Lubie Henry James'a od kiedy jako nastolatka usłyszałam jego powieść czytaną w radio. Ucieszyłam się, gdy znalazłam ten zbiorek opowiadań za kilka złotych w internecie. Co mnie uderzyło, to fakt iż książka wydana 28 lat temu, na dodatek klejona, wygląda jak nowa. I trudno się dziwić. Przyzwyczajona do pięknej prozy Henry Jamesa im bardziej zagłębiałam się w lekturę tych opowiadań tym większy sprzeciw czułam w głowie. Zaczęłam zastanawiać się nawet czy to nie są jakieś "szkolne wprawki", ale daty na to nie wskazują. Później szukałam winy w sobie, może to już mój umysł staje się ..."gąbczasty" i czas zasiąść na kanapie i oglądać,z przeproszeniem, "Kiepskich".
Ostatecznie jednak uznałam, że te opowiadania, może nie złe, ale są po prostu śmiertelnie nudne. Nużące - to słowo którego szukam. Nużące. Czytasz i błagasz wszystko co święte, żeby się już skończyło. I jedyny geniusz jakim Henry James błysnął w tych opowiadaniach objawiał się tym, że nie mogłam draństwa odłożyć nie dowiedziawszy się zakończeń historyjek, które były równie rozczarowujące jak cały zbiorek.

Lubie Henry James'a od kiedy jako nastolatka usłyszałam jego powieść czytaną w radio. Ucieszyłam się, gdy znalazłam ten zbiorek opowiadań za kilka złotych w internecie. Co mnie uderzyło, to fakt iż książka wydana 28 lat temu, na dodatek klejona, wygląda jak nowa. I trudno się dziwić. Przyzwyczajona do pięknej prozy Henry Jamesa im bardziej zagłębiałam się w lekturę tych...

Zbiór opowiadań z czasów, gdy kobiety chodziły w gorsetach i pięknych sukniach a panowie w cylindrach. Ciekawe czasy. Opowiadania raczej obyczajowe i nie ma zbyt wiele akcji, ale za to są konwenanse.

Zbiór opowiadań z czasów, gdy kobiety chodziły w gorsetach i pięknych sukniach a panowie w cylindrach. Ciekawe czasy. Opowiadania raczej obyczajowe i nie ma zbyt wiele akcji, ale za to są konwenanse.

Nie znam drugiego takiego wirtuoza słów i malarza ulotnych, nieuchwytnych emocji.
Dla mnie mistrzostwo!

Nie znam drugiego takiego wirtuoza słów i malarza ulotnych, nieuchwytnych emocji.
Dla mnie mistrzostwo!