barwne i zróżnicowane postacie, nie ukrywam, że czerpałam przyjemność z czytania owej lektury:)

barwne i zróżnicowane postacie, nie ukrywam, że czerpałam przyjemność z czytania owej lektury:)

Niemiennie uwielbiam.

Niemiennie uwielbiam.

Spędziłam piękny czas z rodziną Państwa Bennet! Pokochałam Elizabeth, bardzo polubiłam Jane. I szczerze Paniom kibicowałam aż do samego końca. Pan Darcy mnie bardzo intrygował, pięknie opisana historia miłosna w czasach kiedy stroje, pozycja, majętność miała inny oddźwięk nic dzisiaj.

Spędziłam piękny czas z rodziną Państwa Bennet! Pokochałam Elizabeth, bardzo polubiłam Jane. I szczerze Paniom kibicowałam aż do samego końca. Pan Darcy mnie bardzo intrygował, pięknie opisana historia miłosna w czasach kiedy stroje, pozycja, majętność miała inny oddźwięk nic dzisiaj.

Jedna z lepszych historii miłosnych, jakie przeczytałam! :)
Nie zabrakło to humoru i zaskakujących zwrotów akcji. Uwielbiam Elizabeth i pana Benneta, chciałoby się więcej. Choć może w tym jej największy urok, że książka kończy się tam, gdzie powinna, a odnośnie dalszych losów możemy tylko snuć domysły. Powieść zdecydowanie warta przeczytania i posiadania, będę do niej chętnie wracać.

Jedna z lepszych historii miłosnych, jakie przeczytałam! :)
Nie zabrakło to humoru i zaskakujących zwrotów akcji. Uwielbiam Elizabeth i pana Benneta, chciałoby się więcej. Choć może w tym jej największy urok, że książka kończy się tam, gdzie powinna, a odnośnie dalszych losów możemy tylko snuć domysły. Powieść zdecydowanie warta przeczytania i posiadania, będę do niej...

To była literacka uczta. Miłośnicy Jane Austen już Was rozumiem. I z radością dołączam do Waszego grona.

***
"Duma i uprzedzenie" czekała na mnie kilka(naście) lat. Pierwszy raz usłyszałam o niej w liceum, gdyż moja przyjaciółka ubóstwiała Austen. Wtedy jednak uznałam, że to na pewno nie dla mnie. I wiecie co? Chyba to była prawda. Myślę, że jako osiemnastolatka mogłabym jej niedocenić. Zdecydowanie bliżej mi było w tamtym czasie do "Mistrza i Małgorzaty" Bułhakowa.

Powiem szczerze, że bałam się początkowo tej książki. Znowu kojarzyła mi się ona mocno z powieścią romantyczną, a dla mnie taka ona nie była (całe szczęście!).
W moim odczuciu to fenomenalna książka o społeczeństwie Anglii przełomu XVIII/XIX wieku. O podziałach klasowych, o mezaliansach społecznych, o roli i pozycji kobiet w tymże świecie.

Zachwyciła mnie sobą od pierwszych zdań. A co najważniejsze, co chwilę rozbudzała moją ciekawość i czymś mnie zaskakiwała.

Podobnie jak w "Rozważnej i romantycznej" mamy tutaj doczynienia z siostrami. Tym razem poznajemy panny Bennet i ich rodziców. Początkowo byłam zachwycona Panem Bennetem i jego poczuciem humoru, z czasem jednak moja sympatia do niego nieco zmalała. Natomiast jego żona od początku została pokazana przez Austen jako dosyć "pusta" osoba, z której każdy czytelnik pod nosem się podśmiewywał.

Jeśli chodzi zaś o same siostry, każda z nich była inna i czymś się wyróżniała. Moją ulubienicą została oczywiście Elizabeth. Kocham takie bohaterki! Silne, niezależne (na tyle, ile pozwalały na to jej czasy, w których żyła). To kobieta inteligentna, przenikliwa, która nie bała się mieć własnego zdania. Może momentami zbyt szybko mówiła co myśli, mimo to i tak ją uwielbiam.

Dawno nie czytałam książki, w której było tyłu barwnych i wyrazistych bohaterów. W dodatku cześć z nich ewoluowało w trakcie trwania powieści, co dla mnie jest ogromnym plusem.

Bardzo dobra książka, w której ten słynnych miłosny jest powoli budowany i pokazuje, że istnieje również inna miłość niż ta "od pierwszego wrażenia". Przede wszystkim zaś ukazuje ludzi, którzy popełniają błędy, którzy często wydają niewłaściwe osądy o innych, ale też potrafią się do nich przyznać i wyciągnąć właściwe wnioski.

Ja jestem totalnie kupiona.

To była literacka uczta. Miłośnicy Jane Austen już Was rozumiem. I z radością dołączam do Waszego grona.

***
"Duma i uprzedzenie" czekała na mnie kilka(naście) lat. Pierwszy raz usłyszałam o niej w liceum, gdyż moja przyjaciółka ubóstwiała Austen. Wtedy jednak uznałam, że to na pewno nie dla mnie. I wiecie co? Chyba to była prawda. Myślę, że jako osiemnastolatka mogłabym...

Adoruje

Adoruje

"Duma i uprzedzenie" to powieść klasyczna z którą warto się zapoznać. Historia romantyczna poprowadzona trochę w banalny i przewidywalny sposób, ale dziewiętnastowieczna aura nadaje całości niepowtarzalny klimat. Autorka wprowadza współczesnego czytelnika w świat społecznych konwenansów, znaczenia pozycji i pieniądza wśród angielskiej szlachty oraz spojrzenia oczami bohaterów na ówczesny świat. Jest to niepowtarzalna okazja by się przekonać jak żyło się w XIX wieku. Jane Austen przedstawia swych bohaterów w sposób zabawny, a jednocześnie zachowując realizm zdarzeń. Niektóre z postaci wydały mi się nieco przerysowane, narzucając mi odczucia jakie miałam wobec nich żywić. Liczyłam chyba też na nieco bardziej angażujący romans oraz większą głębię relacji rodzącej się między bohaterami. Mimo wszystko pisarce nie można odmówić niepowtarzalnego i błyskotliwego stylu. Teraz pora na ekranizację.

"Duma i uprzedzenie" to powieść klasyczna z którą warto się zapoznać. Historia romantyczna poprowadzona trochę w banalny i przewidywalny sposób, ale dziewiętnastowieczna aura nadaje całości niepowtarzalny klimat. Autorka wprowadza współczesnego czytelnika w świat społecznych konwenansów, znaczenia pozycji i pieniądza wśród angielskiej szlachty oraz spojrzenia oczami...

Myślę, że po kolejnym rereadzie mojej najukochańszej książki czas byłoby tu zamieścić w końcu opinię na jej temat.
Trudno mi jednak cokolwiek o niej napisać w miarę czytelnego, bo prawdopodobnie wyszłaby strona pełna ochów i achów. Po prostu ubóstwiam tę książkę. Uwielbiam Elizabeth, wielbię Darcy'ego. Jane Austen stworzyła niezwykle uniwersalną powieść, gdyż pomimo czasu jaki dzieli czasy i realia dzisiejsze oraz z przełomu XVIII i XIX wieku, zrealizowany przez nią przenikliwe studium ludzkich charakterów nadal jest aktualne. Nie wstydzę się przyznać, że zdecydowanie należę do grona najgorętszych wielbicieli zarówno "Dumy i uprzedzenia" czy całej twórczości autorki.

Myślę, że po kolejnym rereadzie mojej najukochańszej książki czas byłoby tu zamieścić w końcu opinię na jej temat.
Trudno mi jednak cokolwiek o niej napisać w miarę czytelnego, bo prawdopodobnie wyszłaby strona pełna ochów i achów. Po prostu ubóstwiam tę książkę. Uwielbiam Elizabeth, wielbię Darcy'ego. Jane Austen stworzyła niezwykle uniwersalną powieść, gdyż pomimo czasu...

Sama fabuła może nie była szczególnie wciągająca, ale książka jest napisana tak pięknym językiem, że czytałam ją z przyjemnością. Szkoda, że na co dzień nie słyszy się podobnej mowy. Poza tym jest to klasyka, więc czułam się w obowiązku kiedyś się z nią zapoznać. Nie rozczarowałam się, choć to nie wątek romantyczny mnie najbardziej wciągnął.

Sama fabuła może nie była szczególnie wciągająca, ale książka jest napisana tak pięknym językiem, że czytałam ją z przyjemnością. Szkoda, że na co dzień nie słyszy się podobnej mowy. Poza tym jest to klasyka, więc czułam się w obowiązku kiedyś się z nią zapoznać. Nie rozczarowałam się, choć to nie wątek romantyczny mnie najbardziej wciągnął.

Są historie do których można wracać beż końca. I to jest jedną z nich. Piękna opowieść z morałem. Jedna z moich ulubionych.

Są historie do których można wracać beż końca. I to jest jedną z nich. Piękna opowieść z morałem. Jedna z moich ulubionych.