Któż z nas nie słyszał , nie czytał, nie oglądał seriali o Jagiellonach ? Chyba każdy :-) . Zmierzaliśmy się z nimi na lekcjach historii, oglądaliśmy zapewne serial "Królowa Bona" . Urszula Borkowska napisała - stworzyła potężną cegiełkę, która to jest pozycją cenną i pełną ciekawostek.

Różnie się ocenia dynastię Jagiellonów. Dynastię, która ekspansję Polski ukierunkowała na wschód. Wprawdzie dzieło to jest bardzo obszerne - ale skonstruowane tak, że czyta się bardzo szybko, poza tym jest w nim wiele ciekawostek. Mnie zauroczyły wątki lokalne, mogłem więc poczytać o bliskich memu sercu miejscowościach południowej Polski. Czyta się szybko - fakt - należy jednak zarezerwować sobie czas. Nie jest to do końca ścisła pozycja naukowa - konstrukcja "Dynastii Jagiellonów w Polsce" - została tak pomyślana, obmyślona, że objętości przy czytaniu nie czuć. Są przypisy, cenne biogramy.

Warto sięgnąć, a to chociażby z tej przyczyny, że ponoć niedługo w naszej telewizji ma być serial właśnie o tej dynastii. A zawdzięczamy jej wiele. Historii politycznej, wątków biograficznych, antropologii historycznej - jest tu wszystkiego w równych prawie proporcjach - więc lektura nudną nie jest.

Któż z nas nie słyszał , nie czytał, nie oglądał seriali o Jagiellonach ? Chyba każdy :-) . Zmierzaliśmy się z nimi na lekcjach historii, oglądaliśmy zapewne serial "Królowa Bona" . Urszula Borkowska napisała - stworzyła potężną cegiełkę, która to jest pozycją cenną i pełną ciekawostek.

Różnie się ocenia dynastię Jagiellonów. Dynastię, która ekspansję Polski ukierunkowała...

Po krótkiej, atrakcyjnie i przystępnie napisanej historii politycznej czasów jagiellońskich następują części poświęcone strukturze dworu (dworów) oraz dworskiemu życiu, edukacji i pobożności Jagiellonów. I ile pierwsza część książki ma charakter syntezy, dwie kolejne przypominają raczej monografię naukową i są dość dość męczące, jeśli ktoś ma ambicję strawić je w całości.

Po krótkiej, atrakcyjnie i przystępnie napisanej historii politycznej czasów jagiellońskich następują części poświęcone strukturze dworu (dworów) oraz dworskiemu życiu, edukacji i pobożności Jagiellonów. I ile pierwsza część książki ma charakter syntezy, dwie kolejne przypominają raczej monografię naukową i są dość dość męczące, jeśli ktoś ma ambicję strawić je w całości.

Rządy dynastii Jagiellonów w Polsce przypadły na przełom średniowiecza i epoki nowożytnej, skutkiem czego często dwaj ostatni przedstawiciele tej dynastii omawiani są w oderwaniu od swoich bezpośrednich poprzedników. W tej książce Autorka ukazała epokę jagiellońską jako pewną zamknięta całość akcentując m.in. pewną ciągłość tak w dziedzinie polityki, jak kultury. W tej obszernej syntezie historia polityczna zajmuje tylko czterdzieści stron (to zdecydowanie nie jest podręcznik!),a pozostałe kilkaset poświęciła Borkowska zagadnieniom nieco rzadziej omawianym.

Przede wszystkim zaakcentować tu trzeba bardzo dokładne omówienie kultury dworskiej w jej licznych przejawach. Dokładnie omówiona została struktura dworu, a także liczne rozrywki i ceremonie, codzienne życie na Wawelu i "w trasie", bo przecież władcy jagiellońscy byli reges ambulantes i wiele po kraju jeździli. Innym rzadko omawianym tematem, który tutaj został wyłożony jest kwestia edukacji i pobożności członków dynastii. Szczególnie to ostatnie zagadnienie (nota bene temat osobnej monografii Borkowskiej) zasługuje w mojej opinii na bardzo wysoką ocenę. W rozdziale o Pietas Jagellonica bardzo ciekawe splecione są informacje biograficzne z zagadnieniami historyczno-artystycznymi i teologicznymi.

Trzeba jednak zastrzec, że ta książka nie ma charakteru serii biografii kolejnych Jagiellonów na polskim tronie. Akcent został położony nie na poszczególne postacie, ale na pewien typ kultury wykształcony na dworze potomków Jagiełły. Warto tu zwrócić uwagę na to, że Borkowska pisze wiele nie tylko o samych monarchach, ale i o kobietach należących do dynastii: żonach i córkach, które rzadziej są tematem badań. Moim zdaniem ta książka bardzo dobrze uzupełnia narrację podręcznikową, zwykle zdominowaną przez wojny, traktaty i zmiany ustrojowe. Na pewno powinny po tę pracę sięgnąć osoby zainteresowane kulturą późnego średniowiecza, a chyba jeszcze bardziej miłośnicy wieku Zygmuntów, bo dwaj ostatni Jagiellonowie zajmują tu proporcjonalnie więcej miejsca niż ich poprzednicy.

Tomasz Babnis

Rządy dynastii Jagiellonów w Polsce przypadły na przełom średniowiecza i epoki nowożytnej, skutkiem czego często dwaj ostatni przedstawiciele tej dynastii omawiani są w oderwaniu od swoich bezpośrednich poprzedników. W tej książce Autorka ukazała epokę jagiellońską jako pewną zamknięta całość akcentując m.in. pewną ciągłość tak w dziedzinie polityki, jak kultury. W tej...

Książka godna polecenia ale nie jest to podręcznik akademicki dotyczący dziejów politycznych dynastii Jagiellońskiej.

Książka godna polecenia ale nie jest to podręcznik akademicki dotyczący dziejów politycznych dynastii Jagiellońskiej.