Podróż do Ixtlan (1972)

Kolejna fascynująca przeprawa Castenedy w "duchu" nauk don Juana. To zapis wydarzeń z okresu pomiędzy "pracą" z roślinami , co znajdujemy w obu poprzednich książkach. To kontynuacja i dopełnienie , jednakże bez użycia "mocy" roślin. W pełnej świadomości autor odkrywa świat inny - niezwykły , równoległy, świat mocy i ducha, przy zastosowaniu technik swojego nauczyciela - czarownika. To próba dojścia do momentu ZATRZYMANIA ŚWIATA-co jest kluczem do jego poznania. To wejście w świat postrzegany przez prawdziwych czarowników.
Mądrość i zrozumienie tych nauk jest ogromna, niewiarygodna, pełna i głęboko budząca. Jest też trudna do uchwycenia. Pozostaje w zamyśleniu po lekturze. Końcówka dosłownie "rozbija bank". Oczywiście sięgam po więcej, po kolejną :)

Kolejna fascynująca przeprawa Castenedy w "duchu" nauk don Juana. To zapis wydarzeń z okresu pomiędzy "pracą" z roślinami , co znajdujemy w obu poprzednich książkach. To kontynuacja i dopełnienie , jednakże bez użycia "mocy" roślin. W pełnej świadomości autor odkrywa świat inny - niezwykły , równoległy, świat mocy i ducha, przy zastosowaniu technik swojego nauczyciela -...

Trzecia książka Castanedy, którą przeczytałam i uważam, że do tej pory wszystkie są rewelacyjne. Castaneda, amerykański antropolog, uczeń indiańskiego czarownika, który nie potrafi uwierzyć w nic, czego nie da się rozumowo/naukowo wytłumaczyć, racjonalizuje każde swoje doświadczenie, uparcie wierzy, że nie potrafi robić pewnych rzeczy, wciąż wraca do tego samego miejsca, a przynajmniej tak mu się wydaje. Jego nauczyciel, szaman, by go czegoś nauczyć stosuje najrozmaitsze podstępy, pułapki i złośliwości. Polecam :)

Trzecia książka Castanedy, którą przeczytałam i uważam, że do tej pory wszystkie są rewelacyjne. Castaneda, amerykański antropolog, uczeń indiańskiego czarownika, który nie potrafi uwierzyć w nic, czego nie da się rozumowo/naukowo wytłumaczyć, racjonalizuje każde swoje doświadczenie, uparcie wierzy, że nie potrafi robić pewnych rzeczy, wciąż wraca do tego samego miejsca, a...

Ja lubię jak mnie jakiś chłopak jeszcze umie zaskoczyć. Pierwsze 40% to taki truchcik rozgrzewka drugie 40% to jakieś biegi na przełaj a te 20% na końcu to robi niezłe salto w tył. Taka jazda gdzie poszczególne zdania nie mają fasonu, ale konstrukcja żelazna.

Ja lubię jak mnie jakiś chłopak jeszcze umie zaskoczyć. Pierwsze 40% to taki truchcik rozgrzewka drugie 40% to jakieś biegi na przełaj a te 20% na końcu to robi niezłe salto w tył. Taka jazda gdzie poszczególne zdania nie mają fasonu, ale konstrukcja żelazna.

Ten tom to kompletna zapchaj dziura.. już dwa pierwsze były grubymi nićmi szyte, a ten to już w ogóle... żadnych konkretów, wszystko jakby wymyślane na bieżąco, pan Carlos z jednej strony niedowiarek a z drugiej gdy tylko historia zbliża się do końca, nagle udaje mu się doświadczyć czegoś "magicznego". Szczerze mówiąc ciężko określić na czym opierała się ta książka, o co w niej chodziło? Ktoś poniżej słusznie porównał autora do Danikena. Przedstawiona historia w ogóle nie miała by prawa się wydarzyć, ponieważ prawdziwy Indianin nie pozwolił by zbliżyć się do siebie obcemu, nie mówiąc o udzielaniu nauk. Za przeproszeniem Carlos i jego nauczyciel Don Juan to na prawdę para dwóch głupków, a ich dialogi potrafią często zdenerwować.

Ten tom to kompletna zapchaj dziura.. już dwa pierwsze były grubymi nićmi szyte, a ten to już w ogóle... żadnych konkretów, wszystko jakby wymyślane na bieżąco, pan Carlos z jednej strony niedowiarek a z drugiej gdy tylko historia zbliża się do końca, nagle udaje mu się doświadczyć czegoś "magicznego". Szczerze mówiąc ciężko określić na czym opierała się ta książka, o co w...

Carlos Castaneda z pewnością był oszustem. Wystarczy spojrzeć jak opisywał świat don Juana. Z antropologią mamy do czynienia tylko na początku książki. Bardzo bym chciał, żeby książki antropologiczne były pisane w ten sposób, ale w ten prawdziwy, nie zmyślony. Castaneda powinien być pisarzem fantastyki lub SF, doskonale się do tego nadawał. Spryt wykorzystał w inny sposób.

Carlos Castaneda z pewnością był oszustem. Wystarczy spojrzeć jak opisywał świat don Juana. Z antropologią mamy do czynienia tylko na początku książki. Bardzo bym chciał, żeby książki antropologiczne były pisane w ten sposób, ale w ten prawdziwy, nie zmyślony. Castaneda powinien być pisarzem fantastyki lub SF, doskonale się do tego nadawał. Spryt wykorzystał w inny sposób.

Zacznę od zasadniczej sprawy: w jakim stopniu mamy do czynienia z fikcją? W Wikipedii czytam:

"Juan Matus - jeden z głównych bohaterów serii książek napisanych przez Carlosa Castanedę. Według Castanedy, Juan Matus miał być Indianinem z plemienia Yaqui, którego autor spotykał podczas podróży z USA do Meksyku w celu prowadzenia badań antropologicznych. Podczas jednej z pierwszych wizyt Indianin miał wyjaśnić Castanedzie, że jest szamanem z prastarej linii i zaczął uczyć go toteckiej magii...
...Realne istnienie Juana Matusa, podobnie jak wiarygodność ws\ystkich 12 książek Castanedy, jest przez środowisko antropologów podważane, a socjolog Marcello Tuzzi nazwał legendę o Juanie Matusie 'największym oszustwem w antropologii od czasów człowieka z Piltdown..' ."

Casteneda (1925 -1998),guru hippiesów; wszystko wskazuje, że to nowy Erich von Daeniken, którego mity dominowały w czasach mojej młodości. Z koncepcją oszusta dziwnie współgrają fakty z życia autora. W Wikipedii czytam:
"...Castaneda twierdził, że urodził się 25 grudnia 1931 w Sao Paulo, jednak z dokumentów imigracyjnych wynika data o 6 lat wcześniejsza.."
A w wersji anglojęzycznej Wikipedii mamy:
"..It is unclear whether Carlos and Margaret were divorced in 1960, 1973, or not at all, and his death certificate even stated he had never been married.." ("Nie ma jasności czy Carlos i Margaret rozwiedli się w 1960, 1973 czy też w ogóle, a jego certyfikat zgonu stanowił nawet, że on nigdy nie był żonaty").
Tamże - szerokie omówienie opinii światowych uczonych o wiarygodności Castanedy.
Przyznacie, Państwo, że wokół autora dziwny "smrodek" powstaje. Na LC mamy opinie jego 13 książek (12, bo jedna poprawiona),ogółem 29 opinii, ale średnia bardzo wysoka - grubo powyżej 7.
W tej sytuacji moja negatywna opinia nie wpłynie zasadniczo na średnią i pozostanie jedynie świadectwem mojej dezaprobaty dla tego typu literatury.

Zacznę od zasadniczej sprawy: w jakim stopniu mamy do czynienia z fikcją? W Wikipedii czytam:

"Juan Matus - jeden z głównych bohaterów serii książek napisanych przez Carlosa Castanedę. Według Castanedy, Juan Matus miał być Indianinem z plemienia Yaqui, którego autor spotykał podczas podróży z USA do Meksyku w celu prowadzenia...

Dziwna, ale intrygująca. Tak w największym skrócie można opisać tą część opowieści o Don Juanie. Czy opisy były autentyczne? To całkowicie bez znaczenia, ponieważ bez względu na tą autentyczność jeden znajdzie w tą książce przewodnik do zmiany życia na spokojniejsze i bardziej beztroskie, a drugi ciekawy i barwny opis narkotycznego świata po pejotlu.

Dziwna, ale intrygująca. Tak w największym skrócie można opisać tą część opowieści o Don Juanie. Czy opisy były autentyczne? To całkowicie bez znaczenia, ponieważ bez względu na tą autentyczność jeden znajdzie w tą książce przewodnik do zmiany życia na spokojniejsze i bardziej beztroskie, a drugi ciekawy i barwny opis narkotycznego świata po pejotlu.

Inny świat, inna kultura... zderzenie zupełnie innych światopoglądów...
Piękna książka która pomaga spojrzeć na wiele rzeczy z innej perspektywy. Nie zawsze z nią się zgadzam... Nie jestem pewny stu procentowej autentyczności wydarzeń...
Ale jednak porusza mnie i zmusza do myślenia.

Inny świat, inna kultura... zderzenie zupełnie innych światopoglądów...
Piękna książka która pomaga spojrzeć na wiele rzeczy z innej perspektywy. Nie zawsze z nią się zgadzam... Nie jestem pewny stu procentowej autentyczności wydarzeń...
Ale jednak porusza mnie i zmusza do myślenia.

Gdybym czytała to 3 lata wcześniej możliwe że wyrzuciłabym tą książkę do kosza. Książki nie polecam. Podobała mi się bardzo. Szalona i fascynująca ale literacko kiepska.

Gdybym czytała to 3 lata wcześniej możliwe że wyrzuciłabym tą książkę do kosza. Książki nie polecam. Podobała mi się bardzo. Szalona i fascynująca ale literacko kiepska.

Każda książka Castanedy jest niezwykła.

Każda książka Castanedy jest niezwykła.